بریده‌هایی از کتاب بیش یادگیری

ارزشمندترین لحظات شادی در زندگی با انجام‌دادن کارهای آسان به دست نمی‌آیند، بلکه نتیجهٔ تحقق پتانسیل‌تان و غلبه بر عقاید دست‌وپاگیری هستند که در مورد خود دارید. بیش‌یادگیری مسیری برای تسلط بر چیزهایی پیش روی‌تان می‌گذارد که برایتان رضایت قلبی و اعتمادبه‌نفس به ارمغان می‌آورند.

بیش‌یادگیری آسان نیست، سخت و طاقت‌فرساست و همچنین نیاز است از دایرهٔ امن‌تان بیرون بیایید. با وجود این، چیزهایی که درنهایت نصیب‌تان می‌شود ارزش این رنج را دارد. بیایید لحظه‌ای بیش‌یادگیری را بررسی کنیم و ببینیم چه تفاوت‌هایی با روش‌های یادگیری رایج و متداول دارد. سپس می‌توانیم اصولی را که پایه و اساس آن است بررسی کنیم و ببینیم چطور بیش‌یادگیران از آن برای یادگیری سریع‌تر استفاده می‌کنند.

از جمله تمریناتی که از آن یاد کرده، یادداشت‌برداری از مقالاتی بود که در مجلهٔ مورد علاقه‌اش تماشاگر چاپ می‌شد. یادداشت‌ها را چند روزی به حال خود رها می‌کرد و بعد دوباره سراغ‌شان می‌رفت تا با تکیه بر حافظه‌اش مطالب را بازسازی کند. او می‌گوید پس از پایان کار «نسخهٔ تماشاگر خودم را با نسخهٔ اصلی مقایسه می‌کردم، برخی از اشکالات کارم را پیدا و تصحیح می‌کردم.» وقتی متوجه شد دایرهٔ لغاتش محدود است، راهکار دیگری در پیش گرفت. با تبدیل نثر به نظم، می‌توانست کلمات را با مترادف‌هایی جایگزین کند که در وزن یا قافیه یکی باشند. برای درک بهتر جریان بلاغی مقاله، دوباره سراغ روش تقلیدش رفت، اما این بار ترتیب یادانگیزها را به هم ریخت. با این کار مجبور می‌شد در زمان نگارش مجدد ایده‌ها، توالی درست‌شان را مشخص کند.

در درازمدت، هر چه پروژه‌های بیش‌یادگیری بیشتری انجام دهید، مهارت‌های کلی فرایادگیری بیشتری خواهید داشت. ظرفیت یادگیری‌تان را خواهید فهمید، خواهید دانست چگونه می‌توانید زمان‌تان را به بهترین شکل تنظیم کنید، انگیزه‌تان را مدیریت کنید و همچنین برای مقابله با چالش‌ها و مشکلات موجود راهبردهای آزمایش‌شده‌ای خواهید داشت. هر چه بیشتر بیاموزید، اعتمادبه‌نفس بیشتری کسب می‌کنید که به شما امکان می‌دهد از فرایند یادگیری با دشواری کمتری لذت ببرید.

بهتر است حدوداً ده درصد از زمان موردنیازتان برای یادگیری صرف تحقیق قبل از شروع کار شود

طرحی داشتم که هنوز هم وقتی می‌خواهم چیزی را که کسی برایم توضیح می‌دهد بفهمم از آن طرح استفاده می‌کنم: مدام مثال درست می‌کنم.

همیشه چیزهایی وجود دارند که انتخاب می‌کنید به آن‌ها مسلط شوید، چیزهایی هم وجود دارند که به همین راضی می‌شوید که می‌دانید هر وقت لازم باشد می‌توانید سراغ‌شان بروید.

آیا چیزهایی را که یاد می‌گیرم عمیقاً درک می‌کنم یا فقط آن‌ها را حفظ می‌کنم؟ آیا می‌توانم ایده‌ها و روش‌هایی را که می‌آموزم به کسی دیگر یاد بدهم؟ آیا علت درستی آنچه یاد می‌گیرم برایم روشن است یا به نظر می‌رسد قراردادی و بی‌ربط باشد؟

تصمیم دومی که باید گرفته شود دربارهٔ زمان یادگیری است. مدت چند ساعت روز تعطیل؟ با یک ساعت زودتر بیدارشدن و قبل از رفتن سر کار؟ شب‌ها؟ موقع استراحت‌های وقت ناهار؟ این‌جا هم بهترین کار این است هر چه را که بر اساس برنامه‌تان آسان‌تر است انجام دهید. توصیه می‌کنم به جای برنامه‌ریزی برای هر زمانی که شد، برنامه‌ای منسجم تنظیم کنید که هر هفته یکسان باشد. انسجام باعث به‌وجودآمدن عادت‌های خوب می‌شود و میزان تلاش لازم برای یادگیری را کاهش می‌دهد. اگر مطلقاً هیچ چاره‌ای ندارید، یک برنامهٔ موقتی بهتر از بی‌برنامه‌بودن است، اما برای حفظ آن نیاز به انضباط بیشتری است.

اولین تصمیمی که باید گرفته شود، تصمیم دربارهٔ مقدار زمانی است که می‌خواهید صرف پروژه کنید

فعالیت‌های تمرین مستقیم. هر مهارت یا موضوعی که در حال یادگیری‌اش باشید در نهایت جایی به کار می‌آید، حتی اگر استفاده از آن مهارت فقط برای یادگیری چیز دیگری باشد. فکرکردن دربارهٔ چگونگی استفاده از مهارتی به شما این امکان را می‌دهد که هر چه سریع‌تر فرصت‌های تمرین آن را بیابید. اگر تمرین مستقیم برایتان مقدور نیست، بهتر است شرایط ذهنی مورد نیاز برای استفاده از آن مهارت را تمرین کنید.

فاینمن با دنبال‌کردن نتایج دیگران به مهارت نرسید، بلکه تلاش کرد به صورت ذهنی آن نتایج را بازسازی کند

به‌راحتی از مسائل سخت پا پس نکشید

آسان‌ترین راه برای یادگیری مستقیم فقط صرف زمان زیاد روی کاری است که می‌خواهید در آن پیشرفت کنید.

در واقع بیشتر پروسهٔ یادگیری وقتی اتفاق می‌افتد که در حال انجام کاری هستید که می‌خواهید در آن پیشرفت کنید

سعی کنید میل‌تان به انجام‌ندادن آن کار یا میل قوی‌تر برای انجام‌دادن فعالیتی دیگر را تشخیص دهید

چرا تعلل می‌کنیم؟ جواب ساده است، یا اشتیاقی وجود دارد که ما را به انجام‌دادن کار دیگری سوق می‌دهد یا نوعی بیزاری به خود وظیفه‌مان داریم یا هر دو

اصول شما را قادر می‌سازند که مسائل را حل کنید، حتی مسائلی را که قبلاً با آن‌ها مواجه نشده‌اید، جوری که یک دستورالعمل یا روش مکانیکی نمی‌تواند به شما کمک کند. برای مثال، اگر واقعاً اصول فیزیک را بفهمید، می‌توانید به‌سادگی یک مسئلهٔ جدید را با روش معکوس حل کنید.

نوع رایجی از بازخورد که معلم‌ها اغلب از آن استفاده می‌کنند (و دانش‌آموزان از آن لذت می‌برند)، معمولاً برای یادگیری مضر است. وقتی بازخورد به سنجش شما به‌عنوان یک فرد می‌پردازد (به‌عنوان مثال، «تو خیلی باهوشی!» یا «تو خیلی تنبلی») معمولاً در یادگیری تأثیر منفی می‌گذارد. حتی بازخوردی که شامل اطلاعات مفید باشد هم باید به‌درستی پردازش شود تا محرک و وسیله‌ای برای یادگیری شود.

قدم اول این است که سعی کنید مهارت را مستقیماً تمرین کنید. یعنی بفهمید آن مهارت کجا و چگونه استفاده می‌شود و سپس تلاش کنید، هنگام تمرین، موقعیت‌تان را تا جایی که امکان دارد با موقعیت واقعی تطبیق دهید. زبان‌های خارجی را با صحبت‌کردن تمرین کنید. برنامه‌نویسی را با نوشتن برنامه بیاموزید. مهارت نویسندگی‌تان را با نوشتن مقاله قوی‌تر کنید. این ارتباط اولیه و چرخهٔ بازخوردهای ناشی از آن مشکل انتقال را برطرف خواهند کرد.