نظرات کاربران درباره کتاب بوی وانیل

شخصیت اصلی داستان به شدت اعصاب خورد کن بود و شکننده.از همه بدتر اینکه نویسنده بیشتر کلیات و توضیح داده بود و کمتر سراغ جزئیات رفته بود این کتاب با داستان متفاوتش خیلی بهتر میتونست باشه و نویسنده خیلی تیکه تیکه داستان و توضیح داده بود اصلا نپسندیدم👎👎و حیف وقت

واقعا خوب نبود!

داستانی روون ‌، یک خطی و اروم بود . شخصیت اصلی دختر در بیشتر قصه با عکس العمل های نادرست و بچه‌گانه‌ش توصیف شده بود درست مثل بچه کوچیکی که هر چی می‌شد گریه می‌کرد یا می‌خواست فرار کنه سعی می‌کردم درکش کنم اما نمی‌شد 😕 . اگه شخصیتش رشد می‌کرد و بهتر می‌شد داستان هم جذاب تر می‌شد اما علی‌رغم نکات منفی که داشت داستان خوبی بود .

کلی که طول و تفصیل الکی و روایت و توصیف بی دلیل داشت. ۷۰۰ صفحه واسه چی؟؟ موضوع نهایتا تو ۳۰۰ صفحه جمع می‌شد. بعد هم این رمانایی که مخاطباش اغلب نوجوونا و جوونا هستن، درسته که این‌همه روابط بدون حریم رو تبلیغ کنه؟😔😔 جالبه که مدال نجابت و معصومیت هم با تاکید سنجاق می‌شد به شخصیت دخترِ رمان!🤔🙄

بنظرم میتونست خیلی بهتر از این باشه چون از خانم پاکبور انتظار خیلی بالاتره ولی بد نبود به یه بار خوندنش می ارزه

مزخرف بود واقعا حیف وقتی ک براش تلف کردم. زیتون و بانوی قصه بنظرم بهترین اثر بودن. ی ستاره هم براش زیادیه

خیلی لوس و خسته کننده بود😢

رمان زیتون و بانوی قصه ی الناز پاکپور برای من همیشه اون حس ناب خودشون رو به جا خواهند گذاشت اما این رمان با اینکه حس احترامم رو به لحن زیبای نویسنده حفظ کرد اما اون صلابت و حسی که زنان رمان های قبلی به من میدادند رو همراه نداشت اما هنوز هم من کتاب های جدید خانم پاکپور با علاقه رو میخونم

کتاب بوی وانیل از لحاظ سیر عاشقانه مثل کتاب دیگه نویسنده «بانوی قصه» بود ، البته بانوی قصه بنظرم بهتر بود. اما در کل یه سیر عاشقانه ی آرام به دور از کل کل و هیجان داشت. یکی از شخصیت های مورد علاقه م تو این رمان امیرحسین عموی دیار بود که شخصیت حمایتگری داشت. توصیفات خوشمزه ای در رابطه با شیرینی پختن داشتن که منو وسوسه کرد پاشم شیرینی درست کنم😅 دیار دختر داستان یک شخصیت درون گرا و آروم داره و روزبه یه پسر جدی که فاصله سنی به نسبت زیادی با دیار داره. خلاصه این کتاب رو به کسانی که طرفدار عاشقانه های آرومن پیشنهاد میکنم.

من خیلی خیلی دوست داشتم کتاب رو کتابی با عاشقانه آرام و دوست داشتنی قطعا برای کسانی که اهل کتابهای جنجالی و هیجانی هستند پیشنهاد خوبی نیست و نمیتونن با کتاب ارتباط برقرار کنند ولی برای عزیزانی که سبک آروم دوست دارند پیشنهاد خوبیه.

نسبتا خوب بود بنظرم دیار یه کم زیادی لوس بود🤨

خیلی قشنگ بود کلا کتابهای خانم پاکپور عالی هست

با توجه به رمان های قبلی این نویسنده ی خوب یعنی بانوی قصه و زیتون، و با توجه به شخصیت پردازی های قوی که این دو رمان داشتن یعنی باده و همراز، شخصیت پردازی زن رمان بوی وانیل بسیار ضعیف، بی اعتماد به نفس، متکی به غیر و بچگانه بود، شخصیت مرد داستان یه گذشته ی نامشخصی داشت که هدفش فقط تحت تاثیر قرار دادن خواننده بود که حتی تو اونم موفق نبود، داستان هیچ هدفی نداشت، امکان هیچ دفاعی به شخصیت های فرعی داستان نمیداد، اصلا چرا اینطور شد و چرا این اتفاق ها افتاد سوالی بود که تا آخر هیچ جوابی براش پیدا نکردم! من به هیچ عنوان این رمان رو به طرفداران این نویسنده توصیه نمیکنم چون دو رمان قوی دیگه دارن که ممکنه این اثر ناامیدشون کنه! با تشکر

کتاب خوبی بود واقعا، اما اینکه یه دختر اینقد بی دست و پا باشه و همیشه منتظر باشه بقیه براش تصمیم بگیرن خیلی اعصاب خورد کنه ولی بی هیچ شکی ارزش یکبار خوندن رو داره😍

خیلی داستان یکنواختی بود شخصیت دخترش بیش از اندازه بی دست وپا بود و زر زرو باوجوودسختیایی که کشیده بود لوس باراومده بود و ددکل چیز خاصی برای گفتن نداشت نه هیجانی نه عشق اتشینی یک داستان کاملا معمولی

داستان تکراری ، بدون کشش ،خسته کننده من از این نویسنده کار دیگه خوندم ، قلم روانی داشتن ، ولی این کارشون رو اصلا توصیه نمیکنم.

رمان خوبی بود. متن روان و جذابی داشت. کار های خانم پاکپور همشون عالی هستن از نظرم. ولی کتاب بانوی قصه بهترینه برای من و به همه توصیه میکنم❤

در یک کلام هیچ وقت از خواندن داستان های به ترتیب #مهسا زهیری#بهاره حسنی#الناز پاکپور و نه پشیمان خواهید شد و نه سیر...

کتاب بانو قصه خیلی خیلی بهتر و پخته تر بود. این کتاب خیلی تخیلی بود دیگه. اصلا پختگی نداشت و به معنی واقعی کلمه رمان زرد بود.

رمان احساسی وارام