نظرات کاربران درباره کتاب مردم مشوش

📚✒️ [داستان]: یه دزد روز قبل از سال نو به یه بانک دستبرد میزنه اما بعد کارش به گروگان گرفتن یه سری آدم که رفتن از یه آپارتمان بازدید کنن می‌کشه. داستان زندگی بیشتر از ده کارکتر رو می‌خونیم و اتفاقات جالبشون رو دنبال می‌کنیم. . . . ⁦(☞ﾟヮﾟ)☞⁩ . . . 📚✒️[ترجمه] . عالی بود. کاملا ساده و روان. بی‌نهایت از این ترجمه سلیس لذت بردم. . . . ⁦(☞ ͡° ͜ʖ ͡°)☞⁩ . [چرا باید بخونیمش؟] . ۱- فوق العاده پیچیده، طنز، زیبا، هیجانی و دلنشین بود. ۲- به نظر من قدرتمندترین کتاب فردریک بکمنه. ۳- شخصیت پردازیش بی‌نهایت عالی، پر جزئیات، باورپذیر و دوست داشتنی بود. ۴- داستانش خیلی خیلی روند خوبی داشت. . ⁦ʕ·ᴥ·ʔ⁩ . در کل عاشقش شدم. پر از درس زندگی بود. از اعتیاد و عشق و بخشش تا قضاوت نادرست خود ما. مطمئنم تو این کتاب گیر کلک بکمن می‌افتید آخر کتاب که قضیه معلوم میشه ماتتون میبره. چقدر دلنشین و جذاب بود. خوندنش رو به همه پیشنهاد میکنم.

خب....دوستانی که با آثار بکمن آشنایی دارند میدونن که این نویسنده طناز استاد بلامنازع غافل گیریه.در عین سادگی میتونه یک داستان راکد رو بشدت جذاب و پر کشش کنه. میتونه اشک ها رو در دل لبخندها هدیه بده بهت....و این اثر شاید بیشتر از باقی داستانهای بکمن این هدیه رو براتون به ارمغان بیاره. راکد بودن شهرخرسها رو نداره...منطق و خط داستانی تمیز مردی بنام اوه رو نداره اما طنز قوی تری داره... فردریک بکمن با این اثر باز هم تونست شگفت زده امون بکنه... خب....با این فرمونی که بکمن داره پیش میره امکان فیلم شدن این کتاب هم وجود داره زلاتان ابراهیموویچ یه نقل قول داره که میگه من کسی بودم که سوئد رو توی نقشه اوردم!!! حالا باید بهش گفت مثل اینکه رقیب چغری داری...بکمن هم داره سوئد رو شناخته تر میکنه.... در مورد ترجمه ی کتاب نمیتونم نظری بدم چون من از نشر نون این اثر رو خوندم و خب مثل همیشه روان و گیرا بود در نهایت چیزی که همیشه کتاب رو برام بولد و شارپ نگه داشت تو مغزم، قرابت زیادش با این دیالوگ مورد علاقه ام بود و هست: -هیچ غمی ابدی نیست، هیچ عشقی هم ابدی نیست -من میگم ابدی هست -چی؟ -عشق غم انگیز بخونید تا بفهمید چی میگم....

کتابی درباره واقعیت و احساسات درونی انسانها با چاشنی طنز و غافلگیری.خواندنش مفرح و خوشایند بود.

کتاب خوبی بود. داستان درمورد سرقت از بانک که به گروگانگیری ختم میشه . نویسنده به داستان شخصیت های اصلی و تاثیری که روی هم می گذارند می پردازه.

ترجمه این کتاب خیلی خوب و روانه. داستان جالب و پیچیده ای داره. بیشتر از همه از اینکه تمام شخصیت ها تو داستان نقش داشتن خوشم اومد. شخصیت استله رو خیلی دوست داشتم. خوندنش رو به همه توصیه میکنم

کتاب روان و بسیار بسیار جذاب ! داستان در قالب یه گروگانگیری طنز اتفاق میوفته اما پر از مفاهیم عمیق انسانی هست؛ جمله های کوتاه و پاراگراف هایی داره که خواننده رو به تفکر عمیقی وادار میکنه. موقع خوندن داستان چیزی اول از همه توجه رو به خودش جلب میکنه خلاقیت بینهایت نویسنده است. در مجموع کتاب نگاه خیلی مثبتی به جهان داره و به شدت پیشنهاد میشه🤭👌

یک کتاب زیبای دیگه از بکمن عالی بود

مطالعه نسخه چاپی عالی بود شخصیت های بک من هیچ وقت تکراری نیستن ادم دلش می خواد اون شخصیتاشو بغل کنه😄

اضافه شد به لیست کتابای محبوبم خیلی داستان پردازیش رو دوست داشتم قبلا هم از بکمن کتابای دیگه خونده بودم اما این کتابش عجیب به دلم نشست شخصیت زارا و جیم برام جالب بودن .. با اینکه تقریبا دو تا دنیای متفاوت بودن اما انگار همه ی شخصیت ها و حتی ادما های دنیای واقعی عمیقا شبیه همن یعنی واقعا دنیای ما هم به پیچیدگی این داستانه؟؟ ممکنه به ادمایی بربخوریم که ده سال پیش یه جایی یه تاثیری رومون داشتن؟ خیلی کتاب عجیب و قشنگی بود خوندنش رو توصیه میکنم حتما

درباره تاثیر گذاری آدم ها حتی با حرکتی کوچک، بکمن و شخصیت پردازی های عالیش که به همه شخصیت ها به طور مساوی پردازش کرده. کتاب هم روان و آموزندس. یک مقدار داستان زیادی کش داده شده بخاطر تعداد شخصیت ها اما جذابیت کتاب تا اواخر سرجاش بود. من نمیدونم اشکال در سانسو ر بوده یا ترجمه یا سرسری خواندنِ خودم، اما تا وسط های کتاب دو تا از شخصیت هایی که فکر میکردم مرد با‌شن، زن بودن!!!

اصلا ی جور خاصیه که نمیتونم بگم چطوریه. اما خیلی باحاله. جذابترین کتابی که خوندم. شاید این ، شازده کوچولو ، درخت بخشنده و فعلا خوبم رو بتونم با هم قرار بدم در ذهنم. اما توی این ۴ تا فعلا خوبم و این ی چیز دیگه ان. اما اینو بسیار زودتر به پایان رسوندم.از بس جذاب بود برام. بعضی جاها انقد تلخ و سنگین میشه که حد نداره. اما در کل شیرینه. من که کیف کردم توی دو روز همشو خوندم. ترجمه و همه چی عالیه. سپاس طاقچه ‌

یک کناب "حال خوب کن" دیگه از نویسنده سوئدی "مردی به نام‌اوه". ترجمه، شیوه روایی داستان و کلا همه چیزش رو دوست داشتم.

خدای من، واقعا پر از غافلگیری بود. بکمن توی این کتاب بارها به یه جایی میرسوندت که مطمئن بشی که دیگه فهمیدی داستان چیه و بلافاصله با یه جنبه ی دیگه از واقعیت مواجهت میکنه که نتیجه گیری قبلی رو منتفی میکنه. مثل بقیه اثارش پر از خنده و حس همذات پنداری با همه شخصیت های متفاوته و اینکه هر شخصیت رو مثل کف دستت میشناسی.

- حسی که دارم: بی‌نظیر. مهم نیست که آخرش خوب و خوش تموم بشه یا ناگوار. قلم بکمن همیشه عین شیرینی خامه‌ای می‌مونه که می‌تونی تا موقع رودل کردن بخوری و به خوندنش ادامه بدی. خیلی خوشحالم که این کتاب زیبا رو خوندم. حالا چرا؟ برو بخش بعد. - دلیلم چی بود: کلی شخصیت این کتاب داره. شاید پونزده نفرم بیشتر ولی بکمن تونسته همه رو اینقدر خوب بنویسه که هیچ کدوم باهات غریبه نمونن. داستانش مفهوم خیلی گسترده‌ای داشت. اول از همه درباره اون مرد و پل بود. اینکه چقدر می‌تونیم روی هم تاثیر بذاریم. و چقدر زندگی هر آدمی مهمه. چقدر عشق قوی‌تر از احساسات دیگه‌س. وقتی این دو تا مفهوم با قلم روان و زیبای بکمن ترکیب می‌شه جادو رو منتشر می‌کنه تو ذهن خواننده‌ش. به کی پیشنهادش می‌کنم؟ ‌بیا بعدی. - کی این کتاب رو بخونه: همه. مردم مشوش یه کتاب برای همه‌ی مائه. بهمون عشق، اهمیت به همدیگه و کمک به دیگران و مهمتر از اون عشق به پدر و مادر رو نشون می‌ده. - ‌باقی نکات: ترجمه خوب بود و تونسته بود طنز بکمن رو حفظ کنه. داخل این کتاب یه زوج همجنسگرا هست که این هم جزوی از کتابه و سخت نگیرید. بخونید بخونید بخونید

بکمنه دیگه هنوز از خوندن یه خط اشک چشمت خشک نشده باعث می شه بخندی دوست داشتنی بود مثل همه کارهای دیگه ش

خیلی قشنگ بود❤

حس خوب در کتاب وجود داره، با خوندن کتاب همزمان انگار فیلم نگاه می‌کردم...

مطمئنا اگر نویسنده دیگری میخواست از این داستان یک رمان جنایی و هیجان انگیز بنویسد ، رمانِ خوبی از آب در نمی آمد .... فردریک بکمن میتواند برای ساده ترین چیز ها جذاب ترین استدلال را داشته باشد...همان چیزهایی که همه مان احساس کردیم و هر روز در ذهنمان مرور می‌کنیم ، آقای بکمن میتواند به سادگی و جذاب به نوشته و کتاب تبدیلشان کند ... این کتاب هم مثل تمامِ کتاب های جناب بکمن عالی است. داستانی درباره گروگان گیری اتفاقی یک دزد که میخواهد بانک بزند...گروگان ها و سارق بانک در یک آپارتمان در حال فروش...

داستان درباره مردمی بود که حقیقتا مشوش هستند😅 در واقع قوی ترین بخش داستان به نظر من شخصیت پردازیش بود. یکم هم درون مایه طنز داشت که برای من جذاب ترش کرد. باعث شد با خودم فک کنم که در دنیای حقیقی و در موقعیت های یکسان، آیا فقط ادعا میکنیم که قانونمند هستیم یا حقیقتا به قانون پایبندیم؟ یا این که آیا واقعا طرف درست و اخلاقی ماجرا همون طرفیه که قانون میگه؟

فردریک بکمن یه طوری فضاسازی می‌کنه که ریز به ریز داستانش رو تو ذهنت تداعی می‌کنی انگار خودت هم یکی از شخصیت های توی داستانی... راستی از این کتاب یه سریال پنج قسمتی هم ساخته شده بنام anxious people.