نظرات کاربران درباره کتاب دایی جان ناپلئون

یک داستان بسیار جذاب و عالی با این که سریال این کتاب رو کامل دیده بودم از لحظه به لحظه خواندن این کتاب لذت بردم خصوصا اینکه با یکی از شخصیتهای این کتاب هم هم ذات پنداری داشتم

این کتابو طاقچه بهم هدیه داد! با خوندنش پرت شدم به گذشته‌ها و کلی باهاش خندیدم :))

فارع از محتوا و نقد سیاسی- اجتماعی، شاید از خوندن این کتاب، از لحاظ علمی چیزی عاید تون نشه؛ شاید هم طولانی‌بودنش خسته‌تون کنه. اما اگه مود پایینی دارید و صفحات اجتماعی رو بی‌هدف بالا و پایین می‌کنید، این جایگزین خوبیه :) توصیف دقیقی داره؛ انقدر که می‌تونید خودتون رو در دهه قبل ۱۳۲۰ ایران تصور کنید و با نویسنده همراه بشید. من از خوندنش لذت بردم.

داستان از زبون یه پسر ۱۳ ساله عاشق نقل میشه و مشکلاتی که سر راه این عشقش قرار دارند . متن کتاب روونه و من از اونجایی که گوشی نداشتم ۴ روزه تمومش کردم و بهم واقعا حس خوبی داد . طنز کتاب اونقدر که تعریف شده بود روی من اثر نداشت که این رو میذارم به پای قدیمی بودن کتاب . با طنز مجموعه آب‌نبات های آقای مهرداد صدقی بیشتر حال کردم .

هربار خواستید یادی از ایام قدیم کنید حتما دایی جان ناپلیون رو مخصوصا تو ایام عید و‌تابستون بخونید! دوستعلی خان خونه تون رو هم از خونه بیرون کنید برای لیلی ها کل ببرید و اسداللع میرزا رو باهاشون حرف بزنید

کتاب بسیار روان و دلنشین از جمله داستانهای که تصور سازی ذهنی شکل میگیرد و بی اختیار میخندی ،خیلی عالی است پیشنهاد میکنم بخوانید

شخصیت‌پردازی فوق‌العاده قدرتمند بود. همه‌ی شخصیت‌ها طنازانه تعریف شده بودن. با این که رمان مربوط به گذشته‌ست ولی مصادیق شخصیت‌هایی درش نقش داشتند امروزه هم به خوبی پیدا می‌شه. تنها قسمتی که دوسش نداشتم پوسته‌ی رکاکت اثر بود. اما به‌طور کلی مطالعه‌اش باعث افزایش هوش اجتماعی می‌شه. از شخصیت اسدا... میرزا درس‌های زیادی می‌شه گرفت.

طوری که شخصیت‌ها قابل لمس و درک بودن خیلی خوب بود🫶

سلام. به نظر بنده تعریف بیش از اندازه از کتاب شده بود. اگه از اون دسته افرادی هستید که دوست دارین کتاب چیزی به دانسته هاتون اضافه کنه و لذت ببرید از اون دسته نیست. من پیشنهادش نمیکنم به کسی.

پسرک عاشق ، در راه رسیدن به عشقش کلی تلاش میکنه، اثر فوق العاده ای از ایرج پزشکزاد کتاب الکترونیک ۸۶۱ صفحه داره که واقعا ارزش خواندن رو داره ،اما جدا از یک رمان جذاب بودن کلی آموزنده است ، بیانگر اینکه یک حرف ما چقدر میتونه روی دیگری اثر بزاره، حتی بیانگر اینکه یک تلقین چقدر سرنوشت آدم رو عوض میکنه و چه قدرت بالایی داره ، آخر کتاب فوق العاده پند داره ولی نمیخوام آخرش رو لو بدم، از خوندنش لذت ببرید

این رمان بی نظیره واقعا یک سری کتاب های خاص هستند که حس خوندشون شبیه به همه من تازه ۴ ، ۵ صفحه رو خوندم اما این کتاب نخونده هم میشه گفت بی نظیره با شروعش یاد مجموعه کتاب های آبنبات نارگیلی و .... افتادم

یک داستان طنز از مردی که دروغ های خودش را باور کرده است و همین دروغها خود باعث ماجراهای زیادی میشود که به شکلی زیبا شما را سرحال میکند وبه وجد می‌آورد.هیجان انگیز وپر از اتفاق وزبان بازی ومکر است.

دایی جان ناپلئون اولین کتابی بود که برنامه خوب طاقچه بهم معرفی کرد و من هم بدون هیچ صرف وقتی شروع کردم به خوندن واقعا داستانش عالیه♥ بعضی جاهاش از خنده می ترکیدی مثلا دیالوگ مش قاسم: دروغ چرا تا قبر آآآآ چهار انگشته، یه همشهری داشتیم... 😅 دیالوگ های عمو اسدالله که بدتر اوج خنده اونجاها بود😅 سانفرانسیکو😂 ولی کاش آخرش اینجوری تموم نمیشد 😔 از لیلی توقع نداشتم

شخصیت مش قاسم و دیالوگ تکراری دروغ چرا تا قبر آآآ.... گاهی به شدت آزاردهنده و خسته کننده بود. در کل داستان خوبی بود ولی زیاده گویی و تکرار بیش از حد بعضی از دیالوگ ها خواننده را دچار خستگی و کلافگی می کند. البته این حس شخصی بنده از خواندن این کتاب بود و با توجه به نظرات مثبت سایر دوستان در مورد کتاب توقع بیشتری از آن داشتم.

بی نظیر چقد کیف کردم چقد خندیدم چقد ناراحت شدم رفاقت کردم با این کتاب

کتاب بسیار خوبیه اگه دنبال کتابی هستید که در عین سادگی حال شما رو هم خوب کنه حتما پیشنهاد می کنم و نمادگرایی کتاب طنز منحصر به فردش و قلم روان پزشکزاد کتاب رو خاص می کنه

کتابی بی‌نظیر که با نسبت دادن تکیه کلامی به هریک از شخصیت های داستان باعث پیوند عمیقی بین کارکترها و مخاطب خواهد شد.

کتاب جالبی بود کاش پایان جالبترین داشت

آدم ها از شنیدن و خوندن داستان ها لذت میبرند چون مثل تجربه کردن زندگی های نزیسته است:) این داستان حال و هوایی از خانواده ها در بیش از نیم قرن پیش داره که الان خیلی کمرنگ و فراموش شده است درسته که کتاب داستانه قرار نیس چیز چندانی به معلومات اضافه کنه ولی در عوض حس و حال دوره ای که در آن زندگی نکرده اید را کمی احساس می کنید:)

عالی بود بینظیر بود هرچی بگم کم گفتم خیلی خندیدم باهاش ولی آخراش اشکمو درآورد شاید چون خودمم مثل راوی اون اتفاق برام افتاده بود،عمو اسدالله سرد و‌گرم کشیده روزگار دست پسرک رو‌گرفت و راهنماییش کرد و درس زندگی داد بهش،ولی اگه یه سانفراسیسکو میرفت این مشکل واسش پیش نمیومد ولی چون نمیخواست عشقش رو آلوده کنه این کارو نکرد...