بریده‌هایی از کتاب مالون می‌میرد

آدم کودن به ندرت تنها می‌ماند.

هيچ‌چيز واقعی‌تر از هيچ نيست

اگر حقيقت را بخواهيد، به‌نظر نمی‌رسد که خداوند برای کارهايی که انجام می‌دهد، يا کارهايی که از انجامشان صرف‌نظر می‌کند، نيازی به دليل داشته باشد، درست مثل مخلوقاتش، مگر نه؟

مسئله اين است که لحظه‌ای فرا می‌رسد که آدم از همه‌چيز دست می‌کشد، چون عاقلانه‌ترين کار همين است، نااميد و سرخورده، اما نه تا به آن‌جا که آدم رشته همه کارهای انجام داده‌اش را پنبه کند.

چراغ پرنور ضروری نيست، برای زندگی کردن در غرابت و شگفتی، شمعی قلمی کافی است، به شرطِ آن‌که صادقانه بسوزد.

افسوس می‌خورد از اين‌که از ولوله و بلوای درونِ سرش هيچ معنايی درنمی‌يافت، طوفانی از ترديدها، خواسته‌ها، خيال‌ها و هراس‌ها.

می‌گويم زندگی کردن، بی‌آن‌که معنا و مفهومش را بدانم. من سعی کردم زندگی کنم، بی‌آن‌که بدانم برای چه سعی می‌کنم. در نهايت، شايد بی‌آن‌که خودم بدانم، زندگی نيز کرده باشم. نمی‌دانم چرا در مورد اين مسائل حرف می‌زنم.

بهترين راه برای دفعِ توجهِ ديگران و بی‌نام و نشان ماندن، همين دراز کشيدن و حرکت نکردن است.

لحظه‌ای فرا می‌رسد که آدم از همه‌چيز دست می‌کشد، چون عاقلانه‌ترين کار همين است

آدم کودن به ندرت تنها می‌ماند.