بریده‌هایی از کتاب محاکمه

من فقط جایی از خطر می‌ترسم که بخواهم بترسم.

این‌طور که پیداست این‌ها کتاب قانون‌اند و شیوهٔ این دستگاه قضایی حکم می‌کند مردم نه‌فقط بی‌گناه بلکه همچنین ناآگاه محکوم شوند.»

شکی نیست که در پس تمامی اظهارات این دادگاه، و تا جایی که مسئله به من مربوط می‌شود، در پس بازداشتم و بازجویی امروز، سازمان بزرگی پنهان است، سازمانی که نه‌فقط نگهبان‌های رشوه‌خوار، سرنگهبان‌ها و قضات مسخره‌ای را به کار می‌گمارد که در بهترین حالت آدم‌های حقیری هستند، بلکه مجموعه‌ای هم از قضات برجسته و عالی‌مقام در اختیار دارد، و همچنین تعداد بی‌شماری از ملازمان اجتناب‌ناپذیر شامل پیشخدمت، منشی، ژاندارم، دستیاران ریز و درشت، و چه‌بسا حتی جلاد. بله، من از به زبان آوردن این واژه ابایی ندارم.

مرا بازداشت کرده بود و به همین راضی و خشنود بود.

. این دو نگهبان، اراذل فاسدی بودند که مدام زیر گوشم وراجی می‌کردند

چیزی که برای من پیش آمده است، موردی فردی محسوب می‌شود و به‌عنوان موردی فردی اهمیت چندانی ندارد، چون من آن را خیلی جدی نمی‌گیرم. ولی همین مورد نمونه‌ای است از دادرسی‌هایی که علیه بسیاری افراد به جریان می‌افتد. من این‌جا از این افراد دفاع می‌کنم و نه از خودم.»

چیزی که گفته بود، گزنده بود، گزنده‌تر از آنچه قصد داشت بگوید، ولی به‌هرحال واقعیت را به زبان آورده بود و سزاوار بود با تحسین و تشویق حاضران روبه‌رو شود. ولی همه ساکت ماندند

شما فراموش کردید که ما، هرکسی هم که باشیم، باز در برابر شما مردهای آزادی هستیم. این چیز کم‌اهمیتی نیست.

دروغ به آیین جهان بدل می‌شود.

البته این طرز برخورد با وکلا هم بی‌دلیل نیست. هدف این است که وکلا حتی‌المقدور از میدان به درشوند، به‌گونه‌ای که متهم تمام بار را به‌تنهایی به دوش بکشد. راه وروشی کارساز، ولی اگر درنهایت کسی به این نتیجه برسد که در این دادگاه وجود وکیل برای متهم بی‌فایده است، کاملا به خطا رفته است. درست برعکس، وجود وکیل در هیچ دادگاهی به اندازهٔ این دادگاه ضرورت ندارد.