نظرات کاربران درباره کتاب هرس

همزمان با این کتاب رمان زمین سوخته احمد محمود رو هم میخوندم هر دو روایت هایی از جنگ که کام آدم رو بدجوری تلخ میکنه ولی هرچی اون واقع گرایانه و از بطن حادثه به نظر میاد این داستان تلخیش زیادی تو ذوق میزنه.... این همه تاکید بر بی مردی و تلخی و ناامیدی رو دوست نداشتم...از رمان قبلی نویسنده خیلی بهتر بود ولی

"جنگ زندگی ها را هرس می کند." رمان هرس دومین رمان خانم نسیم مرعشی است که روایت انسان‌هایی که بعد از جنگ هیچگاه صدای تیر و ردخون از حافظه شان پاک نمی شود . زندگی نوال و رسول پس از ۹ سال که از جنگ ایران و عراق میگذره روایت میشود درحالی که نوال پسرش و تمام مردان فامیل را درجنگ از دست داده و فقط رسول برایش باقی مانده و از خرمشهر به اهواز آمدند و دارای دو دختر هستند اما نوال اهواز را دوست ندارد و درکوچه پس کوچه های شهر به دنبال مردی می‌گردد. تصورش براین است که همه مردها درجنگ کشته شدند... نوال هنوز باورنداره جنگ تمام شده و در ترس روزهای جنگ به سر می‌برد...تلاش می‌کند زندگی خود را مثل روزهای قبل از جنگ کند اما.....گرد از دست دادن به این راحتی از دل نوال پاک نمی شود. هرس مخاطب را بین اهواز و خرمشهر و آبادان می دواند و دیالوگ های کتاب با لهجه محلی آن را دلنشین کرده است . ✍یک رمان تلخ و غمناک که خواندن آن برای من مصادف شد با این روزهای افغانستان وطالبان و مشکلات مردم خوزستان 😢😢

چقد این کتاب قشنگ تونست بهمون یک روی دیگ جنگ رو نشون بده بدون اینکه نیازی به صحنه جنگ و کشت و کشتار باشه . یه خونواده که خونشون رو تو جنگ از دست میدن و مجبور میشن به شهر دیگ برن و نشون میده که جنگ چقدر تلخ میتونه باشه حتی اگ تو دلش نباشی و دور بشی ازش ...

بسیار از خواندن این کتاب لذت بردم ... با اینکه داستان تلخی داره ولی آدم رو بسیار به خودش مجذوب می کنه

یکی از بهترین آثار معاصر فارسی. کتابی که شخصیت‌ها و فضاش تا مدتها رهاتون نمیکنن

خیلی عالی بود داستان زندگی خانواده ای که در اوایل جنگ پسرخردسالشون رو از دست میدن و این اتفاق تاثیر روانی بسیا بدی بر روی مادرخانواده میگذاره که هیچوقت رهاش نمیکنه

روی دیگری از جنگ می بینیم، اونی که هیچ وقت تموم نمیشه ...

این کتاب بی نظیره. قلب ادم رو لمس میکنه.

خط داستانی عالی، قصه و موضوع ناب... پراز دردی که میشه توی سینه حسش کرد

خیلی داستان تلخی بود و خیلی خوب تونسته بود اثرات جنگ رو حتی بعد از تموم شدنش بیان کنه،بخونید حتما

با اینکه استفاده از لهجه جنوبی و روایت تلخی های جنگ از نقاط قوت داستان بود ولی داستان کتاب یک خطی بود که با توصیفات گاه بیش از حد، خواننده را خسته می کرد و به جز چند اتفاق داستان فراز و فرود جذاب دیگری نداشت از همه بدتر هم پایان بازی بود که برای آن درنظر گرفته شده بود

مادرها نباید مرگ فرزند ببینن نباید زمینهایشان بی مرد و صاحب بماند زنها گاهی دیگر نمیتوانند ب زندگی بازگردند برای همیشه مرده متحرکی خواهند شد مانند نوال ک دیگر نتوانست بعد پسر کوچکش برای امل انیس مادری کند برای پسر خوانده اش مهزیاد و دختر بیمار و رنجورش ک نماند ک بی مادری را ببیند و رسول شد همه کس فرزندانش با تمام کمی و کاستی هاش و نوال شد مادر نخلهای بی سر و سوخته

بدترین رمانی که خوندم و اولین کتابی که یک ستاره دادم. اصلا داستان نیست و صرفا یک شرح مصیبت با وصف‌های بیش از حد و گاه تکراری‌ست. مثلا تا نیمه‌ی کتاب چندین بار تکرار می‌کنه نگاه امل پر از نفرته یا مردن آقای نوال رو صد بار یادآوری می‌کنه و... گاهی با خودم می‌گفتم بسه دیگه فهمیدم، داستانت رو بگو؛ اما هیچ چیزی نداشت. تا ۷۰درصد کتاب خیلی راحت می‌تونستم کنارش بذارم و فراموشش کنم اما در یک‌سوم پایانی روایت مقداری بهتر شد و کمک کرد تموم‌ش کنم.

راستشو بخای اولای کتاب رو ک خوندم ناامید شدم و چند ماه ولش کردم ولی جوری بود که همش تو فکرم بود چی میشه آخرش و چی گذشت به این خانواده بنظرم داستان و قصه ای خوبی و قوی داشت که غرق میشی توش و پایانشم بهترین پایانی بود که میشد برای این داستان نوشت که نوسینده ب خوبی از پسش بر اومد و به اون چیزی که میخاستد رسیده و همین باعث شد تو دل خوانده جا باز کنه با لهجه ی قشنگ جنوبی (داستان از درد و رنج قبل و بعداز جنگ از مردم جنوب ایران) در کل ممنونم از نویسنده که بخوبی برامون ب تصویر کشیدزندگی سخت و پراز رنج رسول ونوال رو ...

اقرار میکنم قبل از خواندن این کتاب لحظه ای به آن کودک سه ساله پیراهن قرمز و مادرش،به شرهان و نوال فکر نمی کردم،برایم وجود خارجی نداشتند. ما از روزهای بعد از جنگ هیچ نمی دانیم‌.

این کتاب بی نظیر بود. با اینکه با توجه به موضوعش که به جنگ بر میگرده با بی میلی کتاب رو شروع کردم ولی یک نفس خوندم و اشک ریختم. شخصیت پردازی بی نظیر و قصه متفاوت . داستان بی نهایت تلخه ( همونطور که در ژانر جنگ انتظار میره) ولی هنرمندی نویسنده مجذوبتون میکنه. من این کتاب رو به تمام دوستانم توصیه کردم .

اولین کتابی بود که از خانم مرعشی خوندم برخلاف خیلی ها که پاییز فصل....را هم خوانده بودند کتاب مدام بین گذشته و حال در رفت و آمده ولی خط داستانی رو گم نمیکنی پر از استعاره های ظریفه پایان بندی عالیه و یک زاویه نگاه جدید به مغوله جنگ داره بشدت پسندیدم و توصیه میکنم حتما بخونید و ببینید که آسیبهای روانی و ذهنی جنگ با آدما چیکار میکنه کاش سریالش ساخته بشه در ذهن من که موندگار شد☺

دید متفاوتی به جنگ داره اثار مخرب جنگ که تا جای جای روح و روان انسانهای درگیر رسوخ میکنه ادمها متفاوتند ولی اثر ناخوشایندش روی روح و روان و زندگی آینده خواهران و برادران مظلوم و قهرمان ما ماند به امید ظهور منجی عالم بشریت (عج)

کتاب روانی هست، توصیفات گاهی زیاده ولی درمجموع نویسنده کم گویی رو به پرحرفی ترجیح داده و رفته سر اصل مطلب سادگی داستان، آدمو سر ذوق میاره و یادمون میاره دنیا قشنگیاشو داره🥰

هرچقدر تلاش کردم نتونستم تمومش کنم داستانش رو و قلم نویسنده رو دوست نداشتم