بریده‌هایی از کتاب باید به هم گوش بدهیم

مطالعات نشان داده‌اند هرچه زمان بیشتری پشت صفحات نمایش سپری شود، از خوشحالی افراد کاسته می‌شود. خطر ابتلا به افسردگی بالینی در میان دانش‌آموزان کلاس هشتمی، که کاربران پروپاقرص شبکه‌های اجتماعی هستند، تا ۲۷ درصد افزایش می‌یابد؛ در آن‌ها همچنین احتمال ابراز شاد نبودن، در مقایسه با آن دسته از هم‌سالانشان، که به‌میزان کمتری از ابزارهایی مانند فیس‌بوک و اسنپ‌چت و اینستاگرام استفاده می‌کنند ۵۶ درصد بیشتر است.

افرادی که احساس تنهایی می‌کنند کسی را ندارند که افکار و احساساتشان را با او در میان بگذارند و کسی هم نیست که افکار و احساساتش را با آن‌ها در میان بگذارد و این‌ها، به یک اندازه، اهمیت دارند.

راه ایجاد ارتباط نزدیک با هرکسی این است که به آن‌ها گوش دهید، در حرف‌هایشان به‌دنبال وجوه مشترک با خودتان بگردید و به‌تدریج رابطه‌ای دوستانه را شکل دهید.

اگر کسی را در زندگی‌تان دارید که به حرفتان گوش می‌دهد و حس می‌کنید به او متصل هستید، برای قدم گذاشتن در جهان خارج و تعامل با دیگران، احساس امنیت بیشتری خواهید داشت. می‌دانید که اگر چیزهایی را بشنوید یا بفهمید که ناراحتتان می‌کند، مشکلی نخواهید داشت زیرا کسی را جایی (در این دنیا) دارید که محرم اسرارتان است و از اندوه نجاتتان خواهد داد. این وضعیت را داشتن پایگاه امن می‌نامند که سنگری در برابر احساس تنهایی است.

هرچه بیشتر به حرف‌های کسی ــ مثلاً دوستی صمیمی یا عضوی از خانواده ــ گوش دهید و هرچه آن فرد بیشتر به شما گوش دهد، احتمال شباهت یافتن ذهن‌هایتان به یکدیگر بیشتر می‌شود.

فعال‌ترین کاربران شبکه‌های اجتماعی و کسانی که در وب‌سایت‌ها نظراتشان را بیان می‌کنند اغلب شخصیتی بسیار ویژه و متفاوت از عامهٔ مردم دارند؛ آن‌ها اول اینکه باور دارند که دنیا حق دارد نظر آن‌ها را بداند و دوم اینکه زمان کافی برای بیان مداوم نظراتشان را دارند. مسلماً چیزهایی که بیشترین جذابیت و توجه را در پی دارند هتاکانه و انتقادی و اغراق‌آمیزند. مطالب خنثی و جدی و سنجیده معمولاً دست‌به‌دست نمی‌شوند و در رسانه‌ها به آن‌ها اشاره‌ای نمی‌شود.

فقدان گوش دادن، آدم را دچار احساس تنهایی می‌کند. پژوهشگران حوزهٔ روان‌شناسی و جامعه‌شناسی دربارهٔ همه‌گیریِ احساس تنهایی در ایالات متحده هشدار داده‌اند. کارشناسان تنهایی را بحرانی می‌دانند که سلامت عمومی را تهدید می‌کند، زیرا احساس انزوا و نداشتن ارتباط، خطر مرگ زودرس را افزایش می‌دهد؛ خطری معادل مجموع چاقی مفرط و اعتیاد به الکل. این اثر منفی بر وضعیت سلامت، از کشیدن روزانه چهارده نخ سیگار بدتر است.

دیگران من را شخصیتی می‌دانند که می‌تواند با هرکسی حرف بزند، اما درواقع من می‌توانم به هرکسی گوش دهم.

هرگاه درگیر هر نوع مشاجره‌ای شُدید، به‌جای آنکه در استدلال‌های طرف مقابل به‌دنبال نقطهٔ ضعفی بگردید، هنگام گوش دادن در پی شواهدی باشید که شاید نشان دهند خودتان مقصرید

«هر آدمی خاطراتی دارد که حاضر نیست آن‌ها را به هیچ‌کسی، جز دوستانش، بگوید. خاطرات دیگری هم هستند که حتی حاضر به افشای آن‌ها نزد دوستانش هم نیست و فقط مخفیانه آن‌ها را با خودش مرور می‌کند؛ اما درنهایت دسته‌ای دیگر از خاطرات نیز وجود دارد که آدم می‌ترسد آن‌ها را حتی برای خودش بازگو کند و هر انسان آبرومندی تعداد قابل‌توجهی ازاین‌دست چیزها دارد که بایگانی‌شان کرده است.

گیلین تاد به دانشجویان درس مذاکره، در دانشکدهٔ حقوق هاروارد، توصیه می‌کند طوری به طرف مقابلشان گوش دهند که گویی قرار است درباره‌اش مقاله‌ای در روزنامه یا مجله‌ای بنویسند.

به‌جای آنکه دیگران را متقاعد کنید احساس متفاوتی داشته باشند، به حرفشان گوش دهید و احساسشان را بفهمید. نمی‌توانید با بحث کردن به دل دیگران راه پیدا کنید، اما گوش دادن واقعی مطمئن‌ترین راه برای برقراری پیوند است.

بدانید آدم‌ها بی‌اختیار در برابر جملات دستوری مقاومت می‌کنند و از آن‌ها بیزارند، حتی اگر با ملاطفت بیان شوند. شاید بتوانید به دیگران در رفع نشتی شیر آب، ویرایش رزومه یا پیدا کردن یک حسابدار ماهر کمک کنید، اما در نجاتِ حرفه‌ای نابودشده، ترمیم ازدواجی آسیب‌دیده یا رهایی از اعماق درماندگی، کاری از دستتان برنمی‌آید.

این فقط نظر بِکِر نیست. پژوهش‌ها نشان داده‌اند هم زنان و هم مردان معتقدند زنان شنوندگانی پذیراتر و همدل‌ترند

از نظر او، بدترین سؤالات آن‌هایی هستند که هرگز پرسیده نمی‌شوند.

که هرچه در طول زندگی‌تان به آدم‌های بیشتری گوش دهید، می‌توانید در ذهنتان جنبه‌های بیشتری از یک مسئله را بررسی کنید و راه‌حل‌های بیشتری را متصور شوید

آن‌هایی که در گفت‌وگو پیش‌دستی می‌کنند سعی در تسلط بر آن دارند یا در غیر این صورت، مانعِ انجامش می‌شوند، احتمالاً در شغلشان هم افراد موفقی نخواهند بود، چه برسد به اینکه روابط شخصی ثمربخشی داشته باشند.

زیرا معتقد بود پرسیدن کلماتی مانند «چرا؟» معمولاً آدم‌ها را در حالت دفاعی قرار می‌دهد، گویی مجبورند کارشان را توجیه کنند.

بدون گوش دادن، حتی فهمیدن مطالبات و شناسایی مشکلات هم دشوار است، چه برسد به یافتن راه‌حل‌هایی درجه‌یک.

در دنیای امروز، رابطه داشتن با فردی دارای دیدگاه‌های مخالف را تقریباً هم‌تراز با عملی خائنانه در نظر می‌گیرند.