کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین

کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین نوشته زینب رحمانیان کوشککی و الهام رستاد، پژوهشی درباره‌ی اسطوره‌های آفرینش زمین در آسیا، آفریقا، آمریکا و اروپا است. 

درباره‌ی کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین

زینب رحمانیان کوشککی و الهام رستاد، در کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین، با استفاده از منابع موجود به بررسی اسطوره‌های آفرینش زمین پرداخته‌اند. این اثر، ضمن ارائه‌ی تعریفی از اسطوره، داستان‌های آفرینش زمین در میان ملل مختلف از چهار قاره آسیا، آفریقا، آمریکا و اروپا را جمع‌آوری و بررسی کرده است. کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین اولین کتابی است که اسطوره‌های مختلف را در سطحی جهانی بررسی کرده است. 

کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر به اسطوره و اسطوره‌شناسی علاقه‌دارید، کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین را بخوانید. کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین منبعی خواندنی برای پژوهشگران حوزه‌ی اساطیر است. 

بخشی از کتاب اسطوره‌های آفرینش زمین

در داستان‌های اساطیری، زمین به گونه‌ای زیبا و درخشان توصیف می‌گردد. در اسطوره‌های ملل؛ همانند اسطوره‌های مصر، زمین نمادی از زن و باروری است. زمین با نام مشخص مادر کیهانی در بسیاری از اساطیر مطرح شده است؛ اما آسمان فقط در بعضی از اساطیر نقش پدر کیهانی را می‌گیرد. در این داستان‌ها اصل زوجیت به گونه‌ای زیبا ترسیم می‌گردد: خیر در کنار شرّ، بدی در کنار خوبی و دوستی در کنار دشمنی.

داستان‌های اساطیری زنده و پویا هستند؛ آن‌گونه که با هر انسانی در اندازة فهم او سخن می‌گویند. زمین در این داستان‌ها همچون موجود زنده که از روح و روان برخوردار است، توصیف می‌گردد. همه چیز از پیوند میان آسمان و زمین آفریده می‌شود: جماد، نبات، حیوان و انسان.

انسان در مقام کامل‌ترین فرزند، نشان‌دهنده پیوند ازلی میان این دو زوج (آسمان و زمین) است. در بیشتر داستان‌های اساطیری به پیوند میان آسمان و زمین اشاره شده است؛ اما این دو زوج ازلی هر بار توسط عاملی برای ایجاد هستی و شرایطی برای زندگی از یکدیگر جدا می‌گردند؛ با این حال هنوز در فراق یکدیگر می‌گریند. گویا زمین معلم آدمی است و هم به لحاظ کمی و هم به لحاظ اخلاقی، عقلی و معنوی درس‌هایی از نظم طبیعت می‌دهد.

از مشترکات اصلی داستان‌های اساطیری این است که بیشتر ملل همة مظاهر طبیعت را دارای روح می‌دانند که باید برای بهره برداری از آنها به نیایش و سپاس و ستایش‌شان پرداخت. پرستش زمین، آسمان و اجرام سماوی، آتش، رعد و برق و... میان اقوام رواج داشته است. آنها طبیعت را دارای شعور می‌دانند و انسان‌وار می‌شمارند و به گونه‌ای با آن راز و نیاز می‌کنند.