نظرات کاربران درباره کتاب صوتی سمفونی مردگان

نسخه چاپی رو خوندم... امشب تموم شد..حس و حال عجیبی بود و فقط میتونم بگم با این کتاب انگار ۵ بار زندگی کردم.....

کتاب عجیبیه واقعا، باید بگم که نسخه صوتیش به درد نمیخوره و چون مدام راوی از اول شخص به سوم شخص تغییر میکنه و مدام پلی بک میزنه به گذشته و بعد برمیگرده به حال بهتره کتاب رو تهیه کنید و خودتون بخونید ولی اصلا توصیش نمیکنم، قبول دارم کتاب واقعا یه کتابه بی همتایه در نوع خودش و موفق بوده اما من با خوندن هر موومانش بیشتر ناراحت و افسرده شدم واقعا آدم رو بهم میریزه و میتونم بگم تقریبا شخصیت مثبتی توش وجود نداره همه به نوعی گناهکارن و اورهان از همه نفرت انگیزتر...

و چرا من عاشق این کتاب شدم؟؟

هر دو نسخه رو تهیه کردم صوتی رو از طاقچه و متنی رو از جای دیگه از خوندن این کتاب هم خوشحالم و هم ناراحت ناراحت از اینکه غمی تو دلم لونه کرد که شاید مدت ها باهام باشه خوشحال از اینکه همچین شاهکاری رو تجربه کردم اگر از سینمای نولان، لینچ یا شاید کوبریک لذت میبرید، عاشق این کتاب میشید *احتمال اسپویل* اسم کتاب رو بعد از تموم کردنش میشه درک کرد، سمفونی مردگان داستانی که اندک شیرینی هایش هم به شدت تلخ بود وای به حال تلخی هایش موومان چهارم اوج هنر نویسنده بود و تکمیل ترین و خالص ترین شخصیت از نظر من، سورملینا بود آیدا... آزاردهنده ترین بخش داستانه، حتی بیشتر از آیدین چون اگه داستان از زبان آیدا هم حرف می زد میدیدم که هیچ کمی از آیدین نداره هیچ، به جاش یه درد بیشتر داره و اونم اینه که کاش پسر بود و می تونست بره اطراف کارخونه ی لرد.

. ملال از سر و رویِ سمفونی مردگان می‌بارد. الخصوص در ریتمِ کند و عذاب‌آورش که باعث شد من بعد از خواندن بیست و پنج صفحه‌اش آن را فراموش کنم تا سالِ بعد، و سال بعد به خاطرِ نبودِ کتابی از نویسندگان ایرانی لا به لایِ کتاب‌های خوانده نشده‌ام، تنها گزینه باشد و به خاطرِ تعطیلی و بسته بودنِ کتاب‌فروشی‌ها هم نتوانم کتابِ دیگری تهیه کنم، و اگر این‌طور نبود حاضر بودم تا ابد نخوانمش، بیشتر به این خاطر که آدمِ نچسبی آن را به من هدیه داده بود در روزِ تولدم. بیشتر به این خاطر که یک یادگاری مزخرف در ابتدایش با یک دست‌خطِ مزخرف‌تر نوشته شده و مزخرف‌ترین نکته‌هم اینکه با خودکار آبی این اتفاق افتاده بود. و همین باعث شد تا بمانم در وسطِ زمین و هوا، و کلنجار رفتن با خودم بر سر این موضوع که چرا نمی‌توانم قبول کنم این کتاب یک شاهکار است؟ خب البته که هنوز هم قبول نمی‌کنم و مصرم کتاب به خاطرِ حجمِ شدید غم و اندوهش است که مورد توجه ملت است. چون ملت ما هم سرشار است از عقده و غم و غصه. اما مشکل من با این کتاب بیشتر بر سر بی‌اعتمادی به خودم است. آیا برای این کتاب را دوست ندارم که از کسی گرفتمش که او را هم دوست ندارم؟ یا کتاب ذاتا دوست نداشتنی‌ست؟ این تقریباً غیرقابل فهم است، هرچقدر هم که با خودم کلنجار بروم، دلیل اصلی را پیدا نمی‌کنم. نمی‌فهمم تحت تأثیرِ یک دلیلِ بیرون از کتاب است که از کتاب بدم می‌آید یا تحتِ تأثیرِ چیزی درونِ کتاب؟ به گمانم هر دو در راستای یکدیگرند و همدیگر را هم تشدید می‌کنند. هم کتاب به مذاقم خوش نمی‌آید، هم حواشی‌اش. اما همیشه حتی به صورتِ یک شعار هم که شده می‌گویم نباید بر اساس سلیقه و احساس قضاوت کرد که بی پایه و اساس است. باید فنی نگاه کرد و فرمالیستی. ولی باز هم این تأثیر مخرب مرا رها نمی‌کند و نکته‌های مثبت را در اعماق ذهنم لگدکوب می‌کند. یعنی نمی‌گذارد به سادگی این را بنویسم که گرچه در هر موومان منظرگاهِ روایت عوض می‌شود و اتفاقاتی که پیشتر می‌دانستیم دقیق‌تر یا مختصرتر تعریف می‌شود، اما هنوز تازگی دارند، و تکراری بودن‌شان اصلاً چیزی نیست که دافعه داشته باشد و به نظرم این فقط در پی یک پرداخت عالی به وجود خواهد آمد، اما آیا حسِ بدم می‌گذارد این نکته و نکته‌های دیگری از این دست را هم ببینم؟ ما تا چه اندازه تحت تأثیرِ حواشیِ کتاب‌ها آن‌ها را می‌ستاییم و می‌نکوهیم؟

عالی عالی آیدین گفت:تا آدم داستان نخواند معنی زندگی را نمی فهمد . گفتم:دنبال چه میگردی؟ گفت: خودم.

واقعا شاهکار بود .هم داستان هم راوی هم موزیکاش هم خوانی داشت.اثر ارزشمند و عمیقیه

برای فهم بهتر کتاب بهتره اول سال بلوا خوانده بشه تا باقلم نویسنده آشنا شد. من. با احترامی که برای آقای پاکدل قایلم اما لحن خواننده کتاب رو اصلا نپسندیدم. سمفونی مردگان تبحر نویسنده در روایت داستان رو به رخ میکشه. داستان خطی نیست و بدون مقدمه به گذشته برمی گردد و روای ها عوض میشن. کتاب. کتاب روی محور حسادت برادر به برادر میچرخه و همین بغض و کینه پیش برنده ی داستان هستش. کتاب با آیه ای از قرآن در مورد برادر کشی قابیل شروع میشه که من دوست داشتم. فضای کتاب سرد و تاریک و تلخه که شاید برای همه جذاب نباشه. من از خواندن کتاب بسیار لذت بردم

این کتاب رو دوسال پیش خوندم اونم تو سه روز.تا تمومش نکردم نتونستم کتاب رو زمین بزارم تاثیری شدید و عمیق تر از صدسال تنهایی و مادام بوواری و سرخ وسیاه رو روانم داشت یه پله بالاتر از شاهکار

بسیار بسیار زیبا خیلی خیلی عالی داستان یک خانواده ی نسبتا پولدارِ شش نفره در دوران رضا شاه. این خانواده تو اردبیل زندگی می‌کنند. پدر خانواده به شدت مستبد و سنتی هست، اما یکی از پسر ها به نام آیدین کاملا با پدر خودش متفاوت هست و میخواد مسیر زندگیش متفاوت باشه. این پسر اهل کتاب، شعر، روزنامه و مجله و بسیار مغرور و روشنفکر هست. سمفونی مردگان کتابی هست راجع به مرگ، فروپاشی خانواده، جنگِ عقاید، عشق و زندگی. ممنون از عباس معروفی بابت خلق این اثر هنری گویندگی هم واقعا عالی بود. از گوینده ی عزیز هم تشکر میکنم.

لطفا اینو رایگان کنید

فضای کتاب بخصوص در موومان اول غمناک وافسرده وتلخ است...پیچیدگی زیادی دارد.. زمان حال وگذشته درهم است.. ولی تمام اینها از جذابیت کتاب نمیکاهد....

کتاب داستان زندگی یک خانواده‌ی‌پدرسالار در اردبیل را روایت میکرد و نحوه ی بیان معمایی بود یعنی شما نتیجه ی‌نهایی رو میدونستید ولی نمیدونستید چطور این اتفاق افتاده یا برای چی ؟ بعضی جاها تکرار وجود داشت. درباره ی گویندگی هم به نظرم آقای پاکدل خیلی خوب حق مطلب رو ادا کرده بودند.

غمی ۲۰ برابر بزرگتر از بوف کور که نه تنها دل زدت نمیکنه مثل تشنه ای که از اب شور دریا میخوره بیشتر لذت می‌بری

"قبل از هر چیز باید گفت که سمفونی مردگان یک شاهکار است." ( هفته نامه دی ولت سویس ) برای بار دوم کتاب رو خوندم و در کمال تعجب نظرم کاملا در موردش تغییر کرد... کتابی که در عین غم انگیر بودن و فضای تاریکی که داره بسیار دلنشین و جذاب هست.به بهترین شیوه ممکن نوشته شده و قلم نویسنده بسیار قوی و گیراست. به راحتی میتونستم احساسات و عواطف تک تک شخصیت ها رو درک کنم در بعضی بخش های کتاب اون قدر در داستان غرق میشدم که زمان رو فراموش میکردم و وارد دنیای شخصیت های کتاب میشدم.... ظلم هایی که در حق آیدین شد و دردی که آیدا تحمل کرد رو واقعا احساس کردم.کتابی بود که میتونستید ساعت ها با شخصیت هاش زندگی کنید و خستگی هم به چشمانتون نیاد. کتابی بس دلچسب،زیبا و البته بسیار تلخ که مفاهیم به شکلی خارق العاده درونش گنجانده شده :) 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 به درخت های خشک پیاده رو خیره شد: برف شاخه ها را خم کرده بود و در بارش بعد حتما می شکستشان. آدم ها هم مثل درخت ها بودند. یک برف سنگین همیشه بر شانه های آدم وجود داشت و سنگینی اش تا بهار دیگر حس می شد. بدیش این بود که آدم ها فقط یک بار می مردند. وهمین یک بار چه فاجعه دردناکی بود.

این کتاب که فوق العاده بود.در اون شکی نیست اما ی چیز دیگه میخام بگم:توی توضیحات نوشتید این کتاب رو با کتاب خوشه های خشمِ ویلیام فاکنر مقایسه میکنن....آیا خوشه های خشم اثر جان اشتاین بک نبود؟؟!!لطفاتوضیحات رو تصحیح کنید

بارها کتاب رو خواستم بخونم اما همیشه بیشتر از ۱۰۰ صفحه رو نمی تونستم بخونم!! اما واقعا وقتی صوتی ش رو گوش دادم، نظرم عوض شد و تا پایان با اشتیاق گوش دادم و لذت بردم. عالی بود. تشکر

خواندن این کتاب نوعی خودآزاری لذت بخش است. خیلی خیلی درگیر کننده و خیلی افسرده کننده و تلخ. من دو بار نسخه ی صوتی را گوش کردم ولی بار دوم دیگه واقعا حالم بد شد.

چندسال پیش کتاب رو خوندم، از یادم رفته بود، این بار گوش دادم، خیلی با تمرکز باید گوش داد که متوجه داستان شد. دقیقن مثل سمفونی هر کس تمرکز روی ساز خودش رو داره! قطعن دوباره گوش بدم، بیشتر متوجه میشم! و لذت بیشتری میبرم

نویسنده به زیبایی حجم زیادی از خفقان رو به رشته تحریر در اورده بود .فقط ای کاش برای آیدا هم موومان داشت