نظرات کاربران درباره کتاب آدم‌خواران

اینکه منم میتونم گاهی به همچین ادمایی تبدیل بشم واقعا من و میترسونه بیشتر کامنتا داشتن راجب جهالت انسان و اینکه چقدر یه جماعتی میتونن ظالم بشن حرف زدن در صورتی که ما خودمون هم انسانیم و ممکنه توی موقعیتی به همچین افراد ظالمی تبدیل بشیم

حقیقتا کتابی نیست که بگم به بقیه پیشنهاد می‌کنم بخوننش چون واقعا وحشتناک بود ولی خب این بخشی از حقیقت دنیایی هستش که داریم توش زندگی می‌کنیم پس شاید لازم باشه آدمای بالای ۱۸ سال این کتاب رو بخونن تا بدونن مردم چه چهره پلیدی می‌تونن داشته باشن🙂

این کتاب به شدت وحشتناکه آدم اصلا باورش نمیشه که واقعیه از یک طرف پیشنهاد میکنم که این کتاب رو نخونید چون خیلی کتاب ترسناکیه و ممکنه روی روحیتون تاثیر بذاره و از طرف دیگه معتقدم که کتاب به شدت خوبیه و نشون میده که انسان تا چه اندازه‌ای پسته و چقدر لازمه که مراقب سخنان و قضاوت‌هایی که میکنیم باشیم.

از این جهت توصیه نمیکنم که قلب آدم شکنجه میشه موقع خوندنش

کتابی ک بعد از خوندنش میشه فهمید ادما چقدر میتونن وحشی و بی رحم و در عین حال بی مغز باشن .... لحظه ب لحظه این کتاب بوی نفرت از ادمای غرب زده رو میده

این کتابو به کسایی که دل خوندن جملات غم انگیز رو دارن پیشنهاد میکنم چون به شخصه خودم دلسوزیه فراوانی رو سر این کتاب تجربه کردم و حرص خوردم

توصیه میکنم اگر در شرایط روحی خوبی نیستید اصلا این کتاب را مطالعه نکنید. قسمت دردناک قضیه اینجاست که این داستان براساس واقعیت نوشته شده.

کتاب کتاب عالی هست و بسیار داستان عجیبیه که انسان میتونه گاها از حیوان هم نادان تر بشه ولی یه چیز که هست اینکه داستان انگار الکی کش دار شده و دقیق نمیدونم ولی امکان این هست که واقعا همینقدر طول کشیده باشه تا پایان داستان

خیلی کتاب خوبی بود از ۱۰ حداقل ۹ بهش میدم ولی به همه پیشنهاد نمیکنم چون واقعن مثل کتاب های دیگه نبود و صحنه های خشن و بی‌رحمی مردم و این دنیا از جلوی چشمتون رد میشد کارکتری که اصلا انتظارش و نداشتی توی داستان میمیره لو نمیدم که بخونید چیزی که از همه بدترش کرد واقعی بودن داستان بود ولی با این وجود به افراد حداقل بالای ۱۶ سال پیشنهادش میکنم

من از خوندنش هم لذت بردم هم عصبی شدم و یا جاهایی واقعا حالم بد شده بود. چون تحمل این حجم از خشونت رو نداشتم .ولی خوندنش خوبه خوبه بفهمیم مردم چه راحت رنگ عوض میکنن و وقتی به عوام یهو قدرت داده میشه چه فجایعی به بار میاد . فقط اگه مثل من زیادی روحیتون حساسه نخونید

بخونش فقط!!!!

اولین کتابی که میخونم و ورود من به دنیا کتاب ها از این کتاب شروع شد. هولناک ، استرس اور، ...... صفحات اول کتاب رو که خوندم ناخود آگاه به صفحات بعد رجوع بردم. واقعا از کتاب خواندن خوشم اومد ، ولی این کتاب جوری منو ترسوند که الان بیشتر از بابام میترسم🤣🤣

خط به خطش رو داریم زندگی می‌کنیم.

خوی وحشی انسان زمانی بروز میکنه که همرنگ جماعت باشه مثل اعتراضات سال گذشته خودمون. وقتی اختیار داشته باشی به وحشیگری دیگه شخصیت و شرافت و اخلاق جایی نداره و خودت را مجاز به کارهایی میدونی که تا قبل از پیش آمدن موقعیتش از انجام اون شرم داشتی. ولی چون مجاز میشه وجدانی نیست که جلوشو بگیره

به شدت واقعیتِ زندگی رو به تصویر میکشید فقط حواستون باشه نوع گویش داستان طوریه که روحتون رو خراش میده، لطفا وقتی گوش کنید که حوصله ی کتابی با شکنجه ی روحی بسیار رو داشته باشید

این کتاب فوق العادست از یه جا به بعد زمین گذاشتنش سخت میشه واقعی بودن داستانش دیوانه کنندست و به شخصه از تصورم خارج بود این همه خشونت در خوندنش شک نداشته باشید

با خوندن این کتاب ، قلبم به درد اومد و اونقدر به حرف ها و کارهای احمقانه ی مردم اون زمان فکر میکنید که حس میکنید الان است که مغزتون منفجر بشه.. با هر شکنجه و خوندن هر کلمه از کتاب فکر میکنید آیا واقعا ما انسان هستیم؟ ملاک و طبقه بندی از تعریف انسان که توی ذهنمون شکل گرفت به کلی محو میشه.. فقط یک سوال ذهنمو درگیر کرده آیا تاریخ دوباره تکرار خواهد شد؟؟

بی نظیر و دردناک به نظر باید تاکید کرد که حجم حقیقت نهفته از خوی حیوانیِ آدمیزاد در این کتاب، آن را آغشته به ویژگیِ «این کتاب مناسب افراد حساس و سنین نوجوانی نخواهد بود» می‌کند...

امروز تو فاصله بین دو تا کلاسم تو سلف دانشگاه شروع کردم به خوندنش اولش فکر کردم یه ریتم خیلی کندی پیش میبره ،و داستان چند روزی طول میکشه خوندنش برام ولی یهو یجوری منو میخکوب کرد که نتوستم از جام تکون بخورم میخکوب رو صندلی بودم چشمام همش از شدت بهت گشاد میشد هی اب دهنمو قورت میدادم یا بغض میکردم پیشنهاد میکنم اگر روحیه قوی ای ندارید یا ذهنتون تصویر سازی قوی داره و سخت مسائل رو فراموش میکنید سراغ این کتاب نرید ،ولی واقعا این کتاب به طرز خیلی زیبایی نیمه تاریک و وحشتناک انسان رو نشون میده و راستش منو خیلی یاد فیلم پلتفرم انداخت.

جالب بود