نظرات کاربران درباره کتاب اعتراف

اگه جز افرادی هستید که دچار یه دوره افسردگی شدید شده‌اید و به پوچی رسیدید و یا نمیتوانید به سوالات بنیادی زندگی جواب بدید و این جهان را فاقد هرگونه ارزش پیدا کردید،مطمئن باشید که این کتاب میتونه کمکتون کنه. در واقع داستان از جایی شروع میشه که تولستوی سی سال تلاش میکنه و به قله موفقیت میرسه ولی وقتی میخاد که از رسیدن به قله لذت ببره تازه به این نتیجه میرسه که: بعدش چی؟ این همه تلاش خب آخرش که مرگه؟ و با این سوالات دوران افسردگی و حتی فکر کردن به خودکشی براش آغاز میشه ولی تولستوی شروع میکنه به جستجوی معنایی برای زندگی... و این معنا چیزی نیست جز....

علاوه بر متن خوب و جذاب، صداقت نویسنده با خودش خیلی ستودنیه

به نظر من این کتاب برای کسایی که حال روحی خوبی ندارن مناسب نیست. اگر خود من اینو چند ماه پیش خونده بودم میتونست خیلی حالمو بد کنه. گاهی جملات انقدر طولانی میشدن و توضیحات داخل پرانتز داشت که وقتی به انتهای جمله میرسیدی رشته کلام از دستت در رفته بود. بعضی جمله ها برای من خیلی نامفهوم و گنگ بود. رگه های زیادی از خودشیفتگی نویسنده تو متن آشکار بود. چه زمانی که به قول خودش گمراه بود چه آخرش که ایمان آورده بود. انقدر از جمله ما افراد ثروتمند و تحصیل کرده استفاده کرده بود که ایمان و آرامش افزاد تهی دست و کارگر رو از بیسوادی و عدم آگاهیشون میدونست. این از اون جمله ای که نوشته بود چند بار به بیسوادی افراد فقیر حسودی کردم کاملا آشکار بود. من فکر میکنم آخرشم به چیزی نرسید فقط برای اینکه زنده بمونه به ریسمان مذهب چنگ زد. با وجود همه تضادهایی که خودش بیان میکنه و با وجود اینکه انجام اعمال مذهبی از صمیم قلبش نبود ولی باز انجام میداده و تضادهارو از خودش پنهان میکنه. آخرش خودش مثل کسایی شد که اول کتاب جاهل و احمق توصیفشون کرده.

کتابی خوب باترجمه ای عالی، بخوانید.

کتاب اعتراف نوشته لف تالستوی نویسنده مشهور روس من این کتاب رو به پیشنهاد دکتر شکوری در برنامه کتاب باز خریدم و این کتاب پاسخ به یک سوال بنیادین زندگی هستش هدفتون از زندگی چی هس و واقعا این زندگی از ما چی میخواد کتاب خوب و قشنگی با متن روانی هست و من از خوندنش لذت بردم توقع یک کتاب سطح بالا رو نباید داشته باشید کتابی با نثر ساده و روان و لذت بخش، 👌

کتابایی که نشان کردم رو از کجا باید ببینم

زیبا بود هر چند پایانش رو نتونستم هضم کنم

تولستوی تو این کتاب از رسیدنش به معنا بودن زندگی و تلاشش برای پیدا کردن معنا میگه و در آخر هم این معنا رو پیدا میکنه در کل جالب بود

کتابی با تم ابزود که تولستوی به خوبی سوالاتی که بشر هزاره سوم (البته در اروپا این قضیه با اختلاف چند قرن قبل‌تر رخ داد) باهاش دسته و پنجه نرم میکنه رو مطرح میکنه و از چندین زاویه سعی میکنه بررسیشون کنه. از نظر من کتاب به جز آخرش که انگار میخواست یه سر و هم بندی داشته باشه(هرچند در برگیرنده حقایق زندگی خود تولستوی هست و اینکه من رو به هیچ عنوان قانع نکرد)، بسیار عالی بود :)

تولستوی در مورد معنای حیات حرف می‌زنه. کتابْ فلسفیه؛ اما متن راحت و روان و دوست‌داشتنی‌ای داره. به نظرم اگر آدم نخواد به خودش دروغ بگه به همین نتایج تولستوی می‌رسه در مورد زندگی. دقت کنیم که نویسنده‌های بزرگ، مخصوصا نویسنده‌های بزرگ روسی، قبل از نویسنده بودن یه متفکر بزرگن و از این جهت، نوشته‌هاشون جزء بهترین کتاب‌هاییه که می‌شه خوند.

ابندای کتاب بسیار جذاب و تمام سوالهایی که سالهاست ذهنم را مشغول کزده را مطرح کرد ولی متاسفانه اصلا در پایان جواب قانع کننده ای نگزفتم حتی اگر پاسخ دهنده بزرگی چون تولستوی باشه

چقدر این کتاب عالی بود!

دوستان من این کتاب رو پیشنهاد میکنم برا همه این کتاب محدود نیست برای سری خاصی از افراد مطالعه گر این کتاب بشدت ب مسائل دقیق زندگی و مرک و سوال هایی ک هر روز ما باهاش مواجه هستیم پرداخته و همینطور ترجمه روان اون خیلی باعث میشه که باهاش بشه ام حس پنداری کرد مسائل و مطالب کتاب شبیه کتاب روان درمانی اگزیستانسیال هستش و هر دوی این کتاب ها به زمینه مشترکی پرداختن درکل ب عقیده من کتاب بشدت خوب و قوی بود امیدوارم شما هم از خوندنش لذت ببرید💫

عالی

بسیار کتاب جذابیه،مخصوصا برای افرادی که دائما با این سوال مواجه میشن:که چی؟،آخرش که چی

در این کتاب نویسنده تلاش میکنه به سوالات بنیادین بشر پاسخی منطقی و عقلانی بده و خواننده رو در طول کتاب با اندیشه‌ها و سیر تغییر باورهاش آشنا می‌کنه. به نظرم این کتاب و کتاب "درباره معنی زندگی" ویلدورانت مکمل هم هستند و خواندن هر دو کتاب رو توصیه می‌کنم. اگر بخوام در یک جمله نظرم رو نسبت به نتیجه‌گیری پایانی کتاب بگم باید بگم که حقایق با نادیده گرفته شدن از هستی ساقط نمی‌شوند.

شاه‌کار.

دوسش داشتم ،تحولات تولستوی و گاهی باهاش همزاد پنداری کردم

نویسنده در این کتاب سیر مدوری را طی می‌کند. از دین‌داری (البته دینی که به طور اکتسابی از پدرانش به او رسیده) شروع می‌کند. سعی در یافتن پاسخ برای پرسش‌هایش دارد و در نهایت پاسخ خود را در دینی که از آن شروع کرده بود می‌رسد. او این مسیر را با صداقت برای خواننده توصیف می‌کند.

خوب بود فقط سوالی که دارم اینکه نمیشه کتاب رو ذخیره کرد ؟