نظرات کاربران درباره کتاب قول

یک رمان پلیسی بی نظیر از یک نمایشنامه نویس فوق العاده که آدم رو به یاد در انتظار گودوی بکت می اندازه

داستانی جنایی و کارآگاهی از تلاش نامتعارف بازرسی در جستجوی قاتل یک دختر بچه به دلیل قولی که به مادر کودک داده است. روایتی از یک جنایت ، در میان پرونده های حل نشده جنایی بیشمار. در این داستان با یک شرلوک هلمز تیزبین که سرنخها را زنجیره وار بررسی و معما را حل می کند، سر و کار نداریم . پس کتاب از بسیاری جهات متفاوت با داستانهای موجود در این زمینه است ، و البته عالی و سرگرم کننده هم هست.

فوق العاده بود‌. دو روزه خوندمش. ترجمه خوبی بود‌. ممنون از طاقچه🍀🍀🍀

یک کتاب جنایی خوب ، ترجمه روان و عالی ،،ممنونم

بی‌نقص

داستان پلیسی هست کمی اوایل سخت پیش میره اما کم حجمه و جالب. من کلا نوشته ها این نویسنده رو دوست دارم راحت مینویسه و توضیحاتش خیلی دقیقه و پایان بندی های شوکه کننده

ماجرای جالبی داره اما شخصیت پردازیش کم موضوعشم خیلی پیچیده نیست

حرف نداره واقعا نخونین زندگیتونو باختین.

اخرشش گفتمم اهه چی بود ولی بیست صفحه اخر اوکی شد:)))

کتاب معمولی بود

داستانش جالب بود

داستان کتاب درباره پلیسی وظیفه شناس به نام ماتئی که درگیر پرونده قتل یک دختر بچه میشه و به والدینش قول میده تا قاتل رو پیدا کنه،اسم کتاب هم به همین علت 'قول' گذاشته شده. من این کتاب رو از دو کتاب دیگر آقای دورنمات یعنی 'قاضی و جلادش' و 'سوءظن' بیشتر دوست داشتم، گرچه به نظرم سوءظن هم فوق العاده بود.داستان پلیسی و کوتاهه ولی برای من خوندش جذاب بود ، با داستان همراه میشید و زود تمومش میکنید، کشش داره ، من توی دوتا نصف روز خوندمش ، شاید حتی براتون قابل حدس باشه ولی خوندنش خالی از لطف نیست. من نسخه چاپی رو خوندم.

در مورد جنایاتی که هیچ مدرکی نیست ومجریان قانون مجبور میشن احتمالاتو درنظر بگیرن خیلی زیبا تحلیل شده بود،اینکه واقعیت یه چیزه و داستانهای پلیسی که آخرش جنایتکار دستگیر میشه وبه عقوبت میرسه یه چیز دیگه،به مشکلات ماموران قانون پرداخته که چطور درگیر مسائل حل نشده میشن وگاهی زندگیشون تحت تاثیر قرار میگیره، زیبا ترجمه شده،نویسنده مثل کتابهای قبلی که ازش خوندم نثر روان وساده ای داره که خسته نمیشین

کتاب رو فقط به خاطر کم حجم بودنش دوسا داشتم وگرنه نه هیجان داشت نه ماجرای پیچیده ای

من نسخه کاغذی کتاب رو خوندم با ترجمه ی آقای فولادوند. خیلی خوشم اومد و وقتی شروع کردم دیگه نتونستم بذارم زمین و یه روزه خوندمش. ترجمه ی آقای حسینی زاد هم میگن ترجمه ی خوبیه، خصوصا که ایشون از زبان آلمانی ترجمه کرده اثر رو که زبان اصلی کتاب بوده.

خوب بود اما آنچنان که باید شخصیت‌پردازی قوی نداشت و به همین دلیل برای برخی مسائل، دلیلی منطقی ارائه نشده بود.

یکی از سه گانه دورنمات، سو'ظن ازاین بهتربود، بعلت پایان نامفهوم ونتیجه گیری نامناسب خیلی جالب نبود، من دوست نداشتم.

مثل هر داستان پلیسی و هیجان انگیزی، یک نفس تا آخر خواندم ولی به خاطر ترجمه نامناسب، از متن و هنر نویسنده نتونستم لذت ببرم چون تا می خواستم جملات مهم و توصیف ها را دوباره بخوانم، غلط های ویرایشی و ترجمه ازاردهنده می شد و تو ذوق می زد.

لطفا در طاقچه بی نهایت قرارش بدین