بریده‌هایی از کتاب قطار فلسفه

همین امروز می‌توانی خوب باشی. ولی برای این کار، فردا را انتخاب می‌کنی

اگر بخواهم با خودم صادق باشم، چیزی که بیش از همه دنبالش هستم نه شهرت و نه ثروت بلکه آرامش ذهنی است، «لذت ناب هستی».

دنیا واقعاً رنج‌آور است، یک اشتباه عظیم است ولی مسکن‌هایی هم وجود دارند. باریکه‌های شادی‌آوری هم می‌شود پیدا کرد. و هیچ باریکه‌ای شادی‌آورتر از هنر نیست.

یک پرسش خوب نه تنها موجب دستیابی به یک پاسخ هوشمندانه نمی‌شود، بلکه اصلاً پاسخی پیش رویتان نخواهد بود.

فلسفه هم نمی‌تواند پاسخی قطعی به این سؤال‌ها بدهد، ولی می‌تواند به شما کمک کند دنیا را از نقطه‌نظرهای متفاوتی ببینید و همین خودش ارزش زیادی دارد.

نادیده‌گرفتن لذت، یکی بهترین لذت‌های زندگی است

اپیکور دوستی را یکی از بهترین لذت‌های دنیا می‌دانست. می‌گفت: «از میان تمام چیزهایی که در یک زندگی فرخنده نقش دارند، هیچ‌چیز مفیدتر از دوستی نیست.»

شخصی که طالب زیبایی باشد حتی در یک سطل زباله هم آن را پیدا می‌کند، درحالی‌که «کسی که دنبال ایراد است، حتی در بهشت هم ایرادی پیدا می‌کند.»

افرادی که از دنیا دوری می‌کنند همیشه مشکوک هستند. ما آدم گوشه‌گیر را آن‌قدر دست می‌اندازیم که انگار می‌ترسیم خطری برای خودمان باشد.

برای شوپنهاور، سروصدا چیزی فراتر از یک مزاحمت بود. شاخصی برای سنجش شخصیت افراد بود. او معتقد بود میزان تحمل یک نفر در برابر سروصدا، نسبت معکوسی با هوشش دارد. «بنابراین وقتی می‌بینم که سگ‌ها برای چند ساعت در حیاط یک خانه واق‌واق می‌کنند و کسی کاری با آن‌ها ندارد، می‌دانم دربارهٔ ساکنان آن خانه چه نظری باید داشته باشم.»