بریده‌هایی از کتاب حضرت حجت (عج)

بعضی خیال می‌کنند وقتی که حضرت (عج) ظهور می‌کند، کشتار واقع می‌شود، ولی چنین نیست، بلکه کشتار قبل از ظهور آن حضرت است.

باید منتظر فرج باشیم با مقدّمات آن!

چه بلایی بر سر خودمان آورده‌ایم که به عقیده خودمان، رئیس (حضرت ولی‌عصر (عج)) مغلول الیدین (دست بسته) است و نمی‌تواند با اظهار خودش به اداره [امور] بپردازد. ما خودمان سبب همه این‌ها شده‌ایم ... آخرش هم معلوم نیست که این مطلب (دوران غیبت) چقدر طول می‌کشد،

در روایت آمده است که: سفیانی حدود هشت ماه پیش از ظهور، خروج می‌کند و افراد را با نام و شناسنامه به قتل می‌رساند و هر کس را که نام حسن و محمّد و علی و... دارد، می‌کشد،

گاهی مؤمن به غصه و اندوه مبتلا می‌شود و سبب آن را نمی‌داند. سبب آن، ابتلا مؤمن دیگری است به بلایی در اقصی نقطه‌های عالم؛ و گاهی رفع بلا از او، موجب شادی مؤمنین دیگر است؛

که: گاهی مؤمن به غصه و اندوه مبتلا می‌شود و سبب آن را نمی‌داند. سبب آن، ابتلا مؤمن دیگری است به بلایی در اقصی نقطه‌های عالم؛ و گاهی رفع بلا از او، موجب شادی مؤمنین دیگر است؛

در روایت است که ظهور قائم آل‌محمّد (ع)«بَعْدَ قَسْوَةِ الْقُلوُبِ» (بعد از قساوت دل‌ها) خواهد بود.

چرا همه می‌خواهند او بیاید؟ چون همه فهمیده‌اند به ظلم گرفتارند و همه پی برده‌اند که علاج آن‌ها اجرای عدل و رعایت حقوق است؛

کسانی که از ابتلائات و آزمایش‌های الهی [پیروز] درآمده‌اند، الطافی ویژه از ناحیه آن حضرت (عج) شاملشان می‌گردد.

مردم تا زمان نزدیک به ظهور تصفیه می‌شوند

به افرادی که پیش از ظهور در دین و ایمان باقی می‌مانند و ثابت‌قدم هستند، عنایات و الطاف خاصی می‌شود تا از دین خارج نشوند؛ زیرا حضرت ولیّ‌عصر (عج) تکیه‌گاه مردم است و کسانی که تکیه‌گاهشان او باشد، کوه ایمانند!

در آخرالزمان «لایَبْقی مِنَ الْقُرآنِ إِلّا دَرْسُهُ» (از قرآن جز رسم و نقش آن باقی نمی‌ماند).

در زمان رضاشاه پهلوی، خیلی از اهل علم و طلاب از فقر و نداری بیچاره شدند؛ لذا برای کسب و به‌دست آوردن مال و ثروت، طلبگی و تحصیل را رها کردند و عمامه‌ها را از سر برداشتند، ولی از آنچه احتمال می‌دادند، بدتر شدند! به‌گونه‌ای که گویی در خانواده‌ها قحطی آمده بود. وضع آن‌ها بی‌برکت شد و این وضع و فشار، حدود هفت سال طول کشید.

در آخرالزمان حفظ دین به حفظ آتش در کف دست می‌ماند!

(جز کسی که خداوند قلبش را برای پذیرش ایمان آزموده، کسی بر اعتقاد به امامت او باقی نخواهد ماند).

خدا توفیق بدهد که مهیا باشیم و جوری نباشد که در وقت ظهورش منحرف و منصرف باشیم!

در آخر الزمان دروغ زیاد می‌شود.

اگر ظهور هم نزدیک باشد، ولی ایمان ما زائل شده باشد، دیگر ما را چه با ظهور آن حضرت و حضرت را چه با ما؟!

ائمه ما (ع) در روایات به ما خبر داده‌اند که خیلی از اهل ایمان و عقیده، در اثر ابتلائات برمی‌گردند. خدا کند ایمان ما تا آن وقت باقی بماند، وگرنه اگر ظهور هم نزدیک باشد، ولی ایمان ما زائل شده باشد، دیگر ما را چه با ظهور آن حضرت و حضرت را چه با ما؟!

با ظلم هم‌پیمان نشویم و با ظالمان معاونت نکنیم.