بریده‌هایی از کتاب افسردگی نهفته

فرد مبتلا به افسردگی نهفته فقط زمانی این رنج را در خود تشخیص می‌دهد و اقدام به درمان می‌کند که افسردگی‌اش آشکار شود. وقتی این کار شاق را بیاموزید که عواطف بسیار خام و دردناکتان را ابراز کنید یا به کسی اجازهٔ ورود به دنیای حقیقی خود را بدهید، تغییر خواهید کرد.

«نگرانی راهیه تا احساس کنم همه‌چی رو تحت کنترل دارم. بدبیاری احتمالی رو پیش‌بینی می‌کنم و کاری براش انجام می‌دم.» با این حرف‌ها شدت نگرانی‌تان را توجیه می‌کنید.

در داستانی حکیمانه از بومیان امریکا، ماجرای پیرمردی از قبیلهٔ چِروکی روایت می‌شود که به نوهٔ جوانش درس زندگی می‌آموزد. «زندگی جنگ هولناکی است بین دو گرگ. یکی شر است: خشم، حسادت، اندوه، پشیمانی، حرص، تکبر، تأسف به حال خود، گناه، کینه، پستی، دروغ، غرور کاذب، برتری‌طلبی و خودپسندی. دیگری خیر است: شادمانی است و صلح، عشق، امید، وقار، تواضع، مهربانی، نزاکت، همدردی، سخاوت، حقیقت، همدلی و ایمان. جنگی مشابه درون تو و هر انسان دیگری در جریان است.» نوه کمی در این‌باره فکر می‌کند و سپس از پدربزرگ می‌پرسد: «کدام گرگ برندهٔ جنگ می‌شود؟» پیرمرد ساده پاسخ می‌دهد: «گرگی که به آن غذا بدهی.»

وقتی به توانایی و عادتتان در پنهان‌کردن خود واقعی‌تان اقرار کنید و وقتی آرام‌آرام طعم آزادی را بچشید و تمامی وجود خود را ارج نهید، تغییرات اساسی گریزناپذیر خواهد بود.

«وقتی از آن‌ها [کمال‌گرایان] پرسیده می‌شود چه احساسی دارند، معمولاً احساسات را توصیف می‌کنند، به‌جای اینکه ابراز کنند.

در ظاهر همه‌چیز دارم، اما از درون مرده‌م

هر اتفاق خوبی مصیبتی ذاتی درون خود دارد. ممکن است از بهبودی سرطانتان به وجد بیایید، بااین‌حال غصه بخورید که شیمی‌درمانی چه بلایی سرتان آورده است. خوشحال باشید که اوضاع چهار فرزندتان در مدرسه خوب است و هم‌زمان گله کنید که رسیدگی به تکالیف آن‌ها وقت زیادی از شما می‌گیرد. خوشحال باشید که شغل جدیدی پیدا کرده‌اید و دلتان برای برخی مزایای شغل قبلی‌تان تنگ شود. باید یاد بگیرید که چگونه غصه بخورید، درحالی‌که سپاسگزارید. لیوان نیمهٔ پر و نیمهٔ خالی دارد. مهم است که یاد بگیرید چگونه ارتباطتان را با احساسات هر دو نیمه وصل و قطع کنید.

او رنجی جان‌کاه داشت و احساس می‌کرد هیچ مرهمی برای تسکین دردش نخواهد یافت. چنان ناامید بود که تصمیم گرفت این دنیا را ترک کند.

«بدون گذر از آسیب‌پذیری، نمی‌توان به شهامت رسید. ختم کلام!»

شما آدمی هستید که ممکن است خودش را بکشد و هیچ‌کس علت آن را نداند.