بریده‌هایی از کتاب قدرت انضباط شخصی

همه افراد ناامنی‌ها، ترس‌ها و ناراحتی‌های مختلفی دارند، اما بیشتر ما زندگی‌مان را با اجتناب از آن‌ها می‌گذرانیم و این کار توانایی‌های ما را محدود می‌کند.

شما می‌توانید قدرت اراده خود را تقویت کنید. این کار شامل انجام منظم کارهایی است که باعث می‌شوند احساس عدم آسایش کنید

شما نباید از شکست بترسید بلکه باید از حسرت بترسید.

شاید بارها متوجه شده‌اید که در حال گفتن چیزهایی مثل این به خودتان هستید: «خوب، من همیشه کارها را به همین صورت انجام داده‌ام و هیچ فایده‌ای در تغییر آن وجود ندارد.» یا «من در اینجا مشکل اساسی نمی‌بینم، بنابراین منطقی نیست که چیزی را تغییر دهم».

خیلی‌ها تغییر را دوست ندارند چرا که از شکست می‌ترسند، اما واقعیت این است که شکست پایان کار نیست و اگر کاری را درست انجام ندهید دنیا به آخر نخواهد رسید.

دلیل اصلی از بین رفتن دوستی‌ها این است که افراد کاری را که گفته‌اند، انجام نمی‌دهند.

عدم فعالیت منجر به یک نتیجه می‌شود: شکست.

شما نباید از شکست بترسید بلکه باید از حسرت بترسید.

اما در دنیای واقعی اکثر افراد ترجیح می‌دهند کاری انجام ندهند و هیچ انتخابی نکنند و خیلی عادی به راه خود ادامه می‌دهند. اصطلاح عمومی‌تر برای این گرایش «اینرسی» است.

عدم فعالیت منجر به یک نتیجه می‌شود: شکست.

هسته مرکزی انضباط شخصی این است که باید کاری که لازم است را انجام دهید، خواه آن را دوست داشته باشید یا نه. بی‌عملی و بهانه‌گیری، همانند دوقلوهای همسان هستند و هیچ تفاوتی بین آن‌ها وجود ندارد، چرا که هر دو به یک مقصد می‌رسند: شکست. اگر قرار است تا زمانی که شرایط کاملاً مناسب فراهم می‌شود منتظر بمانید، پیشاپیش نبرد را باخته‌اید

اگر می‌خواهید در زندگی پیروز شوید، تمرکز کردن روی نتیجه را فراموش کنید و روی سیستمی که قرار است برای رسیدن به نتیجه از آن استفاده کنید تمرکز کنید. بگذارید تکرار کنم که من به‌هیچ‌وجه نمی‌گویم که شما نباید هدف‌گذاری کنید چرا که اهداف لازم هستند. اگر ندانید مقصدتان کجاست، چگونه خواهید توانست سیستمی برای رسیدن به آنجا ایجاد کنید؟ با این حال، اگر زمان زیادی را صرف توجه کردن به اهداف‌تان کنید بدون اینکه سیستمی برای رسیدن به آن هدف داشته باشید، در بین ۹۲ درصد از افرادی قرار می‌گیرید که در آغاز هر سال اهداف

اهمیت نظم و انضباط شخصی، تنها در رسیدن به هدف خلاصه نمی‌شود و داشتن سطح بالایی از خودکنترلی در بسیاری از جنبه‌های دیگر زندگی نیز به نفع شما خواهد بود.

در پژوهشی که در سال ۲۰۱۲ توسط فورد و بلومنشتاین بر روی دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا انجام شد، مشخص شد که احتمال اینکه افراد دارای سطح بالای خودکنترلی، داروهای تجویز شده را سوءمصرف کنند، نوشابه زیادی بخورند یا از حشیش استفاده کنند کمتر است.

تحقیقات نشان می‌دهند که هرچه بیشتر با چیزی آشنا شوید، چه یک مهارت باشد یا یک موضوع، احتمال اینکه ادعا کنید در آن زمینه‌ها یک فرد متخصص هستید کاهش می‌یابد. به عبارت دیگر هرچه بیشتر وارد یک کار شوید بیشتر درک خواهید کرد که چه چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد آن وجود دارد.

اثر دانینگ-کروگر زمانی به کار می‌رود که یک فرد نه تنها در یک حیطه خاص توانایی نداشته باشد بلکه قادر به درک کردن میزان بد بودن‌اش در آن حیطه نیز نباشد.

همان‌طور که بلند کردن وزنه به مدت ۲۴ ساعت و بدون وقفه برای هر شخصی غیرممکن است، استفاده ۲۴ ساعته از اراده نیز بدون دادن زمان به آن برای تجدید قوا، غیرممکن است.

اثر دانینگ–کروگر اثر دانینگ-کروگر زمانی به کار می‌رود که یک فرد نه تنها در یک حیطه خاص توانایی نداشته باشد بلکه قادر به درک کردن میزان بد بودن‌اش در آن حیطه نیز نباشد. فردی که از این مسئله رنج می‌برد دارای مشکلی است که از آن به عنوان «بار مضاعف» یاد می‌شود، بدین معنی که این افراد مرتباً در همان حوزه‌های تکراری قبلی مرتکب اشتباه می‌شوند. این افراد در اصلاح کردن خودشان با دشواری روبرو هستند چرا که از عیب‌های خود کاملاً بی‌اطلاع هستند. آن‌ها به جای تلاش برای بهبود مهارت‌های‌شان، به حرکت در همان مسیر قبلی ادامه می‌دهند زیرا واقعاً به توانایی‌های خود اعتقاد دارند و استدلال‌شان نیز این است که شکست‌شان به دلیل بدشانسی است.

افراد به این دلیل به راحتی آزرده می‌شوند که به خود اطمینان ندارند.

با استفاده از نظم و انضباط شخصی، یک فرد متوسط می‌تواند فراتر از چیزی باشد که هوش و استعدادش اجازه می‌دهد