بریده‌هایی از کتاب بازیگری سینما

هنگام آماده‌سازی، راه‌هایی را پیدا کنید که به ارائه شما تازگی و طراوت ببخشند، به‌طوری که به نظر برسد گویش شما برنامه‌ریزی نشده است. در زندگی روزمره، معمولاً میان صحبت طرف مقابل، پاسخی به ذهنمان می‌رسد، اما افکار به طور خودکار از دهان خارج نمی‌شود. هر موقعی که فکری به نظرمان برسد، بلافاصله صحبت دیگران را قطع نمی‌کنیم چرا که قطع کردن صحبت دیگران را دور از ادب می‌دانیم. در فیلم‌نامه نیز قبل از این‌که فرصت صحبت به‌دست آید. شخصیت افکار خاصی پیدا کرده است. گاهی فیلم‌نامه‌نویس می‌خواهد که شخصیت حرف دیگری را قطع کند؛ احتمالاً در این صورت، افکار شما قبل از صحبت کردن، فعال می‌شود. ممکن است کلمه کلیدی‌ای در صحبت بازیگر طرف مقابل، شما را برانگیزاند؛ بنابراین، از آن استفاده کنید، فکرتان را تنظیم کنید و آماده صحبت شوید.

در صحنه فیلم‌برداری، زمان زیادی بدون انجام کار برای بازیگر می‌گذرد. بازیگر می‌تواند از این اوقات برای خوابیدن استفاده کند و در فیلم هم خواب‌آلود به نظر آید و یا این‌که به معاشرت بپردازد و انرژی خود را صرف گفت‌وگو با دوستان و عوامل اجرایی کند. من به اندازه‌ای که به کسی بر نخورد با دیگران معاشرت می‌کنم، ولی به‌عمد وقت زیادی را در رختکن صرف تمرین بیش‌تر گفت‌وگوی فیلم‌نامه می‌کنم. زمان بیکاری در صحنه لزوما وقت تلف‌شده نیست. موقعی وقت تلف می‌شود که بازیگر بی‌هدف آن را بگذراند.

ساخت یک فیلم بلند روندی طولانی و خسته‌کننده دارد. اگر از نظر جسمی قوی نیستید و تحمل و بردباری ادامه راهی دراز و پرپیچ و خم را ندارید، به خود زحمت شرکت در این رقابت را ندهید. ممکن است مجبور شوید از سپیده‌دم برای تکرار تمام مراحل فیلم‌برداری‌شده صحنه‌هایی که تا نیمه‌های شب قبل طول کشیده است، حاضر شوید و همه کار را از نو شروع کنید. در حالی‌که انتظار کشیدن در محل فیلم‌برداری ممکن است به اندازه انجام و اجرای کار خسته‌کننده باشد، باید آمادگی کامل خود را برای بازی و ارائه شخصیتی مناسب در مقابل دوربین حفظ کنید. باید بتوانید تحت شرایط سخت و کار طاقت‌فرسای فیلم‌برداری، در هوایی آلوده و با چهره‌پردازی و لباس نقش، با وجود ازدحام جمعیتی که در کنار محل فیلم‌برداری حضور دارند، آمادگی خود را حفظ کنید و دقیقا آن‌چه را که کارگردان می‌خواهد؛ انجام دهید و بهترین بازی را در مقابل دوربین ایفا کنید.

اگر واقعا بر ارائه بازی هنرمندانه تمرکز کنید، می‌توانید آسوده نقش خویش را بازی کنید و مطمئن باشید که دوربین در هرلحظه شما را می‌بیند و هیچ‌وقت از شما غافل نخواهد شد. فراموش نکنید که دوربین عاشق شما است و با علاقه به شما گوش می‌دهد و کوچک‌ترین و جزئی‌ترین کارتان را هم در نظر دارد. اگر بازیگری صحنه تئاتر را به عمل جراحی با چاقو تشبیه کنیم، بازیگری فیلم همانند عمل جراحی با اشعه لیزر است. اگرچه ابعاد بازیگری فیلم محدودتر از بازیگری در صحنه تئاتر است، اما تأثیر آن به همان عظمت و شاید هم بیش‌تر باشد. در روند اجرای نقش در صحنه تئاتر، پیوستگی وقایع نمایشی کمک شایانی به بازیگر می‌کند؛ در حالی‌که در فیلم، صحنه‌ها و لحظه‌ها ناپیوسته و جدا از هم و بدون ترتیب توالی زمانی، اجرا و فیلم‌برداری می‌شوند و شاید هم این توالی زمانی برعکس بشود. در این وضعیت، بازیگر بایستی تداوم حسی صحنه‌ها را در نظر بگیرد و خود را به درجه مطلوب احساسات و تمرکز مناسب صحنه برساند و پیوستگی صحنه‌ها را هم مد نظر داشته باشد.

اگر از روحیات دیگران تقلید کنید یا تحت تأثیر آنان قرار گیرید، در درازمدت، ضرر خواهید کرد.

زندگی ما انسان‌ها کمدی، تراژدی یا درام نیست و درعین‌حال ترکیبی جادویی از هر سه است.

زمانی می‌گویند فردی یک زبان خارجی را خوب یاد گرفته است که آن فرد بتواند به آن زبان خواب ببیند.

باید انعطاف داشته باشید.

هیچ وقت هم تحت هیچ شرایطی سرکسی که زیردست شماست و پایین‌تر از شما روی پله‌های نردبان ترقی قرار دارد، داد نکشید. این کار کاملاً غیرمنصفانه است.

موقع تمرین، به هر چیزی که قرار است از آن استفاده کنید، دست بزنید و امتحانش کنید. حتی اگر تمرینی برگزار نشد، خودتان این کار را بکنید.