بریده‌هایی از کتاب افسردگی نهفته

بااین‌حال نمی‌توانست احساسات مربوط به آن رازها را بی‌پرده و راحت بیان کند. گهگاهی اشک در چشمانش حلقه می‌زد که به‌سرعت با نگاهی بی‌تفاوت یا عوض‌کردن موضوع پنهانش می‌کرد.

بدون گذر از آسیب‌پذیری، نمی‌توان به شهامت رسید. ختم کلام!

یادگیری شیوه‌های گوناگون بروز احساساتتان هدیه‌ای شگفت‌انگیز به فرزندانتان خواهد بود، زیرا آن‌ها از رفتارتان بسیار بیشتر از گفتارتان الگو برمی‌دارند.

وقتی به توانایی و عادتتان در پنهان‌کردن خود واقعی‌تان اقرار کنید و وقتی آرام‌آرام طعم آزادی را بچشید و تمامی وجود خود را ارج نهید، تغییرات اساسی گریزناپذیر خواهد بود.

مدارای سالم، برای رویارویی با هرچه سر راهمان قرار می‌گیرد، همواره از مهارت‌های سازندهٔ ما استفاده می‌کند، از رخدادهای خوشایند و لذت‌بخش گرفته تا حوادث دردناک. مدیریت خشم، خویشتن‌داری یا آرام‌گرفتن و تجزیه‌وتحلیل عقلانیِ اطلاعات مهارت است. اگر مهارت مدارای سالم داشته باشید، از پس فقدان، یأس، هراس، خشم، سوگ و شوک برمی‌آیید. شاید فکر کنید این توانایی را ندارید. احتمالاً دلتان می‌خواهد هر جایی باشید غیر از جایی که الآن در آن گرفتارید. شاید سؤالاتی بسیار دشوار و احساساتی پیچیده داشته باشید، اما می‌دانید چطور از این مرحله بگذرید. چه با ایمان مذهبی، که پشتیبان شماست، چه با تلاش سخت برای بقا و دوام‌آوردن، از پس آن بر خواهید آمد.

اگر افسردگی بالینی فقدان سرزندگی است، افسردگی نهفته فقدان خویشتن‌پذیری است.

چه مبارزه کنید چه شکست بخورید، نه شکست، نه مبارزه و نه موفقیت شما را تعریف نمی‌کند

اکنون از آن استفاده کنید و هم در آینده یادآوری شود که چگونه باورها و رفتارهایتان در طول زمان تغییری چشمگیر کرده است.

شاید اکنون ندانید همهٔ این‌ها قرار است به چه چیز بینجامد، اما می‌دانید چه چیزی را دیگر نمی‌خواهید

«بنابراین کاری را کرد که اگر نمی‌ترسید، می‌کرد. او در مسیری جدید به راه افتاد.» ترسیدن اشکالی ندارد، اما بنا نیست ترستان به شما فرمان بدهد.

«بدون گذر از آسیب‌پذیری، نمی‌توان به شهامت رسید. ختم کلام!»

چگونه می‌توانید بفهمید که کمال‌طلبید یا فقط برای برتری تلاش می‌کنید؟ فرض کنید برای اولین ماراتن خود تمرین می‌کنید. آیا به خود می‌گویید: «من برای ماراتن تمرین می‌کنم، پس فعلاً از ریاست کمیتهٔ مالی کناره‌گیری می‌کنم؟» یا می‌گویید: «من برای ماراتن تمرین می‌کنم، پس باید یکشنبه صبح خیلی زود بیدار شم تا قبل از جلسهٔ دوشنبه اون گزارش مالی رو آماده کنم؟» واکنش اول انعطاف‌پذیری را نشان می‌دهد، چیزی به وظایف خود اضافه و چیز دیگری را حذف کرده‌اید تا سرتان بیش‌ازحد شلوغ نشود. همچنین نشان‌دهندهٔ تلاش برای برتری در محدوده‌ای واقع‌بینانه است. امیدوارم متوجه انعطاف‌ناپذیری واکنش دوم باشید و اینکه چگونه بر کمال‌طلبی و شرم استوار است. گرملین درونتان زمزمه می‌کند: «نمی‌شه از زیر بار مسئولیت شونه خالی کنی، این خودخواهانه‌س.»

کسی شک نمی‌کند که یک جای کار ایراد دارد. بااین‌حال شما آدمی هستید که ممکن است خودش را بکشد و هیچ‌کس علت آن را نداند.

هیچ‌گاه دربارهٔ فکرکردن به خودکشی حرفی نزده بود. فقط احساس می‌کرد در باتلاق روزمرگی‌های تمام‌نشدنی خانه دست‌وپا می‌زند، به‌ویژه از وقتی که مسافرت‌های ریک زیاد شده بود. بیشتر نگران و عصبی به نظر می‌رسید تا افسرده.

کمال‌طلبی به‌گونه‌ای درون را زهرآگین می‌سازد که توانایی لذت‌بردن از موفقیت‌های واقعی را از افرادی که سزاوار آن‌اند می‌گیرد، زیرا کمال به‌ندرت در دنیای واقعی وجود دارد؛ اگر اصلاً وجود داشته باشد.

این خودنگری را این‌گونه آغاز کنید: در مکانی ساکت و آرام، دفتر یادداشت‌های روزانهٔ خود را باز کنید و چند نفس عمیق بکشید. از خود بپرسید برای درمان افسردگی کاملاً نهفته چه چیزی را باید هر روز به خودم یادآوری کنم؟ با کلمات بازی کنید و مانترایی بسازید. مانترا ذکر یا یادآوری ذهنی است، برای هدف یا تجربهٔ مثبتی که می‌خواهید داشته باشید. می‌توانید چنین مانترایی بسازید: «هرقدر طول بکشد، ارزشش را دارد» یا «من از کشف آنچه می‌نویسم لذت می‌برم.»

راه‌حلش برای مشکلات زندگی، یعنی پنهان‌کردن بخش بزرگی از خود واقعی‌اش، مشکل او بود.

محرک نشان می‌دهد که قدرت کنونی چیزی به علت ارتباطش با گذشته است.

تشخیص ابتلای فرد به اختلال شخصیت مرزی ممکن است دشوار باشد، زیرا این افراد می‌توانند در روابط غیرصمیمی عادی به نظر برسند، «شخصیت‌های خارجی یا عمومی متفاوتی دارند» و «در محیط‌های ساختارمند و در نقش‌های خاص به‌خوبی عمل می‌کنند»

پیامد ناخوشایند دیگر ممکن است احساس خشم یا ناامیدی باشد از اینکه دیگران کارها را مثل شما انجام ندهند یا شاید در نقش جدید تماشاگر احساس ناامنی کنید. آیا اصلاً از همان ابتدا به رهبری شما نیاز بود؟ از شما بابت کارهایتان قدردانی شد؟