نظرات کاربران درباره کتاب داستان ملال انگیز

به نظرم این کتاب عالی بود از نظر محتوا و شخصیت پردازی و اگر دنبال داستان هیجان انگیزی هستید این کتاب مناسب نیست

بدون اغراق، تاکنون هر آنچه که از نشر ماهی خوانده‌ام را دوست داشته‌ام! تازه فهمیده‌ام که چخوف را چقدر دوست دارم! و همین‌طور ترجمه‌های کم‌نقص آبتین گلکار را... از مطالعه‌ی این کتاب کوتاه بسیار لذت بردم و شخصیت نیکالای استپانویچ برایم بسیار جالب بود.

واقعا داستان عالی بود و واقعا باید بگم پایانش منو تحت تاثیر قرار داد😭😭

داستانی روانشناسانه و فلسفی که در حین کوتاه بودن حرف های زیادی در زمینه های مختلف دارد. با متنی روان و ترجمه ای عالی که قطعا ارزش مطالعه دارد. در ضمن با توجه به موضوع اصلی کتاب، از نظر من بهترین راه برای اینکه در زندگی دچار ملال، سرگشتگی و حس پوچی نشویم تقویت ایمان هست.

این کتاب رو الان تموم کردن و بلافاصله نظرم رو میگم: چخوف عجب نابغه نوشتن داستان کوتاه بوده! داستانی نوشته که پر از ابعاد روانشناسانه و انسان شناسانه هست با شخصیت پردازی های عالی! فقط موقع خواندن تعمل کنید چون برخی جملات ارزش چند بار خواندنو داره. آخر کتاب نتیجه‌گیری تقریبا غیرمستقیم در مورد مرگ می کنه که اگر ایده کلی یا خدا نباشد پس یعنی هیچ چیز نیست . قبلاً از این اتاق شماره ۶ رو از چخوف خونده بودم اونم از دست ندید.

داستان ملال‌انگیز روایت پزشک و پروفسوری ۶۲ ساله است. مرد دانشمندی که تمام زندگی خود را چون هنری زیبا می‌بیند و در پی پایانی شایسته برای این زندگی است. شخصی در ظاهر بلند‌مرتبه و نامی، اما آنچه از درونش حکایت می‌کند داستان دیگری‌ست، داستان مردی که از رخدادهای زندگیش جز علم و تدریسش به ملال رسیده است. چخوف راوی بزرگ قصه‌های کوچک، در کتاب داستان ملال‌انگیز به ایده اینکه: دانش بی‌تردید غایت آمال و نقطه نهایی هر تحول اجتماعی‌ست می‌پردازد. در واقع دیدگاه چخوف مغایر با این تعریف است. چخوف تحول و تکامل انسانی را فراتر از جهان بینی‌های متکی بر علم و دانش و در اهدافی والاتر می‌بیند. همین طور او معتقد است که مسائل و مشکلات افراد را باید با توجه به شرایط و موقعیت اجتماعی‌شان بررسی کرد، دیدگاهی نو و جالب در جامعه تزاری که بعدها زمینه ساز به وجود آمدن افکاری گسترده و متحول با ایده‌هایی کلی در جامعه تزاری شد.رمان داستان ملال‌انگیز اثر آنتون پاولوویچ چِخوف، یکی از بزرگ‌ترین نمایش‌نامه‌نویس‌هایی است که جهان تاکنون به خود دیده است. چخوف پزشک بود و در ۴۴سالگی بر اثر خون‌ریزی مغزی درگذشت.

توصیف حالات، روحیات و اخلاقیات شخصیت های داستان بی نظیره. من که لذت بردم.

راستش نتونستم پایان داستان رو درک کنم و متوجه نشدم "ایده کلی" ینی چی؟ و برام گنگ تموم شد متاسفانه

زندگی شخصی و افکار درونی یک پرفسورِ مشهورِ سالخورده، خوب بود.

یکی از بهترین داستان های چخوف، انگاری که خودمونو توصیف کرد. چقدر با حالات دکتر همزاد پنداری کردم.😞

پرکشش با ترجمه ای عالی

نگاهی تاریک به دنیا ،والبته واقعی

فکر میکنم منظورش از ایده کلی همون هدف باشه ،ولی در کل خوب بود.ادبیات ما هم شبیه صنایع دستی شده ،مردم براش به به و چه چه میکنن ولی ازش استفاده نمی‌کنند.

عالی بود، پزشکی که باافتخارات بسیارزیاد در آخرعمرمتوجه پوچی زندگیش شد، مطالب ونکته های فوق العاده ای درمتن کتاب هست که نویسنده بخوبی آنها رابیان کرده است.