بریده‌هایی از کتاب قطار فلسفه

اینکه در زمان درست از دوستتان یک سؤال درست بپرسید، کنشی از سر محبت و عشق است. ولی ما بیشتر وقت‌ها از پرسش‌ها به‌عنوان سلاح استفاده می‌کنیم، با آن‌ها به دیگران شلیک می‌کنیم: فکر می‌کنی کی هستی؟ یا خودمان را هدف می‌گیریم: چرا هیچ‌کاری را نمی‌توانم درست انجام دهم؟ از پرسش‌ها به‌عنوان بهانه هم استفاده می‌کنیم: این کار را بکنم چه فرقی می‌کند؟

مهربانی به‌صورت طبیعی شکل می‌گیرد. بی‌رحمی یاد گرفته می‌شود.

وظیفه از درون می‌آید و تعهد از بیرون. وقتی از سر وظیفه عمل می‌کنیم، این کار را داوطلبانه انجام می‌دهیم تا خودمان و دیگران را بالاتر ببریم. وقتی از سر تعهد عمل می‌کنیم، هدف محافظت از خودمان است در برابر پیامدها، تنها خودمان.

فلسفه با حوزه‌های دیگر فرق دارد. یک دایرهٔ معلومات نیست، یک روش تفکر است، روشی برای زیستن در جهان. فلسفه با «چطور» سروکار دارد، نه «چی» و «چرا».