نظرات کاربران درباره کتاب دو قدم این‌ور خط

کتاب جالبی بود. سفر در زمان با همه داستان های قبلی که درباره این ایده خوانده بودم متفاوت بود. نویسنده قلم جذاب و گرمی هم داشت که همدلی خواننده را بر می انگیخت و اطلاعات خوب جغرافیایی و تاریخی هم به جذابیت داستان کمک میکرد ولی پایان داستان می توانست بهتر و کامل تر باشد. انگار با عجله تمام شده بود.

موضوع سفر در زمان با پیوند ادبیات و تاریخ، خیلی خوب و جذاب بود. کاش داستان ادامه پیدا میکرد. به نظرم پایان خیلی قوی نداشت ولی در کل بدیع بود.

اگر به مفهوم زمان و مکان علاقه دارید،این رمان گزینه ی خوبیه🤌 من با خوندن این رمان یاد سریال دارک افتادم🥲 متن روانی داشت و داستان پردازیش جالب بود و حول محور وقایعی در سال ۴۷ میلادی میچرخید.با خوندن این رمان علاقمند شدم که در مورد فرقه ی آذربایجان و پیشه وری بیشتر بدونم🤔 جالبی این رمان اینجاست که نویسنده تطابق زیادی با قهرمان داستان دارد و در پایان کتاب از خودت میپرسی! نکنه واقعا...🤔👀

برای بار دوم دارم میخونم. حیفم میاد داره تمام میشه. فصل تازه ای در رمان نویسی ایرانی ست. آفرین به احمد پوری عزیز. الگویی در ذهنم بارید با خوندن این رمان و چارچوب یک رمان در وجودم نقش بست. بسیار رمان خوبیه

کتاب متفاوتی بود. آشنایی با ادبیات روسی مخصوصا اشعار آخماتووا خیلی خوب بود. ایده گذر از زمان در هر کتابی و یا فیلمی که مطرح میشه، همچنان جذابیت داره.

خاوندن این کتاب تجربه ی نویی برای من بود. سفری جالب در زمان و مکان همراه با جزئیات دقیق

من لذت بردم. ضمنا من کارهای آقای احمد پوری را دوست دارم.رمانی خوش خوان و تا حدودی تاریخی.

کتاب جالبی بود سفر در زمان همیشه هیجان انگیز هست کتابی که با خوندنش آرزو کردم کاش واقعا میشد در طول زمان سفر کرد

نویسنده محترم با ترجمه شعر بیشتر شناخته می شود اما ایشان نوشتن رمان را بیشتر دوست دارند. قصه آغازی دلکش دارد و سفری است در زمان. از آنجایی که قهرمان داستان که خود راوی است، در آذربایجان پس از غائله فرقه حضور پیدا می کند به سطح رمان های کمونیستی و شعاری نزول می کند. نویسنده آشکارا از تجزیه طلبان و مظالمی که در حق مردم آذربایجان روا داشتتد دفاع می کند و چون فحاشی به هر بهانه ای به نظام پیشین و البته مرحوم قوام السلطنه آزاد و بلکه متضمن منافعی هم هست در سطر سطر رمان شعارگونه و بی ظرافت به این کار مشغول است‌. در عجبم مترجم محترمی که اشعاری ظریف و لطیف را ترجمه فرموده وقتی با عینک ایدئولوژی و عصبیت قومی روایت می کند، تا چه حد شعارزده و بی ظرافت و درشت گو و ناصادق می شود. خدا عاقبت همه را به خیر کناد

واقعا عالی حرف نداشت

داستان جالبی داشت فکر کنم افرادی که به تاریخ و ادبیات روسی علاقه دارند خیلی بیشتر لذت ببرند... دلم میخواست داستان کمی،طولانی تر بود و دو قدم اونور خط رو هم میدیدیم :)