بریده‌هایی از کتاب فتح قله های موفقیت بدون دست و پا

زیرا زندگی داشتنی نیست بلکه بخشیدنی است. یعنی به جای آنکه هرچیزی را برای خود داشته باشیم باید تلاش کنیم تا به دیگران ببخشیم.

پایبندی به اهداف یعنی چه؟ به نظر من یعنی ایمان و اعتقاد به توانایی‌‌های درون، رشد و گسترش آنها و در نهایت به اشتراک گذاشتن و یا هدیۀ آنها به دیگران است. یعنی معرفی روش‌‌های موفقیت‌‌آمیز برای رسیدن به اهداف متعالی خود.

مدتی پیش هلن کلر بینایی و شنوایی خود را از دست داده است، اما او یکی از بزرگترین نویسندگان، سخنرانان و عمل‌‌گرایان اجتماعی در دنیاست. او می‌‌گوید: شادی واقعی در پایبندی به اهداف خود است.

خداوند توانایی‌‌ها و استعدادهای ما را در جعبه‌‌ای کادوپیچ گذاشته و هنگام تولدمان به ما هدیه می‌‌دهد. این ما هستیم که باید جعبه را باز کنیم و از هدایای داخل آن نهایت استفاده را ببریم. همین کادوی به ظاهر کوچک می‌‌تواند قسمت اعظم زندگی ما را پر کند و ما را در هر زمینه‌‌ای یاری دهد.

روی آرزوهایتان تمرکز کنید و سعی کنید آنها را همانگونه که می‌‌خواهید دنبال نمایید تا به بهترین شکل بدست‌‌شان آورید. شما قدرت تغییر هرچیزی در دنیا را دارید و می‌‌توانید روزی لحظه‌‌لحظه به موفقیت‌هایتان را مانند من روی کاغذ بنویسید و تقدیم میلیون‌‌ها خواننده کتابهایتان کنید

باید بدانید که بزرگترین سختی و دشواری احساس ضعف و ناامیدی داشتن است.

امروز شما شبیه کسی هستید که از انتهای یک تونل تاریک چند روزنۀ نور می‌‌بیند. نه می‌‌تواند چشم‌‌هایش را ببندد و آنها را نادیده بگیرد و نه با همان چند پرتوی نور امیدوار باشد. اما بدانید که راز و رمز زندگی خیلی خارق‌‌العاده‌‌تر از این است که شما می‌‌اندیشید.

اکنون من نمی‌‌دانم که بار سنگینی که شما در زندگی‌‌تان به دوش می‌‌کشید، چیست و چقدر سنگین است، اما می‌‌دانم و مطمئن هستم که همان بار سنگین خیلی بهتر از نداشتن و کمبود است. این را وقتی درک می‌‌کنید که یک لحظه خود را جای من بگذارید.

توانایی‌‌های هر یک از ما می‌‌توانند یا باعث دست‌‌یابی ما به موفقیت‌‌هایمان شوند و یا باعث بدبختی و مصیبت. مهم‌‌تر از همه آن است که ما چطور و چگونه بخواهیم از آنها استفاده کنیم.

هرگز حضور خداوند در زندگی‌‌ام را فراموش نکردم و با خود می‌‌گفتم: خدا بندۀ بی‌‌دست و پای خود را تنها رها نمی‌‌کند. اوست که قدرت خوبی به من بخشیده تا بتوانم همه را با مفهوم معجزۀ خداوند آشنا کنم.

شما هرگز نمی‌‌توانید آنچه را که برایتان اتفاق می‌‌افتد، تغییر دهید و یا حتی پیش‌‌بینی کنید. در واقع آنها نه به شما بستگی دارند و نه تقصیر شما هستند.

اما من به شما می‌‌گویم که درد شما هرگز به اندازۀ دردهایی که من تحمل کرده‌‌ام، نخواهد بود. از آنچه که در گذشته اتفاق افتاده و امروز دست‌‌تان از تغییر آنها کوتاه است، رها شوید. به چیزی که قرار است فردا و فرداهای دیگر انجام دهید، بیندیشید، چون قدرت شما در چیزی نهفته است که می‌‌خواهید در اولین فرصت خوب زندگی‌‌تان انجام دهید.

اگرچه من فرزند دلخواه آنها نبودم اما از داشتن من احساس خوشحالی و غرور می‌‌کردند و برخلاف همیشه احساس می‌‌کردند که آیندۀ خوبی در انتظار من است و میزان موفقیت من می‌‌تواند به اندازۀ موفقیت خواهر و برادرم باشد. اما با وجود همراهی‌‌ها و همدلی‌‌های والدین و خواهر و برادرم من فقط به خداوند توکل داشتم و می‌‌دانستم او مرا هرگز با سختی‌‌هایم تنها نمی‌‌گذارد.

آیا لذتی برتر از دیدن لبخند کودکان نیازمند و شنیدن آواز زندانیان نیازمند در دنیا وجود دارد؟ آیا کارهایی را که من انجام می‌‌دهم، هر انسان توانمندی که از نعمت دست و پا هم برخوردار است، می‌‌تواند انجام دهد؟ آیا توانستن فقط به داشتن دست و پا محدود می‌‌شود، یا اینکه چیزی فراتر از آنهاست و به روح و روان انسان باز می‌‌گردد؟

من معتقدم که زندگی من محدودیت‌‌هایی دارد که دیگران ندارند و در مقابل آنها محدودیت‌‌هایی دارند که من ندارم.

شادی قلب و درون من به دست و پایم بستگی ندارد، بلکه به آن چیزی برمی‌‌گردد که بدان می‌‌اندیشم