بریده‌هایی از کتاب انواع کودکان: چگونه بچه‌هایی شاد، با اعتماد به نفس و خلاق پرورش دهیم (جلد اول)

بچه‌های تفکری از چالش‌هایی که در رقابت وجود دارد لذت می‌برند ولی برعکس آن‌ها، اغلب بچه‌های احساسی خیلی احساس خوبی نسبت به فعالیت‌های رقابتی ندارند و به بازی‌ها و تلاش‌های دسته‌جمعی تمایل بیشتری نشان می‌دهند.

بچه‌های تفکری برای صداقت و روراستی ارزش زیادی قائل هستند در حالی که بچه‌های احساسی به مهربانی اهمیت بیشتری می‌دهند

برای بچه‌های احساسی، تماس فیزیکی و مهربانی مانند آب و غذا برای سلامت رشدشان ضروری است. اگرچه این بچه‌ها وقتی بزرگ‌تر می‌شوند کمتر در انظار عمومی محبت و بغل کردن‌شان را نشان می‌دهند و «دوستت دارم» می‌گویند ولی همچنان بسیار به این‌گونه ابراز محبت‌ها احتیاج دارند.

بچه‌های احساسی احتیاج دارند در درجه اول احساس کنند که دوست‌شان دارند و از آن‌ها قدردانی می‌شود. در یک فضای گرم و صمیمانه پرمحبت، یک کودک احساسی به فرد مقابلش اعتماد خواهد کرد. زمانی که یک کودک احساسی به شما اعتماد می‌کند نسبت به شما احساس تحسین، احترام و وفاداری خواهد داشت حتی در حالی که ممکن است این احساسات او کاملاً بجا نباشند

برای بچه‌های تفکری اگر کسی مورد احترام‌شان نباشد تقریبا غیرممکن است که بتوانند از او چیزی بیاموزند یا نسبت به او احساس نزدیکی کنند. آن‌ها به معلّم یا فرد بزرگسالی که استوار و محکم باشد و به موضوعی که درباره آن صحبت می‌کند احاطه داشته باشد، احترام می‌گذارند. زمانی که احترام در آن‌ها ایجاد می‌شود احساس صمیمیت و اطمینان هم به دنبالش به‌وجود می‌آید.

بچه‌های احساسی کاری را که واقعا مایل به انجام آن نیستند انجام دهند فقط به‌خاطر این‌که می‌خواهند دیگران آن‌ها را تصدیق کنند.

بچه‌های احساسی اغلب زمان زیادی را صرف برقراری روابط و حفظ این رابطه‌ها می‌کنند

ولی همان‌طور که مهم است والدین ویژگی پیشروی شخصیت فرزندشان را تشخیص دهند و آن را تشویق و حمایت کنند همان‌قدر هم اهمیت دارد که ویژگی توسعه‌نیافته شخصیت او را هم بشناسند و به او کمک کنند. درک کردن درست و جامع این نیروها به شما و فرزندتان کمک خواهد کرد تا دلیل خیلی از مشکلات او در منزل و مدرسه را تشخیص دهید و بفهمید که چرا او هرگز نمی‌تواند بعضی از انتظاراتی را که از او دارید، برآورده کند.

بچه‌های حسی تمایل دارند اطلاعاتی را که به‌طور حسی جمع‌آوری کرده‌اند و حقایق و جزئیات مربوط به تجربیات‌شان را، به‌یاد بیاورند. درک آن‌ها از جهان پیرامون و جایگاه‌شان در آن، بستگی به تجربیات گذشته آن‌ها دارد.

نکنند. به‌خاطر داشته باشید وقتی صحبت کردن یک کودک برون‌گرا را قطع می‌کنید مانع و مزاحم فکر کردن او می‌شوید.

با مطالعه این کتاب شما فرزندتان را عمیق‌تر و بهتر خواهید شناخت و خواهید آموخت که حتی اندکی سازگاری با مدل شخصیتی فرزندتان می‌تواند به شما کمک کند تا مشکلات و درگیری‌های‌تان را بهتر اداره کنید و با او ارتباطی مبتنی بر پذیرش و عشق بدون قید و شرط برای تمام طول عمر داشته باشید.

به‌عنوان والدین باید فرزندان‌مان را همان‌طور که واقعا هستند بپذیریم و دوست بداریم. با این روش ما عزت‌نفس آن‌ها را پرورش می‌دهیم. ولی واقعا چگونه باید این کار را انجام دهیم؟ با منطبق کردن شیوه‌های تربیتی خودمان با فرزندان‌مان به‌جای این‌که بخواهیم آن‌ها با شیوه‌های ما انطباق پیدا کنند.

ما به‌عنوان والدینی که نیت خوبی داریم ولی ناآگاه هستیم به‌تدریج به عزت‌نفس فرزندان‌مان صدمه می‌زنیم. این اتفاق از راه‌های مختلفی رخ می‌دهد: با انتقاد کردن و عیب‌جویی کردن. این شرایط باعث می‌شود فرزندان ما اعتمادشان را نسبت به توانایی و منحصر به‌فرد بودن خود از دست بدهند.

باشد. یکی از سخت‌ترین و مهم‌ترین وظایف والدین، بی‌طرف بودن درباره فرزندشان است. این خیلی ساده است که خودمان را بیش از حد درگیر موفقیت‌ها، شکست‌ها، تلاش‌ها و پیشرفت‌های فرزندمان کنیم. ما می‌خواهیم فرزندان‌مان را به‌عنوان امتداد خودمان ببینیم و تجربیات آن‌ها را به تجربیات خودمان متصل کنیم. ولی این افکار نادرست قبول این موضوع را که ممکن است فرزندان‌مان کاملاً با همدیگر و با ما متفاوت باشند، غیرممکن می‌سازد و نمی‌توانیم بپذیریم که آن‌ها نیازهای منحصر به‌فردی دارند. چیزی که یک کودک به آن احتیاج دارد ممکن است احتیاج کودک دیگر نباشد. چیزهایی که در ما به‌عنوان کودک در گذشته ایجاد انگیزه و هیجان می‌کرده ممکن است برای فرزند ما کاملاً کسل‌کننده باشد.

به‌خاطر داشته باشیم که یکی از اساسی‌ترین و بنیادی‌ترین نیازهای هر انسانی، نیاز به درک شدن و دوست داشته شدن است. همه ما به عشق بی‌قیدوشرط احتیاج داریم و نیاز داریم که به‌خاطر شخصیت منحصر به‌فردمان موردتوجه و احترام قرار بگیریم. همگی ما می‌خواهیم همان‌طور که هستیم پذیرفته شویم و استعدادها، توانایی‌ها و تفاوت‌های‌مان توسط دیگران درک شود. همه‌مان دوست داریم که مورد تأیید قرار بگیریم، صرف‌نظر از این‌که مثلاً چقدر شبیه مادرمان هستیم و یا چقدر با برادرمان تفاوت داریم. چنین فضایی از تأیید و پذیرش واقعی و بی‌قیدوشرط سرآغاز تولد و بالندگی اعتماد به‌نفس و شادمانی همیشگی خواهد بود. یک کودک سالم و شاد، کودکی است که بی‌قیدوشرط مورد عشق و محبت قرار می‌گیرد و بدون پیش‌داوری و قضاوت، به حرف‌هایش

ما اکنون شانزده مدل شخصیتی داریم که همه افراد در یکی از این شانزده گروه جای می‌گیرند. بچه‌هایی که به‌دنیا می‌آیند دارای یک مدل شخصیتی هستند و همیشه در همان قالب شخصیتی باقی می‌مانند. پدر و مادرها هم همان مدل شخصیتی را دارند که در کودکی داشته‌اند. مدل شخصیتی ما روی تمام جنبه‌های زندگی ما تأثیر می‌گذارد

ساسی‌ترین و بنیادی‌ترین نیازهای هر انسانی، نیاز به درک شدن و دوست داشته شدن است. همه ما به عشق بی‌قیدوشرط احتیاج داریم و نیاز داریم که به‌خاطر شخصیت منحصر به‌فردمان موردتوجه و احترام قرار بگیریم.

بیشتر مشکلاتی که بچه‌های برون‌گرا در مدرسه دارند درباره تکالیف نوشتنی است که باید پشت نیمکت‌شان بنشینند و در سکوت آن‌ها را انجام دهند. پدر و مادر یک کودک برون‌گرا بودن می‌تواند کار بسیار انرژی‌بر و خسته‌کننده‌ای باشد. آن‌ها انگار مقدار بیش از اندازه‌ای از یک چیز خوب هستند، به‌ویژه برای پدر و مادری که خودشان درون‌گرا باشند.

هیچ کدام از جنبه‌های شخصیتی بهتر یا بدتر از دیگری نیست همچنین هیچ کدام از مدل‌های شخصیتی هم برتری نسبت به مدل‌های دیگر ندارد بلکه هر مدل شخصیتی نقاط قوت ذاتی و نقاط ضعف نهفته‌ای دارد که به‌دلیل زمینه و طبیعت آن است. به‌هر حال هر انسانی منحصر به‌فرد است چون هر کدام از ما دارای ژن‌ها، والدین و تجربیات زندگی خودمان هستیم ولی افرادی که مدل شخصیتی یکسانی دارند جنبه‌های مشترک قابل‌توجه و چشمگیری دارند و به همین خاطر است که مدل‌های شخصیتی سودمند هستند.

حقیقت این است که عزت‌نفس پایین در اثر رفتارهای بد به‌وجود نمی‌آید بلکه رفتارهای بد از کمبود عزت‌نفس ناشی می‌شوند