نظرات کاربران درباره کتاب گیله‌مرد

من جزء اون دسته از افرادی هستم که اصلا با داستان کوتاه نمیتونم ارتباط برقرار کنم و از این دسته کتابها لذتی نمیبرم، البته یه استثنا وجود داره، این کتاب و چند تا کتاب از محمدعلی جمالزاده خوندم و انقدر قلم این دو بزرگوار عالی بوده که به همه شما دوستای عزیزم توصیه میکنم حتما بخونید😊

آیا زندگی به اندازه دردی که آدم میکشد؛ ارزش دارد؟؟ کتاب بسیارعالی

یه شاهکار دیگه از بزرگ علوی⁦❣️⁩ میشه به وضوح عمق درد و رنج مردم رو تو زمان دیکتاتوری حس کرد. تاسف خوردم وقتی فهمیدم بزرگ علوی تو زمان پهلوی دوم به زندان میوفته و همه ی کتاب هایش هم توقیف میشن تا بعد از انقلاب که دوباره اجازه ی چاپ پیدا میکنن.

کلا یکی از نکات مثبت و البته نقطه قوت داستان های بزرگ علوی اینه که خفقان دوره حکومتی قبل رو به خوبی نشون میده بدون متوسل شدن به دروغ و تهمت و بزرگنمایی

من اصلا از داستان های کوتاه خوشم نمیاد و چندین داستان کوتاه خوندم که واقعا خیلی بد بود. اما از خواندن این کتاب هم مثل چشم هایش بی نهایت لذت بردم. قلم بزرگ علوی واقعا زیبا و گیراست و بیانی بسیار ساده و روان داره. داستان موضوعاتی غم انگیز داره اما با این حال نمیشه از کتاب لذت نبرد.واقعا مطالعه این کتاب لذت بخش بود.

کتاب گیله شامل چند داستان کوتاهه که یکیش همین داستان معروف گیله مرده. داستان‌ها واقع‌گرایانه هستند و شرایط سیاسی و اجتماعی ایران قدیم رو به خوبی توصیف کرده.(مقایسشون با زمان حال و دیدن همون مشکلات خیلی جالبه). قلم بزرگ علوی بسیار زیباست و توصیفات شرایط رو به زیباترین شکل ممکن نوشته. به نظرم جز بهترین مجموعه داستان‌های کوتاه ایرانی هست.

از بزرگ علوی چشم‌هایش رو خونده بودم و ته ذهنم احساس نارضایتی از نویسنده لانه کرده بود و دوست نداشتم سمت کتاب‌هاش برم اما خواستم جای خالی عزاداران بیل رو با یک مجموعه داستان دیگه پر کنم که قرعه به نام گیله مرد افتاد. اما این مجموعه به قدری خوب بود که اصلا قابل قیاس با اون داستان عاشقانه‌ی پر طمطمراق (چشم‌هایش) نیست. خیلی خیلی از خوندنش لذت بردم. مضمون داستان‌ها ظلم و بی‌عدالتی، فقر، بیچارگی و.. است و اوضاع سیاسی _ اجتماعی ایران رو نشون می‌ده. همه‌ی داستان‌ها به یک اندازه خوب نیستن و بعضی کمی ضعیف‌ترند اما در کل مجموعه‌ی بسیار خوبی رو تشکیل دادند. من داستان دزآشوب رو از همه بیشتر دوست داشتم.

«مجتبی بزرگ علوی» نامی آشنا در ادبیات داستانی ایران دارد. وی مشهورترین نویسنده ی چپ گرای ایرانی در قرن بیستم به حساب می آید. بزرگ علوی در 1282 در تهران متولد شد و سال ها بعد دوست صمیمی صادق هدایت شد و این دو در کنار مسعود فرزاد و مجتبی مینوی، جمعی به وجود آوردند که “ربعه ” خوانده شد. در سال 1315 به علت فعالیت های سوسیالیستی به همراه 52 نفر دیگر به زندان افتاد و در آنجا کتاب ” پنجاه و سه نفر” و داستان های کوتاه ” ورق پاره های زندان ” را نوشت. بزرگ علوی زندگی سیاسی پر فراز و نشیبی داشت و پس از کودتای 28 مرداد به آلمان رفت و در برلین شرقی مسکن گزید. وی در سال 1375 به علت سکته ی قلبی در برلین در گذشت .معروف ترین و به یاد ماندنی ترین اثر او «چشم هایش» است . گیله مرد در نوع خود اثری تاریخی قهرمانی به شمار می آید. داستان حول شخصیت سه مرد می چرخد که هر یک از نقاط متفاوت ایران و با خلق و خوی متفاوت در کنار هم قرار گرفته اند. علوی با این چینش و ضرب آهنگی که در طول داستان تکرار می کند، مانند صدای شیون زن و باد و باران، قصد دارد تضادهای آشکار موجود در جامعه ی ایران را در زمان وقوع داستان نشان دهد.😊

میشه عمیقا توی روایتگری ها فرورفت ؛تمام جزئیات وقایع متناسب با فضای کتاب تصویرسازی شده .

یادش بخیر. ..خاطرات دبیرستان رو زنده کرد...یاد باد آن روزگاران

⁦❣️⁩کتاب شامل چندین داستان کوتاه ست ، تم غمناک که بازتاب مسایل اجتماعی سیاسی اون دوره می باشد ... چنین نویسندگان بزرگی ، شرایط دشواری رو گذروندن و بعضی از داستانهایی که نوشتند الهام گرفته از زندگی و شرایط اجتماعی عصر خودشون بوده که اینقدر می‌تونه احساسات خواننده کتاب رو تحت تأثیر قرار دهد ...⁦❣️⁩ ⁦✨📚✨ ⁦✍🏻⁩آرامش خاطر او روزی بود که متوجه شد عشق و دلبستگی او به دخترش معنی و هدفی در زندگی برایش فراهم ساخته... ⁦✍🏻⁩می خواستیم به شما بگوئیم : تصور نکنید، آنچه کرده اید فراموش شده . مردم صبر و حوصله دارند ، اما فراموش نمی‌کنند... ⁦✍🏻⁩هدف های عالی انسان و انسان دوستی را در نظر داشت... #نامه ها

خیلی قلم بزرگ علوی رو دوست دارم.گیله مرد رو از دوران مدرسه یادم بود و خوشحالم که دوباره با یه دیدگاه متفاوت خوندمش و واقعا زیبا بود .همه داستاناش یه نوع اعتراض به شرایط موجود بود و شخصیت های تا حدودی تابو شکن داشت👌

خوب بود برای یک بار خواندن شاهکار ادبیات؟ فکرنمیکنم واقعا

🌿🌸🌿 داستان گیله مرد رو از ادبیات دوران مدرسه بخاطر پایان تلخش به خاطر دارم.کتاب مجموعه ایه از داستان های کوتاه. شاید داستان اول کتاب(نامه ها)خیلی جذاب نباشه اما داستان های بعدی به خوبی از عهده راضی کردن خواننده براومدن.داستان های گیله مرد،اجاره خانه،دزاشوب،یک زن خوشبخت و پنج دقیقه پس از دوازده خوب بودن.(๑ᵔ⩊ᵔ๑)

پس از مدتها دوری از کتاب‌های غیردرسی دوباره شروع به کتابخوانی کردم و این کتاب سومین اثری است که در هفته های اخیر خوانده ام ؛ به جرئت میتوانم بگویم برای من از دو کتاب دیگر که یکی قمارباز اثر داستایوسکی و دیگری خاطره دلبرکان غمگین من اثری از گابریل گارسیا مارکز بود جذابتر بود و با فضای تصویر شده اش راحت تر کنار می آمدم. خواندن این کتاب را بشدت توصیه میکنم.

رعیت یا باید مثل لطفعلی کشته می شد یا باید مثل قدیمای مامور بلوچ تفنگدار می شد و هر آن ممکن بود به دست امنیه ها و سربازای حکومت به قتل می رسید یا باید برای حفظ جون خودش مزدور حکومت می شد (کاری که مامور بلوچ کرد) و باز هم به عنوان مامور، جونش در خطر بود و هر آن ممکن بود یکی مثل قدیمای مامور بلوچ که اون سرباز جوون رو کشت پیدا شه و اون رو بکشه. پس زندگی برای فئودال ها بود و رعیت نه جونش اهمیتی داشت نه حتی حقی توی اموالش. محتواش عالی بود و فضاسازی این داستان هم که یک شاهکاره. فوق العاده بود.

با خواندن این کتاب تمام وجودتون درد میگیره ولی به نظرم باعث میشه به انسانیت نزدیک تر بشیم...

کتاب خوبی بود و واقعا خوب توانسته بود بعضی مشکلات جامعه را نشان بدهد.

این کتاب فقط داستان گیله مرد نیست،مجموعا ۹ تا داستانه. قلم بزرگ علوی با وجود کوتاه بودن داستانا آدمو توی دنیای داستان فرو میبره. تو خیلی از داستانا در مورد مشکلات اجتماعی حرف میزنه، رشوه، غارت، فقر، نبود آزادی بیان، خیانت و بی اعتمادی و حتی ظلم به زنان. داستان گیله مرد از همه ی داستانا معروف تره و تو کتابای دبیرستان هم بود، ولی من به شدت شیفته ی یره نچکا شدم و شاید حتی برام یادآور شاهکار هدایت ، بوف کور، بود. حتما توصیه میکنم بخونید.🌹

داستان زیبایی بود و می‌تونه لحظات لذت بخشی رو رقم بزنه، و همینطور دقایقی که انسان رو به تفکر وا میداره. احساسات بسیار خوب در اون به نمایش گذاشته شده و اتفاقات دقیق و کامل تشریح شدن، هر چند که پایانش چندان مطلوب نبود ولی از خوندن این داستان لذت بردم.