بریده‌هایی از کتاب آنچه پرنده کوچک به من آموخت

بهتر است کاری را ساخت و به جهان روانه کرد تا سال‌ها وقت گذاشت و چیزی را به کمال رساند که شاید هیچ‌وقت هم کار نکند.

در حقیقت، شکست بخشی ضروری از رشد است.

در میان منفی‌بافی‌های ظاهراً بی‌پایان، دنبال «نیمه‌ی پر» مثبت باشید. اگر به دنبال بخش مثبت بگردید، راه‌حل خودش را نشان می‌دهد.

هیچ موفقیتی تضمین نشده، ولی اگر واقعاً به کارتان علاقه نداشته باشید، شکست حتمی است.

سؤال پرسیدن مجانی است. سؤال بپرسید!

موفق شدم بدون مدرک دانشگاهی، چه برسد یک مدرک عالی‌تر، این شغل را به دست بیاورم؛ نردبان ترقی را بالا نرفتم تا به آن‌جا برسم، و شکست هم در سابقه‌ام کم نبود. من نمونه‌ی درخشانی نبودم؛ اصلاً چیز خاصی نبودم. ولی در یک حوزه متخصص بودم: خلق فرصت برای خودم.

اگر در بدترین موقعیت ممکن هستید، باز هم امید هست. خودتان را به چالش بکشید. انتظارتان از خود را بالا ببرید. معیار موفقیت‌تان را دوباره تعیین کنید. برای خودتان فرصت به‌وجود بیاورید. موقعیت‌تان را تغییر دهید. همه‌ی ما در کنار هم پیش می‌رویم. و مقصد چیزی فوق‌العاده و خوب خواهد بود.

جوامع احساسی بهتر رشد می‌کنند و فرزندان بیش‌تری دارند.

هدف از قانون کمک به ماست – برای خلق فرهنگ، بهبود بهره‌وری و ارتقای موفقیت

این ایده که خلاقیت بی‌نهایت است، انرژی هر روزه‌ی من را هدایت می‌کند؛

چه می‌شود اگر ما شهروند یک کشور یا دولت خاص نباشیم؟ چه می‌شود اگر شهروندان جهان باشیم؟ حتا فکرش هم مو به تن آدم سیخ می‌کند.

دوستان، تو تصویر بلندپروازانه‌ی من برای آینده، آدم‌ها با توئیتر رژیم‌های خودکامه رو سرنگون می‌کنن و بعد از این کار، با اسپری طرح این پرنده رو روی دیوارهای فرو‌ریخته‌ی ظلم می‌کشن.

سخت‌کوشی هم مهم است، ولی بیش‌تر این ایده‌ها هستند که ما را به‌عنوان انسان، شرکت، کشور و جامعه‌ی جهانی به جلو می‌رانند. خلاقیت است که ما را متفاوت، دارای انگیزه و سرشار از حس رضایت‌مندی می‌کند. این کتاب می‌گوید چطور خلاقیت خود و محیط اطراف را مهار کرده و از آن بهره ببرید.

استیو دائم می‌گفت: «اهداف آدم باید بزرگ‌تر از غرور و خودخواهی‌ش باشه.»

هیچ موفقیتی تضمین نشده، ولی اگر واقعاً به کارتان علاقه نداشته باشید، شکست حتمی است.

تصور ما از ثروت این است که به‌جای خرید یک لامبورگینی و یک قصر، تا جای ممکن پول بیش‌تری را به دست دیگران برسانیم. کمک به دیگران باعث می‌شود احساس موفقیت کنیم. این کار به زندگی ما معنا می‌بخشد. و برای شما هم می‌تواند همین‌طور باشد، فارغ از این‌که وسع‌تان برای کمک چقدر است.

اگه کارمندایی داری که به هیچ عنوان نمی‌خوای اون‌ها رو از دست بدی، صبر نکن تا تازه دمِ استعفا و رفتن اون‌ها حقوق و مزایای بهتری رو بهشون پیشنهاد بدی.

ما هر چقدر هم که کامپیوترهای بیش‌تری به شبکه اضافه کنیم یا هر چقدر هم که الگوریتم‌ها پیچیده‌تر شوند، آن‌چه که در توئیتر دیدم و رویش کار کردم، همچنان چیزی فراتر از موفقیت تکنولوژی می‌ماند؛ این چیز انسانیت است.

«اگه کارمندایی داری که به هیچ عنوان نمی‌خوای اون‌ها رو از دست بدی، صبر نکن تا تازه دمِ استعفا و رفتن اون‌ها حقوق و مزایای بهتری رو بهشون پیشنهاد بدی.»

راه‌کار فقط این است که همیشه با دقت گوش دهید ـ هم به نیازهای خودتان، هم به نیاز افرادی که در کنارتان کار می‌کنند.