نظرات کاربران درباره کتاب دایی جان ناپلئون

کتآب خیلی جذابی بود هرچند یه مقدار ضد دین بود ولی لذت بردم.

عالی بود ممنون از اقای پزشکزاد که باعث شد با کتاب خوبش حسابی بخندم و لذت ببرم فقط چشمم به صفحات کتاب بود که تموم نشه دوستداشتم چند هزار صفحه بود

در همین حد بگم که وقتی داستان تموم شد یه لبخند گنده رو لبم بود!

نویسنده شخصیت پردازی خوبی داشت و با خوندن چند صفحه من رو به فضای داستان برد . کتاب طنز متوسطی داشت اما به نظرم محتوای چندان جالبی نداشت... غیر ممکن بود در هر چند صفحه یکبار حرف از خیانت و... زده نشه بنظرم برای طنز کتاب های جالب تری هم هست که خیلی خیلی طنز و محتوای قوی تری نسبت به این کتاب داره مثلا مجموعه آبنبات ها

یکی از بهترین کتاب هایی که می توانید پیدا کنید

عالی بود

من خیلی دوست داشتم این کتاب و بخونم و بالاخره فرصت شد و خوندم؛سناریوی این کتاب و تک تک اتفاقات افتاده در اون مثل این بود که من بگم دریا،بحر،sea،پهنه ی آبی و...همه ی این چهار کلمه معنی دریا رو میده فقط به زبان ها و ادبیات های مختلف هستن حالا ماجراهای متعددی که در این کتاب پیش میومد هم همش تکراری بود فقط شکلش متفاوت بود؛من واقعا به زور تونستم این کتاب و تموم کنم چون هیچ چیز خاصی نداشت،واقعا هیچی!

اصلا طنز نبود و اینکه به شدت سخیف بود و برام عجیب بود که این کتاب یکی از معروف ترین طنز های ایرانیه😐

وقتی دنبال ی کتاب طنز بودم، به این کتاب رسیدم...با احترام ب نظر خیلی از کتاب خون ها، اصلا نتونستم با این کتاب و شوخی ها و شخصیت پردازی هاش ارتباط بگیرم...داستان زندگی اغراق شده ی تعدادی ثروتمند، که تقریبا از نگاهشون رابطه با زن شوهردار و نخ دادن زن متاهل به مرد، عادی بود و سرتاسر کتاب، پر بود از متلک های سطحی...از رابطه نصف مردم تهران با زن شیرعلی، تا بارداری قمر و ازدواجش...از اسدالله میرزا و لطفعلی و رابطه با نصف دخترا و زنای تهران، تا خواجه شدن پوری...تقریبا همه مسائل، از کمر ب پایین بود. تا پایان کتاب رو خوندم به امید تغییر و جذب شدن، اما بنظرم نچسب ترین کتابی بود ک خوندم...بعصی جاها، بنظر کتاب فقط داشت کش پیدا می‌کرد...کتاب های آب‌نبات هل دار، دارچینی و پسته ای، احتمالا به روحیه امثال من ک از طبقه متوسط ب پایین هستیم، سازگارتره

عااالی

خیلی کتاب پیچیده ای هست ، خیلی داستان به حاشیه رفته ، من شخصا کتاب های معاصر و طنز رو دوست دارم اما این کتاب از نظر من جالب نیست . داستان مشخصی نداره باید چند بار بخونی تا درکش کنی . قیمت بالایی داره نسخه چاپی اش (۴۵۰ هزار تومان) هست ولی محتوا اش اصلا دل نشین نیست . با طنزش خندم نگرفت چون من با متن طنز راحت خندم میگیره . موضوعات تکراری و خسته کننده توش زیاده جوری که من چند پاراگراف رو نخونده رد کردم. پیشنهاد نمی کنم . پولتون و وقتتون رو با خوندن این کتاب هدر ندید.

میخوام اول درباره این بنویسم که چرا ۳ستاره دادم به این رمان مهم ترین دلیل اشاره ناچیز نویسنده به شخصیت های زن بود . بیشتر متن کتاب هول محور مردان میچرخه و تعداد کمی شخصیت زن اصلی وجود داره که بهشون اشاره شده که در حاشیه داستان هستند و میشه گفت اکثرشون دارای صفات مناسب و خوبی نیستند. درواقع داستان میتونست شخصیت های متعددی داشته باشه از جمله زنان که جای خالیشون رو حتما حین خوندن کتاب احساس می‌کنید. به نظر من شخصیت زن دایی جان ناپلئون یا زن آقا جان میتونستند حرفای زیادی برای گفتن داشته باشن که عملا هیچ اشاره ای بهشون نشده. تنها زمانی در متن به زنان اشاره شده که مورد توجه مردان بوده و ما حین خوندن متن کاملا واقف بر این هستیم که این رمان اثر نویسنده مرد هست. خلاصه مطالب بالا اینکه رمان یه سری شخصیت هایی داره که خیلی روشون کار شده و با جزئیات هست که غالبا مردان هستند اما جای خالی زنان داستان به شدت حس میشه. مورد دوم اینکه کتاب شرح وقایع هست و به شرح جزئیات از جمله محیط و افراد و ... اشاره ای نشده (که نمیشه اینو جز معایب دانست اما در تصویرسازی ممکنه خواننده به مشکل بر بخوره) اما حالا درباره این میخوام بنویسم که چرا این کتاب رو پیشنهاد میدم شما قراره اثری رو با چاشنی طنز های جذاب بخونید و همچنین از زندگی اشراف اون دوره باخبر بشید و همچنین قراره با کاراکتری آشنا بشید به اسم دایی جان ناپلئون که مطمئنا در نزدیکی خودتون هم از این نوع کاراکتر کم نیست. کتاب بذله گویی نمیکنه و با کلمات خاصی شوخی های مخصوص بزرگسال داره که اصلا زننده نیست و این مهارت نویسنده رو نشون میده . و پایان بندی کتاب بسیار مناسب و جذابه .

با توجه به تعریفی که از این کتاب شده بود شروع کردم به خوندن،اما برام جای تعجب چطور نظرات مثبت بوده ،کتابی پر از الفاظ رکیک که مناسب هر سنی نیس

قسمت هایی از داستان طنزهای قشنگی داشت و عالی بود پایانش رو دوست نداشتم اما درکل داستان فوق العاده و کتابی ارزشمند هستش به قدری که تصمیم گرفتم همزمان سریالش رو هم ببینم و کلی لذت بردم

رمان دایی جان ناپلئون نوشته ایرج پزشکزاد یک طنز نوشته ی فوق العادست. داستان از زبان پسر نوجوانی روایت میشه که برای نگهداری از عشقش ماجراهای عجیب و غریبی رو از سر میگذرونه. داستان رندانه فضای تاریخی و اجتماعی اون دوران رو به تصویر میکشه. افکار و عقاید آدم ها،خرافات حاکم بر جامعه منحصر به فرد و به دور از تکرار هستند. متن رمان ساده و روانه، کلمات و عبارات غیر قابل فهم نداره. برای وقت‌هایی که دلمون می‌خواد با کتاب از کسالت به دور باشیم و ذهنمون آروم بشه و سر حال بیایم خیلی خوبه.

یک کتاب عالی درباره داستان عشق پسرکی که کلی ماجرا رو پیش اورد،من عاشق اسدالله میرزا شد از بس که این مرد بامزه بود و دلم برای پسرک داستان سوخت در کل از خوندنش بسیار لذت بردم و کیف کردم

خوب بود

بهترین رمانایی که خوندم ایرانی بودن و بهترین اثری که منو خندوند همین کتاب بود موضوعش شمارو غمگین و شاد میکنه و موضوعات دارک و اذیت کننده ای که روان ادمو به هم میریزن رو با طنزامیزی عادی جلوه داده هرچند شاید واقعا اون موقع اینچیزا عادی بوده

اگر علاقه ب رمان خواندن دارید گزینه عالی هست واقعا امابعد از جایی تکراری بود داستان و همچنان جذاب و با پایانی خوب

کلماتش قلبه سلمبه است😘