بریده‌هایی از کتاب زن و چالش های جامعه

ببینید چگونه بر ضد کرامت و عزت زن نقشه می‌کشند! در هر قصه و رمانی که نوشته می‌شود و هر فیلم و تئاتری که نمایش داده می‌شود، نقش زن فقط زیبایی و دلربایی است و در هیچ نقش دیگری حضور ندارد؛ نه به شایستگی‌های او توجهی دارند و نه به علم او.

این است نگاه جامعه به زن؛ غیر از دل‌فریبی و تحریک شهوت، ارزش دیگری برای او قایل نیست.

همان‌طور که کسی حق ندارد دیوار مسجد را خراب کند و اگر این کار را بکند، گرفتار بیچارگی و ذلت ابدی می‌شود، همین‌طور حق ندارد با گفتن سخنی و با ایجاد اختلاف و سخن‌چینی و تحریک، زندگی مشترک دو نفر را به‌هم بریزد

نوع اوّل، مسئولیت تحکیم خانواده است که به زن سپرده شده است و نوع دیگر مسئولیت تقویت استحکام جامعه است که به مرد محول شده است

قرآن کریم به این واقعه اشاره می‌کند: «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذَا جَاءَک الْمُؤْمِنَاتُ یُبَایِعْنَک عَلَی أَن لَّا یُشْرِکنَ بِاللهِ شَیْئًا وَلَا یَسْرِقْنَ وَلَا یَزْنِینَ وَلَا یَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا یَأْتِینَ بِبُهْتَانٍ یَفْتَرِینَهُ بَیْنَ أَیْدِیهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا یَعْصِینَک فِی مَعْرُوفٍ فَبَایِعْهُنَّ.» این‌ها شروط بیعت بود. بنابراین، زنان هم با بیعت با پیامبر (ص) در صحنهٔ اجتماعی حضور پیدا کردند و حضرت برای آنان در تشکیل حکومت و مشارکت در آن سهمی قایل شد.

عمل زن مثل عمل مرد، پیش خدا محترم است: «أَنِّی لاَ أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِّنکم مِّن ذَکرٍ أَوْ أُنثَی» و «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَکرٍ أَوْ أُنثَی وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً» عمل زن مثل عمل مرد، پیش خدا ارزش دارد. واژهٔ «بعضهم من بعض» در قرآن بسیار است و اشاره به این دارد که شما از یکدیگرید و نباید کسی بر دیگری فخر بفروشد، برای اینکه همه از یک نوعید.

در تورات تحریف‌شدهٔ یهودی‌ها آمده که شوهر مالک و صاحب همسرش است، زن ارث نمی‌برد، زن باید بیش از توان خودش کار کند، هم در خانه و هم در مزرعه.

بودا می‌گوید: زن حق ندارد شوهرش را عصبانی کند، حتی اگر شوهرش به او خیانت کرده باشد. اگر زن بعد از طلاق یا مرگ شوهرش دوباره ازدواج کند، از بهشت محروم می‌شود.

مثلاً کنفوسیوس، این عالم بزرگ اخلاق، در تعالیم خود بحثی مطرح می‌کند و از باب مثال می‌گوید: وقتی زنت در را برای تو باز کرد، یک سیلی به او بزن، فراموش نکن که اگر تو علت این کار را نمی‌دانی، او می‌داند.

مثلاً قانون رُم که اروپایی‌ها به آن افتخار می‌کنند، برای اینکه این قانون قبل از ظهور مسیحیت در اروپا و پیش از اسلام بوده و حتی بعضی قوانین مدنی اسلام را برگرفته از آن می‌دانند. در این قانون آمده است که مرد خدای خانه است و باید عبادت شود؛ در قبال کارهایی که انجام می‌دهد، مؤاخذه نمی‌شود، حتی اگر آن کار قتل و فروش و اجاره دادن زن باشد.

در سال دوم هجرت، ابراهیم، آخرین پسر رسول خدا (ص)، درگذشت. بدین لحاظ، برحسب منطق جاهلی، پیامبر بدون نسل باقی ماند.

در کنار آن حضرت استقامت می‌ورزید و نشان می‌داد که جبههٔ داخلی در زندگی علی (ع) استوار و بدون ضعف و خلل است. اما موضع‌گیری را به شوهر و رهبرش یعنی امام علی (ع) وامی‌گذاشت تا آن حضرت تصمیم بگیرد و موضعی اتخاذ کند و فاطمه (س) هم از آن پیروی می‌کرد

این پیگیری و اصرار و اعتراض به این شکل علنی و محکم نوعی اعلام محکومیت دربرابر افکار عمومی است و، همچنین، برای صیانت از حق و حقیقت در تاریخ، حتی اگر انحراف و خطا از سوی بزرگ‌ترین مسئول حکومت باشد.

غصب فدک درواقع قسمتی از سیاست گوشه‌نشین کردن و به تنگدستی کشاندن علی‌بن‌ابیطالب (ع)، همسر فاطمه (س)، بود. این هدف، آشکارا، در گفت‌وگویی که میان عمربن‌عبدالعزیز، خلیفهٔ اموی، و تنی چند از فرزندان فاطمه (س)، در زمان بازگرداندن فدک به آنان، دربارهٔ حد و حدود فدک صورت گرفت، نمود پیدا می‌کند.

غصب فدک خود مقدمه‌ای برای اجرای مقاصد دیگر بود

چیزی را که می‌دانستید کنار گذاشتید و از حد و مرز خود گام فراتر نهادید، در حالی که اگر شما و تمام آنچه در زمین است، همگی کافر شوید، خداوند بی‌نیاز و ستوده است.

آیا می‌گویید محمد (ص) مرد؟ آری،‌ مرگ او فاجعه‌ای بس بزرگ بود. مصیبتی سترگ و گسستی عمیق بود و هردم گسترده‌تر هم می‌شود. زمین از فقدان او در تاریکی فرو رفته است و آفتاب و ماه بی‌نور شده و ستارگان به سبب این مصیبت ازهم پاشیده‌اند. آرزوها پایمال شد و کوه‌ها از تپش افتاده‌اند. به حریم او تجاوز شده و حرمتش پس از مرگ از بین رفته است. به خدا سوگند این بلایی بس بزرگ است. مصیبتی عظیم که نظیری ندارد.

با این همه می‌پندارید من از پدرم ارث نمی‌برم و خویشاوندی میان ما نیست؟ آیا خداوند حکمی را به شما اختصاص داده و پدرم را از آن محروم کرده است؟ یا آن که گویید من و پدرم پیرو دو مذهبیم و از یکدیگر ارث نمی‌بریم؟ یا آنکه شما به خاص و عام قرآن از پدر و پسرعمویم آگاه‌ترید؟

همچون آفتاب درخشندهٔ روز بر شما معلوم است که من دختر او هستم. ای مسلمانان، وای بر شما. آیا در کتاب خدا آمده است که پدر شما میراث می‌گذارد و پدر من نمی‌گذارد؟ چه تهمتی به خداوند بسته‌اید؟

شما اکنون گمان می‌کنید که من از پدرم میراث نمی‌برم. آیا در پی زنده کردن احکام جاهلیت هستید؟