بریده‌هایی از کتاب فتح قله های موفقیت بدون دست و پا

اگر به خدا توکل کنید، او محال است که شما را رها کند.

به خود قول دهید که حتی یک لحظه هم برای رسیدن به آرزویتان و آفریدن معجزه‌‌تان درنگ نکنید و تمامی تلاش خود را به کار بگیرید. یادتان باشد که شما مسئول شادی‌‌ها و نگرانی‌‌های زندگی‌‌تان هستید و کسی جز شما نمی‌‌تواند کاری برایتان انجام دهد و قدمی برایتان بردارد. اکنون من کنار شما نیستم تا دست نداشته‌ام را بر روی شانه‌‌های شما بگذارم و بگویم: تو معجزۀ خوبی خواهی شد. اما از همین راه دور به شما اطمینان می‌‌دهم که با امید می‌‌توانید هر دردی را درمان کنید و به آرامش برسید. هرچه برایتان پیش می‌‌آید، خوب است و شما وظیفه دارید برای تمامی آنها خداوند را شکر کنید. امید در کنار توکل به خداوند است که معجزه می‌‌آفریند. به شرط آنکه دیدگاه خود را تغییر دهید و تعریف‌‌تان از معجزه را به کلی عوض کنید.

پدرم هم همیشه به من می‌‌گفت: خداوند هرگز اشتباه نمی‌‌کند و از آفریدن تو بدین شکل حتماً می‌‌خواسته چیزی را به ما و همۀ کسانی که تو را می‌‌بینند بفهماند و در مقابل محدودیت‌‌های تو فرصت‌‌های استثنایی را برایت کنار گذاشته است.

اگر احساس کنی که دنیا با تو سر جنگ دارد، حتماً برایت اتفاق بدی می‌‌افتد، اما اگر از اتفاقات بد آن هم راضی باشی، هر اتفاق خوبی را برایت امکان‌‌پذیر می‌‌کند. همه چیز به خودت بستگی دارد!

کیفیت زندگی ما را اندازۀ ایمان‌‌مان تعیین می‌‌کند. اگرچه گذشته تغییرناپذیر است، اما آینده ساختنی است!

از آنچه که در گذشته اتفاق افتاده و امروز دست‌‌تان از تغییر آنها کوتاه است، رها شوید. به چیزی که قرار است فردا و فرداهای دیگر انجام دهید، بیندیشید، چون قدرت شما در چیزی نهفته است که می‌‌خواهید در اولین فرصت خوب زندگی‌‌تان انجام دهید. جدا از اینها شما هرگز نمی‌‌توانید آنچه را که برایتان اتفاق می‌‌افتد، تغییر دهید و یا حتی پیش‌‌بینی کنید. در واقع آنها نه به شما بستگی دارند و نه تقصیر شما هستند. بلکه به شکل کاملاً ناخودآگاه بوجود می‌‌آیند که شما هیچ نقشی در آنها ندارید. به نظر من هرچیزی که برای ما اتفاق می‌‌افتد سراسر خیر و خوبی است. فقط کافی است دیدگاهمان را نسبت به آنها تغییر دهیم

مهم نیست زندگی با تو چه برخوردی می‌‌کند، بلکه عکس‌‌العمل تو در برابر آن مهم است.

در حقیقت مفهوم اصلی آن بخش از کتاب مقدس انجیل را که جانی خوانده است، این است که ما باید نگرش خود را نسبت به نعمات خداوند تغییر دهیم. یعنی نعمات خداوند را خوب بشناسیم و وظیفۀ خود را دربرابر آن قدردانی و شکرگزاری بدانیم.

خداوند فقط به کسانی کمک می‌‌کند که به خود کمک می‌‌کنند. یعنی بیشترین تلاش را برای رسیدن به هدف خود می‌‌کنند و هرگز از خستگی شکایت ندارند.

یادتان باشد که شما مسئول شادی‌‌ها و نگرانی‌‌های زندگی‌‌تان هستید و کسی جز شما نمی‌‌تواند کاری برایتان انجام دهد و قدمی برایتان بردارد