بریده‌هایی از کتاب روزی که زندگی کردن آموختم

"خوب زندگی کردن یعنی بدون افسوس مردن."

آره دیگه، وقتی آدم می‌خواد مشکل ببینه، مشکل می‌آفرینه.

‫گذشته، در حال مداخله می‌کرد، بدون آن‌که دعوت شده باشد.

"کسی که فرمانروای وجود خویش است، از فرمانروای جهان قدرتمندتر است."

"خیلی وقت‌ها جنگیدنِ ما چیزی که باهاش می‌جنگیم رو تقویت می‌کنه."

در سرزمین احمق‌ها کسانی که به زبان کودن‌ها حرف بزنند پادشاهند.

آدما کمک و محبت سرشون نمی‌شه.

"فکر نمی‌کنی آزرده‌شدن از چیزی که بر اون تسلّط نداریم مقدمه‌ای برای افسردگی باشه؟"

هرکی تو خیال کار خودشه، کسی به فکر دیگرون نیست.

"طبیعت چیزی که جامعه مصادره کرده رو به ما برمی‌گردونه." "چی رو؟" "کمال رو." "ممکنه واضح‌تر بگی؟" "ما موجودات کاملی هستیم و طبیعت یادمون می‌ده که این رو عمیقاً حس کنیم در حالی‌که جامعه باعث فقدانش می‌شه. جامعه می‌دونه چه‌جوری این حس رو در ما ایجاد کنه که برای خوشبخت بودن یه چیزی کم داری. راضی بودن از چیزی که داریم و چیزی که هستیم رو برامون قدغن می‌کنه. دائم ما رو وادار می‌کنه که باور کنیم ناقصیم."