بریده‌هایی از کتاب تو این فکرم که تمومش کنم

تجربه حتی از سن‌وسال هم مهم‌تره. همیشه باید دنبال تجربه‌های جدید باشیم. تجربه بهترین راه آموزش و یادگیریه.

«خب، یک روزِ زهره معادل صد و پونزده روزِ زمینه! اتمسفرش از نیتروژن و دی اکسید کربن و هسته‌ی مرکزیش از آهن تشکیل شده. سطح زهره پُر از آتشفشان‌های فعال و گدازه‌های خشک‌شده است. یه جورهایی شبیه ایسلند. سرعت حرکتش به دور خورشید رو نمی‌دونم، اگه بگم از خودم درآورده‌م.» می‌گویم «اطلاعات کاملی داری.» «چیزی که بیش‌تر از همه جالبه اینه که زهره بعد از ماه و خورشید، درخشان‌ترین شی‌ء توی آسمونه. بیش‌تر مردم این رو نمی‌دونند.»

چه دلیلی برای ادامه‌ی رابطه وجود دارد؟ چیزی که ثابت کند این رابطه ارزش ادامه دادن دارد.

هر وقت کسی می‌گوید از دیدارتان خوش‌وقتم، تقریباً می‌توانید مطمئن باشید فکرش جای دیگری است، مثلاً ظاهرتان را قضاوت می‌کند. احساس «خوش‌وقتی» هرگز آن چیزی نیست که در آن لحظه احساس یا به‌اش فکر می‌کنند، صرفاً چیزی است که به زبان می‌آورند و ما هم گوش می‌دهیم.

فکر می‌کنم بخش عمده‌ای از شناخت ما از دیگران، نه براساس گفته‌های‌شان که براساس مشاهده‌ی خودمان است.

چه‌طور می‌شود که بوی خطر را احساس می‌کنیم؟ کدام نشانه‌ها در مورد خطراتی که سر راه‌مان قرار می‌گیرند هشدار می‌دهند؟ غریزه همیشه پیش از عقل و منطق نهیب‌مان می‌زند.