بریده‌هایی از کتاب مادر

«حتی خدا را برای فریفتن ما به کار بردند! لباس دروغ و افترا بر او پوشاندند تا روح ما را بکشند...»

ـ پاداش زحمت‌هاتونو چه کسی می‌ده؟ سوفی با لحنی که به نظر مادر غرورآمیز بود جواب داد: «ما پاداش خودمونو گرفتیم! برای خود، آن زندگی را ترتیب دادیم که مایه خشنودی ما است، بیشتر از این چی می‌شه آرزو کرد؟»

«به طوری که می‌بینم اثاثیه‌تون از سابق زیادتر نشده فقط تعداد کتاب‌ها بیشتر شده... در این دوره گران‌بهاترین ملکی‌ست که می‌شه داشت.

حقیقت با مشت کشته نمی‌شه!

گورکی در خانواده‌ای روستایی بالید و اگر تحصیلاتی داشت از دانشکده‌ای به‌نام زندگی کسب کرده بود.

به خاطر حقیقت، پیامبر می‌شم.

کتاب‌هایی به من بده که آرامش را از خواننده سلب کنه. زیر کله مردم باید جوجه تیغی گذاشت.

می‌دونم که مباحثه با کسی که دلش خونه فقط موجب اوقات تلخی او می‌شه

این حماقت ماست که ما را پیش از هر چیز نابود می‌کنه

تا اشخاصی متمول و مقتدر وجود دارن مردم نه عدالت نه خوشی نه چیز دیگه‌ای به دست نمی‌آرن