بریده‌هایی از کتاب سرنوشت انسان: برزخ و نفخه صور (به انضمام مباحث رجعت)

لَولا تَکْثیرٌ فِی کَلامِکُمْ وَ تَمْریجٌ فِی قُلُوبِکُمْ لَرَأَیْتُمْ ما اَری وَ لَسَمِعْتُمْ ما اَسْمَعُ؛ اگر پر حرفی نمی‌کردید و خلجان‌ها و اوهام و خیالات در قلب‌های شما نبود، حتماً آنچه را من می‌بینم، شما هم می‌دیدید و آنچه را من می‌شنوم، شما هم می‌شنیدید.

پیامبر اکرم (ص) فرمود: غُضُّوا اَبْصارَکُمْ تَرَوْنَ الْعَجائِبَ؛ چشم از محرمات الهی بپوشانید تا امور عجیب را مشاهده کنید.

خلاصه کوچک‌ترین معامله با اهل بیت (ع) ثمرات بزرگ دارد. حُرّ در کربلا به حضرت زهرا (س) ادب کرد. خداوند هم دستش را گرفت و از صف دشمن و قعر جهنم به اوج بهشت رسید.

۴) خواندن سوره‌هایی از قرآن خواندن برخی سوره‌های قرآن، مثل سوره دخان در نمازهای واجب یا نافله یا سوره والعصر که کوتاه هم هست و یا خواندن سوره یوسف در هر شب و یا روز و نیز خواندن سوره احقاف در شب و یا روز جمعه، خاصیت ایمنی از فزع قیامت را دارد.

پیامبر اکرم (ص) فرمود: اِذا قَرَءَ الْمُؤْمِنُ آیَهَ الْکُرسِیِّ وَ جَعَلَ ثَوابَ قِرائَتِهِ لِاَهْلِ الْقُبُورِ اَدْخَلَهُ اللهُ تَعالی قَبْرَ کُلِّ میِّتٍ وَ یَرْفَعُ اللهُ لِلقاری دَرَجَهَ سِتّینَ نَبیّاً وَ خَلَقَ اللهُ مِنْ کُلِّ حَرْفٍ مَلَکاً یُسَبِّحُ لَهُ اِلی یَوْمِ الْقِیامَهِ؛ هرگاه انسان مؤمنی آیه الکرسی را بخواند و ثواب آن را برای اهل قبور قرار دهد، خداوند ثواب قرائت این آیه را به هر یک از اموات مؤمنین و مؤمنات می‌دهد و به قرائت کننده به اندازه شصت پیامبر درجه می‌دهد و از هر حرفی که در این آیه وجود دارد، فرشته‌ای خلق می‌کند که تا روز قیامت برای او تسبیح گویند.

امام صادق (ع) فرمودند: «اگر هزار نفر را در حج خود شریک کنی، برای هر یک حجی خواهد بود، بدون آن‌که از حج تو چیزی کم شود.» هرچه بخل در دعا نورزی، بخل در رحمت خدا نورزی و رحمت او را وسیع بدانی، نشانه عظمت روح توست و خدا بیشتر می‌دهد.

چقدر خوب است شخص با وضو باشد و بعد که وارد شد، به اهل قبور سلام بدهد. ساده‌ترین آن «السَّلامُ عَلی اَهْلِ لا اِلهَ اِلَّا اللهُ» است. بعد به همه اموات و از جمله قبر مورد نظر خود هدیه بفرستد. خواندن سوره یس، سوره ملک، آیه الکرسی، حمد و هفت مرتبه «انا انزلناه» یا حمد و یازده مرتبه «قل هوالله» سفارش شده است.

شد. وقتی به هوش آمد گفت: یا روح الله، در این مسأله من هم مثل شما هستم و علم بیشتری ندارم. فقط می‌گویم: «وَ لَهُ مَنْ فِی السَّمٰواتِ وَ الْاَرْضِ لا تَأتیکُمْ اِلّا بَغْتَهً؛ و برای اوست آنچه در آسمان و زمین است و ناگهان واقع می‌شود.» مرحوم علامه مجلسی از امام باقر (ع) نقل کرده است که روزی پیامبر اکرم (ص) نشسته بود.

اِنَّ شَیئاً هذا آخِرُهُ لَحقیقٌ اَنْ یُزْهَدَ فی اَوَّلِهِ وَ اِنَّ شَیْئاً هذا اَوَّلُهُ لَحَقیقٌ اَنْ یُخافَ آخِرُهُ؛ چیزی که آخرش این است، البته سزاوار است که در اول آن به دنیا دل نبست و چیزی که اولش این است، سزاوار است که از آخر آن بیم داشت.

امام صادق (ع) فرمود: یکی از حقوق مؤمنین بر یکدیگر این است که قبل از این‌که از تو درخواست کند، که خودش یک ذلّتی به همراه دارد، تو حاجتش را برآورده کن.