بریده‌هایی از کتاب فتح قله های موفقیت بدون دست و پا

من همیشه با خودم می‌‌گویم: نیک، زندگی را انتخاب کن که برای آن مجبور نباشی از هر چیز کوچک و بزرگی بترسی. آرامش در هر چیزی در پس نگاه آسان به آن است. اگر چیزی را سخت و دشوار بگیریم، مطمئناً فقط سختی‌‌ها و دشواری‌‌های آن نصیبمان می‌‌شود و مجبوریم به خاطر نداشته‌‌هایمان هم بترسیم.

. به نظر من ترس اکثر ما از ترس‌‌ها و نگرانی‌های درونی‌‌مان یافتن پاسخ سؤال «چه می‌‌شود» است. مثلاً چه می‌‌شود اگر شکست بخورم؟ چه می‌‌شود اگر به اندازه کافی خوب نباشم؟ چه می‌‌شود اگر تمام مردم به من بخندند و مسخره‌‌ام کنند؟ چه می‌‌شود اگر کنترل زندگی را از دست بدهم؟ چه می‌‌شود اگر ببینیم موفقیت‌‌هایم از من فاصله گرفته‌‌اند؟ مطمئن باشید که بدن انسان برای هر یک از این «چه می‌‌شودها» پاسخی دارد. اما نه قبل از اتفاق افتادن آنها، بلکه بعد از وقوع آنها بدن و ذهن انسان خود‌‌ به‌‌ خود در گیر آن می‌‌شود و به بهترین شکل بدان پاسخ می‌‌دهد.

در کتاب‌‌های مقدس ادیان آسمانی آمده است که ما آنچه را که کاشته‌‌ایم، درو می‌‌کنیم. اگر دید ما نسبت به خطای دیگران عفو و بخشش باشد، به راحتی مورد عفو و بخشش خداوند قرار می‌‌گیریم. حتی راحت‌‌تر هم خود را می‌‌بخشیم و کمتر به سرزنش خود می‌‌پردازیم

شجاعت تنها ویژگی برای مبارزه با بیماری سرطان است. زیرا سرطان در برابر خداوند قدرت پوچی دارد و جای هیچ نگرانی و ناامیدی وجود نخواهد داشت.

اگر ما بتوانیم نگرش خود را نسبت به غیرممکن‌‌ها تغییر دهیم، به راحتی می‌‌توانیم از پس موارد امکان‌‌پذیر زندگی برآییم. اگر ما بتوانیم باور داشته باشیم که هرکاری به تلاش قدم به قدم نیاز دارد، به راحتی می‌‌توانیم به قلّۀ موفقیت برسیم.

یکی از دوستانم در کتابی خوانده بود که می‌‌گفت: خداوند توانایی‌‌ها و استعدادهای ما را در جعبه‌‌ای کادوپیچ گذاشته و هنگام تولدمان به ما هدیه می‌‌دهد. این ما هستیم که باید جعبه را باز کنیم و از هدایای داخل آن نهایت استفاده را ببریم. همین کادوی به ظاهر کوچک می‌‌تواند قسمت اعظم زندگی ما را پر کند و ما را در هر زمینه‌‌ای یاری دهد

اکنون من نمی‌‌دانم که بار سنگینی که شما در زندگی‌‌تان به دوش می‌‌کشید، چیست و چقدر سنگین است، اما می‌‌دانم و مطمئن هستم که همان بار سنگین خیلی بهتر از نداشتن و کمبود است. این را وقتی درک می‌‌کنید که یک لحظه خود را جای من بگذارید.

در کتاب انجیل آمده است که مهم نیست زندگی با تو چه برخوردی می‌‌کند، بلکه عکس‌‌العمل تو در برابر آن مهم است. این جمله اولین جملۀ زیبا آموزنده‌‌ای بود که من سالها پیش یاد گرفتم.

امید در کنار توکل به خداوند است که معجزه می‌‌آفریند.

یک ضرب‌‌المثل ژاپنی می‌‌گوید: اگر تا هفت بار زمین بخوری، بار هشتم حتماً موفق می‌‌شوی.