نظرات کاربران درباره کتاب مادربزرگت رو از اینجا ببر!

این کتاب دربر گیرنده جزئیاتی از زندگی شخصی سدریس است و بسرعت به یکی از کتابهای پرفروش تبدیل شد.نسخه ی اصلی کتاب از 17 داستان تشکیل شده که بعلت های معلومی تنها 11 داستان اون در ایران قابلیت نشر داشته.وقتی کتاب رو بخونید میفهمید یعنی چی که جوانهای امریکایی دوست دارند همه چیز رو تجربه کنند! گاهی احساس میکردم از خوندنش عصبیم.از حماقت و بلاهت نهفته ی درش. سداریس یکی از طنزپردازهای شناخته شده آمریکاست و در آثارش هیچ ترحمی نسبت به خود و خانواده‌اش ندارد. به همین دلیل با اطمینان نمی‌توان گفت که این داستان‌های کوتاه ، "کاملا" اتوبیوگرافیک هستند. داستان های ترجمه نشده:1.نزدیک ترین خویشاوندان که داستان دست به دست شدن یه مجله ی پ و ر ن توی اعضای خانواده است. 2.پیشرفت زنانه.3.من پسرها را دوست دارم.4. فرزند خدا.5. چیزی برای همه 6.خاکستر که داستان ازدواج خواهرش و مرگ مادر خانواده است. و عریان که این داستان هم از کتاب حذف شده است. و در آخر داستان دیکس هیل از همه برام جذاب تر بود.شاید چون به تجربه ی شخصی من نزدیک بود و با چنین افرادی زندکی کردم. اکر بخوام یک کتاب طنز خوب معرفی بکنم قطعا جزء اولینهاست! ترجمه...مثل همیشه 20. پیمان خاکسار حرف نداره.

از سداریس نباید انتظار طنز و خنده‌ی ابتذالی یا حرف‌های دهان‌پرکن فلسفی داشت؛ طنز سداریس و تخیل فوق‌العاده و قلم شاهکار او، به ما فرصتی برای رها شدن و خندیدن از درون می‌دهد، به ما یاد می‌دهد که طنز را برای خودش بخوانیم نه لزوماً جهت تلنگر و اصلاح جامعه و... اگر با رویکرد سفت و سختی که سراغ رمان‌های کلاسیک می‌روید به سراغ کتاب‌های سداریس بیایید کمی احساس سرشکستگی می کنید، چون انتظارتان بی‌جاست. مقداری که پیش بروید می‌فهمید که سداریس را نه به عنوان مرشد و معلم، که به عنوان یک دوست ببینید. ترجمه‌ی پیمان خاکسار هم مثل همیشه عالی بود.

طنز دیوید سداریس عالی، ترجمه‌ی پیمان خاکسار هم عالی. از همین نویسنده و مترجم "بالاخره یه روزی قشنگ حرف‌ می‌زنم" و "بیا با جغدها درباره‌ی دیابت تحقیق کنیم" رو هم پیشنهاد می‌کنم.

هر چی پیمان خاکسار ترجمه میکند ارزش خوندن دارد.

داستانهای طنزی که در قالب خاطرات طنز نویسنده (دیوید سداریس) نوشته شده. احتمالا تا حالا با افرادی که اتفاقات معمولی زندگی را بانمک و خنده دار تعریف میکنند مواجه شده اید. سداریس از این دست آدمهاست! اگر بخواهم یک نمونه نویسنده وطنی با این ویژگی مثال بزنم احمد ملکوتی خواه است. (مثلا کتاب ابوی فدوی نشر قاف). از سداریس به غیر از این کتاب، "بالاخره یه روزی قشنگ حرف میزنم" را خوانده ام و دوست دارم باز هم از او بخوانم. بخشی از کتاب: یک روز عصر که داشتیم تلویزیون نگاه میکردیم خواهرم تیفانی با یک مداد تیز زد به چشمم. خون جاری شد و وقتی در راه بیمارستان بودم میدانستم که اگر کور شوم خواهرم تا پایان عمر بَرده ام خواهد بود. حتا یک لحظه هم نخواهم گذاشت که یادش برود چه بلایی سرم آورده. دیگر هیچ کوکتل پارتی یی نخواهد رفت و کنار هیچ استخری کباب نخواهد خورد و هرگز قهقهه نخواهد زد، دیگر نمیگذاشتم آب خوش از گلویش پایین برود. چنان برای انتقام برنامه ریزی کرده بودم که وقتی دکتر گفت مشکل جدی نیست حالم گرفته شد.

کتاب خیلی خوب و روانی بود کلا ترجمه های آقای خاکسار خیلی خوبه یه مقدار شبیه جز از کل بود مخصوصا فکرایی که تو سرش میومد

کتاب باحال و لذت بخشیه کلا کتاب هایی که درباره مامان بزرگا باشن قابل احترامن ولی بعضی جاهای کتاب رفتار شخصیت ها واقعا چندش آور بود و اذیتم کرد

داستانهای کوتاه که با زبان طنز نوشته شده اند. ترجمه عالی بود و کتاب هم خوب.

سداریس عالیه اما خوندن این مجموعه داستانهاش یه نکته داره باید از ماجراها فاصله گرفت و خواننده بود فقط. اون وقت میشه خندید و لذت برد اگه بری تو عمق کتاب و با شخصیتها درگیر بشی اوضاع کاملا متفاوت پیش می ره

😅😅من که لذت بردم حتما سراغ کتاب های دیگه این نویسنده هم میرم .

اگر دولت دنبال بالا بردن سرانه مطالعه‌ در کشور است باید قیمت کتابها ی الکترونیکی را تا آنجا که امکان دارد پایین بیاورد تا همه بتوانند با این وضعیت اقتصادی از این کتابها استفاده کنند . البته در کشور ما فقط شعار میدن کسی برای کارهای فرهنگی تره هم خرد نمی کنه .

انتظار قهقه زدن و نداشته باشین ولی در کل کتاب خوبیه ترجمه هم که حرف نداره

بعد مدت‌ها تونستم با یه کتاب قهقهه بزنم و کیف کنم. کتاب طنز فوق العاده ای داره. توصیفات نویسنده از موقعیت ها و آدم‌ها دقیق و واضح بود و لذت خوندن کتاب رو چند برابر می‌کرد. اگه خانواده‌ی شلوغی دارین بعضی از موقعیت های کتاب براتون تداعی کننده‌ی خاطرات خواهد بود.

اغلب داستان هاش خیلی جالب و خنده دار بودن

اگه سبک رمان های جز از کل و مغازه ی خودکشی رو می پسندید، اصلا این کتاب رو از دست ندید. در غیر این صورت کتابی نیست که چیزی به شما اضافه کنه.

وااقعا لذت بردم!ترجمه فوق العاده طرح داستان فوق العاده!اولش که میخونی همه چی فیریکی و عجیب غریبه بعد کم کم انقد باهاشون اخت میشی و دوسشون داری که نمی خوای از کتاب دل بکنی❤

جالب بود. طنزی نبود که پاش بخندید چون طنز تلخ بود.

مجموعه داستانی که گفته شده در اصل هفده تاست اما فقط یازده‌تای آن ترجمه شده. مجموعه‌ای به هم پیوسته که در معرفی کتاب به عنوان خاطرات شخصی دیوید سداریس معرفی شده اما با توجه به چیزهایی که ازشان داستان گفته شده، می‌تواند همه‌اش هم اتوبیوگرافی نباشه. اگر فارغ از درگیری‌های شخصیت‌ها و برای لذت‌بردن از داستان بخوانیدش، قطعا بعضی جاها قهقهه خواهید زد اما اگر با شخصیت‌ها درگیر شوید، حتی طنز هم بسیار تلخ و سیاه خواهد بود. همان چیزی که در من اتفاق افتاد. در هر صورت کتاب خوبی بود‌. خواندنش را به اهالی مجموعه داستان‌ کوتاه پیشنهاد می‌دم.

بد نیست ، فقط اگر متن اصلی رو بخونید بهتره، با توجه به اینکه خیلی سنگین هم نیست چون سانسورش خیلی زیاده.

من نتونستم با کتاب ارتباط بگیرم....ترجمه که حرفی توش نیست و بسیار روان و خوبه ولی متن داستان برای من کشش کافی رو نداشت که بخوام ادامه بدم....و اینکه طنزی هم ندیدم پیشنهادم اینه حتما حتما یه تیکه یا نمونه از کتاب رو بخونین چون ممکنه به سلیقتون نخوره و نتونین باهاش ارتباط بگیرین.