بریده‌هایی از کتاب روزی که زندگی کردن آموختم

"طبیعت چیزی که جامعه مصادره کرده رو به ما برمی‌گردونه." "چی رو؟" "کمال رو." "ممکنه واضح‌تر بگی؟" "ما موجودات کاملی هستیم و طبیعت یادمون می‌ده که این رو عمیقاً حس کنیم در حالی‌که جامعه باعث فقدانش می‌شه. جامعه می‌دونه چه‌جوری این حس رو در ما ایجاد کنه که برای خوشبخت بودن یه چیزی کم داری. راضی بودن از چیزی که داریم و چیزی که هستیم رو برامون قدغن می‌کنه. دائم ما رو وادار می‌کنه که باور کنیم ناقصیم."

زندگی‌هایی به‌سرعت باد، گاهی ما را وادار به فراموشی کسانی که دوستشان داریم می‌کند.

"انسان موقعیت‌های اندکی برای درک وجود خویش دارد." کارل جاسپر

دنیا حاصل رفتارهای فردی ماست. خود را عوض‌کردن تنها راه است به‌سوی دنیایی بهتر. دنیایی که زندگی در آن لذت‌بخش است.

می‌دونی چرا آدم بهشون وابسته می‌شه؟" "نه." "چون هیجان رو به ما القا می‌کنند و می‌دونی، آدم وقتی هیجان‌زده می‌شه، حس می‌کنه زنده است و در نتیجه باز بیشتر می‌خواد. اینه که به تمام این رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی متصل می‌مونیم.

هوای بیرون هنوز تازه بود. یکی از آخرین چیزهای رایگان در این دنیا. نفس عمیقی کشید. شاید وسیله‌ای بسازند که برای این هم قبض صادر کنند.

در سیاست هم وضع این‌چنین است؛ کسانی انتخاب می‌شوند که مزخرفاتی را که مردم می‌خواهند بشنوند به آن‌ها بگویند و هرچه این مزخرفات احمقانه‌تر باشند مؤثرترند.

وقتی این ترس وجود داشت که درونش پر از غم و غصه باشد، نگاه کردن به درون دشوار می‌شود.

‫"یه زن گوشش به توضیحات منطقی تو که می‌خوای یه اتفاقی رو شرح بدی، بدهکار نیست. توضیح، همش توضیح... وای از این مردها که هیچی نمی‌فهمند. اون می‌خواد حس کنه که دوستش داری، که فقط اون رو دوست داری."

یشتر آدم‌ها خیال می‌کنند مجبورند کاری که همیشه کردند رو ادامه بدهند، حتی اگه باعث شکوفاییشون نشه.

"معمولاً اون چیزهایی رو که اگه در بقیه ببینیم ازشون نفرت داریم، برای خودمون بلامانع می‌دونیم."

"به من شجاعتی عطا کن که بتوانم تقدیر را تغییر دهم و آنچه را که نمی‌توانم تغییر دهم با آرامش بپذیرم و عقل و خردی، که بتوانم آن‌ها را از یکدیگر تمیز دهم."

حقیقتاً زندگی چه بود جز توالی یک ستیزه‌جویی و لذت‌های بیهودهٔ زودگذر؟

درد و رنج را باید در نطفه خفه کرد.

‫"واسه زن و شوهر منطق معنی نداره. اینجا صحبت از احساساته، نه ریاضی و منطق."

حقیقتاً زندگی چه بود جز توالی یک ستیزه‌جویی و لذت‌های بیهودهٔ زودگذر؟

"چون که جامعه به وسیلهٔ کودن‌ها و برای کودن‌ها تشکیل شده، پس بهتره که به‌جای آه و ناله و شِکوه‌کردن و سرطان گرفتن، بخندیم!"

حقیقتاً زندگی چه بود جز توالی یک ستیزه‌جویی و لذت‌های بیهودهٔ زودگذر؟

اقدام، اضطراب را تسکین می‌دهد.

زندگی‌هایی به‌سرعت باد، گاهی ما را وادار به فراموشی کسانی که دوستشان داریم می‌کند.