بریده‌هایی از کتاب سرنوشت انسان: برزخ و نفخه صور (به انضمام مباحث رجعت)

شیعه علی اهل زهد و ورع و پاکی و دعاست، نه اهل ادّعا.

واجبات خدا را درست انجام نمی‌دهید. حرام‌های الهی را مرتکب می‌شوید. حقوق برادرانتان را رعایت نمی‌کنید. آن وقت آمده‌اید درِ خانه من و چنین ادعای بزرگی دارید که ما شیعه علی هستیم…

کسانی که اهل ولایت ما هستند، با تقواترین و پرتلاش‌ترینِ مؤمنان هستند. ولایت ما با ورع و پرهیزکاری و خداترسی به دست می‌آید.

جهنم به گونه‌ای است که برای شخص جهنمی نه مرگی است تا از آنجا خلاص شود و نه به گونه‌ای است که بتواند زندگی کند. همین‌طور بین مرگ و زندگی دست و پا می‌زند.

خود پیامبر به هنگام ارتحال می‌فرمودند: اَلْیَوْمَ قَطَعَتْ مَطایایَ الاُکْلَهُ الَّتی اَکَلْتُ بِخَیْبَرَ وَ ما مِنْ نَبِیٍّ وَلا وَصِیٍّ اِلّا شَهیدٌ؛ امروز پشت من را آن لقمه‌ای که در خیبر خوردم شکست و هیچ پیامبر و وصی پیامبری نیست مگر این‌که به شهادت می‌رسد.

امام صادق (ع) فرمود: «پیامبر روز خیبر مسموم شدند.»

در مورد پیامبر اکرم (ص) هم معروف همین است که آن بیماری که موجب ارتحال حضرت شد، در اثر مسمومیتی بوده است که در گوشت مسمومی که زنی یهودی برای ایشان هدیه آورد وجود داشت.

این‌جور نیست که در زمان حضرت همه معصوم شوند و دیگر هیچ هوای نفس وجود نداشته باشد. بالاخره در عالم دنیا انسان‌ها به چیزی باید امتحان شوند. هرچند شیطان از بیرون تحریک به بدی ندارد، ولی نفس از درون می‌تواند تحریک به بدی کند و حضرت هم به زور همه را خوب نمی‌کنند.

هنگام ظهور حضرت ولی عصر (عج) خود انسان‌ها از این دو راه، بندگی خدا و راه حق را انتخاب می‌کنند. «یَعْبُدُونَنی لایُشْرِکونَ بی شَیْئاً». و با این انتخاب عمومی دیگر فلسفه وجودی و کار شیطان تمام می‌شود و عمرش به سر می‌آید و کشته می‌شود.

همه معصومین (ع) از جمله حضرت ولی عصر (عج) نیز با شهادت از دنیا می‌روند.

حضرت امیر (ع) می‌فرمایند: اِنَّ اَکْرَمَ الْمَوْتِ الْقَتْلُ؛ با فضیلت‌ترین نوع مرگ شهادت است.

اگر کسی چشمش به عالم آخرت و ملائکه عذاب و جایگاه خود در جهنم برزخی باز شود و توبه کند، این توبه دیگر به اختیار و از روی علاقه به حقانیت نیست، بلکه از سر اجبار و ترس از آتش است و کمال و رشدی نمی‌آورد. لذا قبول نیست

حضرت امیر (ع) بیش از یک‌بار رجعت می‌کنند

روایات هم همین برمی‌آید که حضرت امیر (ع) بیش از یک‌بار رجعت می‌کنند

معنای این روایت این نیست که حضرت امیر (ع) در بین ائمه، آخر از همه حکومت می‌کند، بلکه حکومت حضرت ظاهراً بعد از امام حسین (ع) و پیامبر اکرم (ص) است و از دنیا می‌رود و پس از او سایر ائمه (ع) حکومت می‌کند، ولی در آخر دوباره رجعت می‌کند، ولی دیگر حکومت نخواهد داشت. از روایات هم همین برمی‌آید که حضرت امیر (ع) بیش از یک‌بار رجعت می‌کنند

از پیامبر خدا (ص) نقل شده که خداوند در معراج به من فرمود: یا مُحَمَّدُ عَلِیٌّ آخِرُ مَنْ اَقْبِضُ رُوحَهُ مِنَ الْاَئِمَهِ؛ ای محمد، علی آخرین کس از ائمه است که روح او را قبض می‌کنم. بنابراین، آخرین حجت الهی وجود مقدس امیرالمؤمنین (ع) است

آخرین انسان در زمین و عالم دنیا حجت خداست و همه انسان‌های دیگر پیش از او از دنیا می‌روند.

جابر جعفی از امام باقر (ع) نقل کرده و سندش هم معتبر است. آن روایت مدت زمان حکومت امام حسین (ع) را ۳۰۹ سال دانسته است. اما درباره بقیه ائمه (ع) روایت معتبری نیست.

امام کاظم (ع) در رابطه با مؤمنانی که از دنیا رفته بودند و برمی‌گردند، فرمودند: به دنیا برمی‌گردند و بعد از سی ماه در یک شب همه از دنیا می‌روند و می‌میرند.

مهم‌ترین چیزی که انسان را لایق می‌کند که جزو رجعتی‌ها باشد، پایبندی بر عهد و پیمان با اماممان است.