بریده‌هایی از کتاب آسایش

زندگی کوتاه است، مهربان باش.

تو بیش از یک روز بد، هفته، ماه، سال یا حتی دههٔ بد هستی. تو آینده‌ای از ممکن‌های متنوع هستی. تو خود دیگری در نقطه‌ای از آینده هستی که با قدردانی به این گمشده و خود قبلی که دوام آورد نگاه می‌کند، دوام بیاور.

یادآوری‌ای برای دوران سخت یک روز این اوضاع تمام می‌شود و ما به شیوه‌هایی که قبلاً هرگز فکر نمی‌کردیم ممکن باشد قدردان زندگی خواهیم بود.

نه. نه، نمی‌خواهم. نه، نمی‌خواهم این مقاله را رایگان بنویسم. نه، سه‌شنبه وقت آزاد ندارم. نه، در واقع با نظرت موافق نیستم. نه، نمی‌توانم بی‌خیالش شوم. نه، بی‌ادب نبودم که به پیامی که اصلاً ندیده بودمش جواب ندادم. نه، اگر اشکالی ندارد نمی‌خواهم با شما همکاری کنم. نه، من چیزی را ساده جلوه نمی‌دهم. نه، در جولای نمی‌توانم هیچ قراری بگذارم.

بزرگ‌ترین و بهترین تغییرات ناشی از تاریک‌ترین تجربیات هستند.

برای زمانی که به بدترین حال خود می‌رسی تو از تمام چیزهایی که پشت سر گذاشته‌ای جان سالم به‌دربرده‌ای و از این نیز جان سالم به‌در خواهی برد. برای کسی که به آن تبدیل خواهی شد دوام بیاور. تو بیش از یک روز بد، هفته، ماه، سال یا حتی دههٔ بد هستی. تو آینده‌ای از ممکن‌های متنوع هستی. تو خود دیگری در نقطه‌ای از آینده هستی که با قدردانی به این گمشده و خود قبلی که دوام آورد نگاه می‌کند، دوام بیاور.

دیدن مشکل به غلبه بر آن کمک می‌کند. نمی‌توانی از کوهی بالا بروی که تظاهر می‌کنی وجود ندارد

رولو می، فیلسوف وجودی معتقد بود که ما اغلب متضادها را اشتباه می‌گیریم. او گفته است: «نفرت نقطهٔ مقابل عشق نیست. بی‌تفاوتی نقطهٔ مقابل عشق است.» او همچنین اشاره کرده که شجاعت و ترس متضاد هم نیستند، زیرا ترس جزء اساسی شجاعت است و شجاعان واقعی کسانی هستند که ترس را تجربه می‌کنند و آن را پشت سر می‌گذارند.

چند بار شنیده‌ای که مردم دربارهٔ توفیق‌های اجباری صحبت کنند؟ چند بار شنیده‌ای که کسی دچار بدبختی وحشتناکی مثل بیماری، تعدیل نیروی کار، ورشکستگی یا هر چیز دیگری شده و در انتها شکرگزار آن اتفاق بوده یا حداقل برای برخی از جنبه‌های آن شکرگزاری کرده است؟

بسیاری از شایعات بی‌اساس، حسادت‌هایی در لباس مبدل هستند. بیشتر خودناباوری‌ها، سازش‌پذیری‌هایی در لباس مبدل هستند.

انسان‌ها امکان رسیدن به لحظات درخشان و خوب را دارند، اما به‌شدت مستعد گندزدن هم هستند.

دیگران اهمیت دارند، ولی دلیلی ندارد برای پیداکردن دوست به شخص دیگری تبدیل شوی. برای پیداکردن کسانی که تو را دوست دارند، ابتدا لازم است خودت باشی.

«فانوس‌های دریایی در سراسر جزیره نمی‌چرخند تا قایق‌ها را نجات دهند؛ آن‌ها فقط سر جای‌شان می‌ایستند و می‌درخشند.»

ما درست به همان اندازهٔ روز تولدمان زنده و انسان هستیم. تنها لازم است زندگی کنیم و امید داشته باشیم.

قدرتمندترین لحظه در زندگی، وقتی است که تصمیم می‌گیری دیگر از چیزی نترسی.

می‌توانی با اعتمادبه‌نفس به نظر برسی، اما اضطراب داشته باشی. می‌توانی سالم به نظر برسی، اما احساس وحشتناکی داشته باشی. می‌توانی در جمع خوب صحبت کنی، اما داغون باشی. می‌توانی در ظاهر نازپرورده، اما از لحاظ روحی شکسته باشی. می‌توانی وزنه بزنی، اما ضعیف باشی. می‌توانی همه‌چیز داشته باشی، اما هیچ‌چیز را احساس نکنی. می‌توانی خود را به طوفان‌ها سپرده باشی، اما نگاهت به ساحل باشد.

گمان مبر آن‌که در تلاش برای دلجویی از توست بی‌رنج و زحمت در میان واژگانی ساده و خموش می‌زیید که گاه حالت را بهبود می‌بخشند... که اگر غیر از این بود هرگز نمی‌توانست چنین واژگانی را بیابد.»

برای امیدداشتن لازم نیست خوشحال باشی. در عوض باید ناشناخته‌بودن آینده را بپذیری و بدانی که نسخه‌هایی از آینده وجود دارند که ممکن است بهتر از زمان حال باشند.

تنهایی نداشتن همراه نیست. تنهایی زمانی احساس می‌شود که ما گم شده‌ایم، اما ممکن است درست میان جمعیت گم شویم. هیچ تنهایی‌ای بدتر از بودن با افرادی نیست که طرز تفکری متفاوت از تو دارند. علاج تنهایی حضور افراد بیشتر نیست، علاج تنهایی درک کسی است که هستیم.

هیچ‌چیز قوی‌تر از امید کوچکی نیست که تسلیم نمی‌شو