نظرات کاربران درباره کتاب شب های روشن

فکر کنم هر کسی این کتاب رو بخونه میتونه با یک قسمت‌هایی از خلقیات کارکترها احساس برابر داشته باشه.

کتابی بسیارزیبا ازعشقی عمیق وپاک ولطیف حکایت داشت متنی خوب وشیوا ازمترجمی مجرب ومسلط به ادبیات زبان اصلی وادبیات فارسی بسیارکتاب رادوست داشتم

من فکر میکنم هیچ کتابی تا به الان نتونسته اینقدر عمیق تنهایی یک انسان رو توصیف کنه. شما انقدر کاراکتر بی اسم این کتاب رو دوست دارید که میخواید از داخل کتاب بیاریدش بیرون و بغلش کنید.

داستانی عاشقانه که با ظرافت تمام روح یک جوان عاشق را به بهترین نحو ترسیم می‌کند. این داستان را به جوانان توصیه می‌کنم. درس‌هایی از عشق در این کتاب هست که با خواندنش آن‌ها را تجربه می‌کنید.

قشنگ بود

من واقعا نتونستم با این کتاب ارتباط بگیرم با سلیقه من همخوانی نداشت خیلی کلمات و جملاتی که نقش اصلی داستان میگه قلمبه سلمبه س، درسته که احساسی و رمانتیک هست ولی دلچسب نیست احساس میکنم این داستان شب‌های روشن برای سن ۱۵-۲۲ سالگی هست و توی سن های بالاتر که آدم منطقش بالاتر می‌ره این داستان ها براش جذاب نیست

خیلی پایان غم انگیزی داشت

یک رمان بسیار دل نشین زیبا

نیاز به تعریف نداره! یک قاب غم انگیز از یک آدم تنها و عاشق... این کتاب رو حتما با ترجمه سروش حبیبی بخونید و از خواندنش لذت ببرید. با اینکه داستان رو میدونستم ولی آخر هر سطر برای خواندن سطر بعد مشتاق تر بودم... . . . «شب‌های روشن من آن روز صبح به آخر رسید»

حس عجیبی داره...متنش ملموسه به طوری که انگار خود آدم اونجاست داستانش هم غم انگیزه اما زیباست..

عالی بود

باسلام و احترام، ضمن تقدیر و تشکر از زحمات مترجم محترم. متن ترجمه کاملا ادبی و صحیح بود.

یکی از زیباترین اثرهای داستایفسکیه که من رو عمیق به فکر برد داستان مردی رویاپرداز و خیالباف و تنها که در رویارویی و همصحبتی با دختری شبیه خودش رویا پرداز و سنجاق شده به مامان‌بزرگش قرار میگیره و روایت و سرگذشت این دونفر عمیقا من رو به فکر فرو برد... از نظرمن تنهایی راوی قصه وتنهایی ناستنکا باهم متفاوت بود از این نظر که راوی تنهاییش رو قبول کرده بود و از مردم فاصله گرفته بود اما ناستنکا امید داشت که این تنهایی و سنجاق بودن به مادربزرگش تموم میشه

خدایی اگه اسم داستایفسکی رو کتاب نبود آیا؟... تا ۵۰ صفحه اول رویا بافی و خیال پردازی پسره بود (برای من خسته کننده بود) به داستان`` ناستینکا `` که رسید جالب و خوندنی شد داستان. ولی در آخر بعد اون اتفاق آخر کتاب ؟ دوباره حالمو گرفت. برا سرگرم شدن بد نیس ولی کتابی نیس که به کسی توصیش کنم نظر شخصی منه. حالا همینا ممکنه برا یکی بینظیر به نظر بیاد‌. داستایفسکی کتابا قوی و خوب زیاد داره. اما از نظر من این کار نسب به بقیه ضعیف بود

خوب بود

قشنگ بود ولی زیاد اثر فاخری نبود

بینظیر ترین کتابی که خوندم

اولین عاشقانه ای بود که خوندم. فقط میتونم بگم که شاهکاره و اگه واقعا درگیر جزئیاتی که نویسنده از حوادث ارائه میده بشین شاید حین خوندن کتاب و شاید هم بعدش گریه کنید.

اولین کتابی بود که از فئودور داستایفسکی خوندمش خوندنش خیلی لذت بخش بود تنهایی و درونگرایی یک آدم رو به خوبی توصیف کرده واقعا پایاناشو توقع نداشتم تو آخرین لحظه کل مجرای داستان و پایانی رو که توقع داشتم عوض شد. پایانش خیلی ناراحت کننده بود . سبک نویسندگی فئودور داستایفسکی بی نظیره با اینکه پایانش خیلی غم انگیز بود ولی ارزش خوندن داره واقعا عالیه

شخصیت پردازی در آثار داستایفسکی و پرداختن به حالات روحی و احساسات ظریف انسانی از آن گونه که او انسان را شناخته گاهی اعجاب آور است جذابیت و زیبایی آثارش در همین شناخت اوست. ترجمه بی نقص سروش حبیبی این اثر را جذاب و خواندنی تر می کند.