نظرات کاربران درباره کتاب حرف بزن، خاطره! خودزندگی‌نامه‌ی بازنویسی‌شده ویلادیمیر نابوکوف

خیلی ارزونه یکمی گرونتر ش کنید ضرر می کنید ها

🟠بسیار خواندنی و شیرین، با وجودی که ترجمه متاسفانه بسیار پایین‌تر از سطح چنین شاهکاریست. البته از انصاف نباید گذشت که از آن کتابهایی است که ترجمه‌اش پدر مترجم را در‌می‌آورد. به طور کلی از آنجا که نابوکوف به چند زبان مسلط بوده و بسیار هم باسواد و پرمطالعه بوده، کلا همه‌ی کتابهایش پیچیده‌گی‌هایی در ترجمه دارد. 🔵چنین کتابی بایست ترجمه بهتری می‌داشت. مترجم سعی خودش را کرده و اصطلاحات یا معادل‌های زیبایی هم به کار برده که البته بعضی‌ از آنها درست هم نیستند. به هر حال متاسفانه همیشه منظور نویسنده رسا منتقل نشده. مثلا ترکیب «حمام ماهونی»، «بقایای قهوه‌ای شاتون نرادی»(!!🤔) یا «دشت و گیلاب» یا اصلا گیلاب را معادل چه کلمه‌ای استفاده کرده؟! یا «اسکاپا» چیست؟ 🔴یکی از بزرگترین مشکلات ترجمه‌ی این کتاب استفاده از واژه‌ها یا اسامی‌ست که حتما لازم به باز کردن یک پانوشت و توضیح دارند اما بدون هیج توضیحی رد می‌شود. بعضی از این اسامی که همیشه هم خاص نیستند در هیچ لغتنامه‌ای هم یافت نمی‌شود. 🟤حس نوستالژیکی که نگارنده در هنگام نگارش بعضی قسمتها مثلا قسمتهای زیادی از فصل چهار، به عنوان نمونه مراسم پیش از خواب در فاصله کوتاهی بعد از تاتی تاتی کردنش، داشته به شدت به خواننده منتقل می‌شود. ⚪ «خواب احمقانه‌ترین اتحاد جهانی است، با گزاف‌ترین حق عضویت...شکنجه‌ای ذهنی است که من آن را خوارکننده می‌شمارم. ». مشکلی که نابوکوف با خواب دارد غریب و غیر قابل درک است. هر چند شاید در مورد آدمی مثل نابوکوف با این همه یادآوریِ جزیی‌ترین خاطرات در دنج‌ترین گوشه‌های زندگی کودکی‌اش اصلا دور ذهن نباشد.