بریده‌هایی از کتاب افسردگی نهفته

وقتی دنیل از درونش آگاه شد، در زمان حال ماند و احساساتش را بیرون ریخت، به آرامش رسید.

اگر وانمود کنید که نیازی ضروری به دیگران ندارید و نقش شما در زندگیْ بخشیدن و به‌ندرت دریافت‌کردن است، تنهایی ناشی از بی‌توجهی دیگران یا دوست‌داشته‌نشدن را دست‌کم برای مدتی می‌توان نادیده گرفت.

افسردگی نهفته بیماری شناخته‌شده یا اختلال ذهنی نیست دوباره تأکید می‌کنم: افسردگی نهفته بیماری شناخته‌شده نیست؛ اختلال روانی هم نیست. اصطلاحی است که ساخته‌ام تا سندرمی (مجموعه‌ای از رفتارها) را توصیف کنم که می‌تواند افسردگی حقیقی را پنهان کند. این اصطلاح در هیچ کتاب تخصصی روان‌شناسی یا روان‌درمانی وجود ندارد.

تعهد: مرحلهٔ دوم شاید پیچیده باشد، زیرا تعهد مستلزم کنارگذاشتن کنترل است. ترس شما از ابهام و نداشتن کنترل کامل و نشناختن زندگی جدیدتان درد، عصبانیت، غم و اندوهتان را پنهان نگه داشته است. شاید پذیرش این ابهام شما را به وحشت بیندازد و دچار تردید کند: «آیا واقعاً ایدهٔ خوبیه؟ یا همین الآن باید ازش دست بکشم؟»

«بدون گذر از آسیب‌پذیری، نمی‌توان به شهامت رسید. ختم کلام!»

آسیب‌پذیربودن شما را می‌ترساند. باور دارید که اگر بغضتان بترکد، اشکتان بی‌وقفه سرازیر می‌شود. بنابراین به هر دری می‌زنید تا احساساتی نشوید و برای هر مسئله‌ای با منطق و تحلیل چاره‌ای بیابید.

«شرم احساسی مفید است، اگر فقط ده ثانیه طول بکشد و به تغییر رفتار بینجامد.

ذهنتان این توانایی را دارد که چیزی را بسیار دور از آگاهی شما نگه دارد، تا از شما محافظت کند. به این صورت، به ناخودآگاه تبدیل می‌شود.

متوجه شد افکارش با سرعتی سرسام‌آور تغییر کرده‌اند؛ از تمنای سرشار برای زندگی به بی‌میلی به ادامهٔ زندگی رسید. می‌خواست به‌تمامی قید زندگی را بزند.

اگر نقطهٔ مقابل افسردگی سرزندگی است، نقطهٔ مقابل افسردگی کاملاً نهفته پذیرش خویشتن است.

اشک نشانهٔ شدت احساس است، نه ضعف.

اگر افسردگی بالینی فقدان سرزندگی است، افسردگی نهفته فقدان خویشتن‌پذیری است. خویشتن‌پذیری پادزهر افسردگی نهفته است؛ وقتی شفقت به تمامی جنبه‌های وجودتان را یاد می‌گیرید و تمرین می‌کنید، از نقاط قوت و قابلیت‌هایتان گرفته تا بی‌اعتمادی‌ها و آسیب‌پذیری‌ها، از غرور و دستاوردها تا پشیمانی و حسرت، همه را در درون خود می‌پذیرید.

«کاملاً با عقل جور درمی‌آید. آن‌هایی که به افسردگی کاملاً نهفته دچارند پشت نقاب کمال پنهان می‌شوند، اما از درون عمیقاً رنج می‌کشند.»

جلهٔ آموزشی آنلاین دانشگاه استنفورد، اردک اینجا توقف می‌کند، افسردگی نهفته را سندرم اردک استنفورد توصیف می‌کند. کارولین بیتن (۲۰۱۷) از سرمقاله‌ای نقل می‌کند: «چیزی که به چشم می‌آید این است که همه، بدون زحمت، در دریاچهٔ دانشگاه از این‌سو به آن‌سو می‌روند. اما پاهای کوچک اردکیِ ما زیر آب دیوانه‌وار تقلا می‌کنند و جانمان دارد بالا می‌آید. خستگی، اضطراب، تردید درونی، تقلا و شکست جایی در استنفورد ندارد.

پاتریشیا برایم نوشت: «من غمگین نیستم، اما احساس خوشحالی هم نمی‌کنم. اگه از آخرین باری که احساس شادمانی کردم بپرسین، فکر نمی‌کنم چیزی یادم بیاد.»

مراحل پنج‌گانهٔ شفا آگاهی، تعهد، رویارویی، پیوند، تغییر

قرار است گام‌های کوچکی بردارید که بتوانید راحت‌تر به سرانجام برسانید و با آزمودن خودِ آسیب‌پذیر و دارای نقصتان اعتمادبه‌نفس پیدا کنید. یادتان باشد که شما می‌خواهید شرایط را برای موفقیت و امید آماده کنید.

بیایید کمی دربارهٔ معنای «ناخودآگاه» صحبت کنیم. خاطره‌ای آسیب‌زا، احساس، فکر یا تجربه‌ای بسیار دردناک در بخشی از ذهنتان ذخیره می‌شود که برایتان ناشناخته است؛ نه آن‌گونه که بدانید وجود دارد، اما به آن فکر نکنید. این همان چیزی است که به آن «ناخودآگاه» می‌گوییم؛ مثل اینکه فراموش کنید امروز تولدتان است. ذهنتان این توانایی را دارد که چیزی را بسیار دور از آگاهی شما نگه دارد، تا از شما محافظت کند.

درحالی‌که اضطراب شما را به فکرکردن دربارهٔ آینده وامی‌دارد و افسردگی معمولاً شما را روی گذشته متمرکز می‌کند، ذهن‌آگاهی اهمیت و انرژی اکنون را برجسته می‌کند.

عواطف را مانند امواج اقیانوس در نظر بگیرید. هر موجی (هر احساسی) طول عمری خاص دارد. از دور، در اعماق آب‌ها شروع می‌شود. کم‌کم که به‌سمت ساحل پیش می‌آید و از شکل و اندازه و قدرت آن آگاه می‌شوید، اما وقتی عمرش به سر آمد، وقتی در ساحل به حالت کف درآمد، موج بعدی جایش را می‌گیرد. می‌توانید بار دیگر انرژی خاموش و ناپیدای موج بعدی را احساس کنید. این روند تا ابد ادامه خواهد داشت.