نظرات کاربران درباره کتاب شهریار

«شهریار» نیکولو ماکیاولی، فیلسوف سیاسی بزرگ، از جمله کتاب‌هایی هست که به نظرم هر کسی لازم هست مطالعه کنه. این کتاب شامل دستورالعمل‌هایی سیاسی هست خطاب به لورنزو د-مدیچی، حاکم وقت. برخی دید منفی‌ای نسبت به این کتاب دارن و می‌گن این کتاب درواقع راهنماییست برای سرکوب مردم. اما درواقع ماکیاولی فقط واقعیت رو بیان کرده – آن‌چه هست؛ نه آن‌چه باید باشه. از همین رو لازمه که این کتاب رو بخونید و از آن‌چه نوشته باخبر باشید. ماکیاولی حکومت‌ها رو از دو نوع پادشاهی و جمهوری می‌دونه و راجع به هر کدوم مفصل توضیح می‌ده که از چه راه‌هایی قدرت به دست میاد، اداره‌ی حکومت باید به چه شکل باشه، ارتش رو باید چطور تشکیل داد و...؛ اون هم نه برای یک حالت خاص بلکه برای حالات و شرایط مختلف. ترجمه‌ی کتاب هم ترجمه‌ی بسیار خوبی هست؛ چرا که جناب داریوش آشوری، دانش بالایی از سیاست و تجربه‌ی زیادی در تألیف و ترجمه‌ی کتب در زمینه‌ی علوم سیاسی داره. پ.ن: gamerهای گرامی، اگر احیاناً Assassin's Creed II و Assassin's Creed: Brotherhood تجربه کرده باشید به احتمال زیاد باید نام ماکیاولی بسیار براتون خیلی آشنا باشه! البته زمان تألیف این کتاب حدود یک دهه بعد از وقایع این دو عنوان هست و تقریباً می‌شه همزمان با sequenceهای نهایی Assassin's Creed: Revelations، یعنی ۱۵۱۳ میلادی. این هم تشویق دیگری برای این که این کتاب رو مطالعه کنید! :)

عرض ادب و احترام / در همان اوایل شورای ترنت رم او را متهم به کفر و الحاد کرده و دستور توقیف کتابش را داده و او را طرد کردند . اما در همان زمان عده ای در ایتالیا به دفاع از اندیشه های او در شهریار پرداختند و اندیشه های او در شهریار را عامل اصلی و جدّی وحدت ایتالیا و مقابله با دشمنان خارجی دانستند . البته نمیتوان انکار کرد که در دوره ای ، دیکتاتور ها دستورالعمل های مناسبی را برای سرکوب مردم در کتاب شهریار یافته اند.!! ۳) بحث اساسی شهریار این است که حاکمان میتوانند از هر عمل و وسیله ای برای بهبود اوضاع کشور استفاده نمایند و موازین اخلاقی حیات اجتماعی و زندگی خصوصی با یکدیگر تفاوت دارند. طبق این نظریه حکّام و سیاستمداران میتوانند برای منافع عمومی دست به هر گونه اقدام شدید و غیر عادلانه بزنند و به هر حیله ای متوسل شوند . به اعتقاد ماکیاول شهریار نباید به مشهور شدن به خسّت اعتنا کند ، زیرا وی آنچه مصرف می کند یا از مال خود و اتباع خود اوست یا مال دیگران .! در مصرف آنچه متعلق به خود یا اتباع نیست اسراف روا می باشد ، زیرا گشاده دستی در صرف مال دیگران از شهرت نمی کاهد بلکه بر آن می افزاید. ۴) شهریار باید بیرحمی را یکی از سلاح هایی بداند که اتباع را مطیع و متحد می سازد زیرا آنکه بی نظمی را با چند مثال موثر از میان برمیدارد در آخر کار عادلتر و مهربانتر از کسی است که از بی حالی امور را به جریان عادی رها می کند و بدین ترتیب خونریزی و چپاول به بار می آورد . ۵) ماکیاول می نویسد : آیا دل مردمان را بدست آوردن بهتر است یا در دل آنان رعب و وحشت و هراس انداختن ؟ به گفته ی او محبت و وحشت با هم جمع بسته نمی شوند .در انتخاب میان این دو اولیتر آن است که « مردم از حکمران بیم و وحشت داشته باشند ». زیرا عموما مردم را میتوان حق نشناس ، سست عنصر ، دو رو و. ریاکار ، گریزان از خطر ، حریص ، منفعت طلب ، فرصت طلب هستند . ۶) یکی از فصولی که بیشترین بحث و انتقاد از آن در کتاب شهریار وجود دارد فصل ۱۸ کتاب است : _ شهریار چگونه باید رعایت ایمان کند ! ماکیاول حفظ ایمان را بسیار پسندیده و قابل تحسین می دانست . اما فریب ، دورویی ، شهادت دروغ و کذب و ریا را برای حفظ قدرت سیاسی موجّه می دانست .! همت نوری

من دو سال پیش از سنگین بودن ترجمه کتاب انتقاد کرده بودم،ولی حقیقتش رو بگم از کم بودن سوادم بود تا کیفیت ترجمه. مشخصا سبک ترجمه استاد آشوری با چیزی که معمولا می خونیم فرق داره و یکم طول می‌کشه بهش عادت کنید. با این وجود ترجمه فوق العاده ایه

با عرض سلام و خسته نباشید اگر دو صفحه از متن اصلی را هم درون نمونه قرار می دادید خیلی خوب میشد.

شروع همکاری انتشارات خوب آگاه و طاقچه، با چه کتاب خوبی و چه مترجمی؛ عالی؛ دست مریزاد

با تشکر و سپاس فراوان این ترجمه ویراست چهارم کتاب شهریار ماکیاول است که در سال ۲۰۰۱۳ میلادی یا ۱۳۹۱ توسط آقای آشوری بازنگری شده است. اگرچه نقد هایی توسط دکتر طباطبایی بر ترجمه دکتر آشوری و دیگر ترجمه ها بعمل آمده است اما باید اذعان داشت که ترجمه ی دکتر آشوری ، بهترین ترجمه ی کتاب شهریار ماکیاول در زبان فارسی است. و این علاوه بر آشنائی ایشان با فلسفه‌ ی سیاسی ، بلکه بخاطر تسلط خوب او بر زبان فارسی و زبان دانی اوست. فقط اشکال کوچکی که هست که مربوط به چاپ کتاب است این است که تا ۱۰ ، ۲۰ صفحه ی اول کتاب ، سال های میلادی برعکس ، یعنی اعداد از راست به چپ هستند که باید درست خوانده شوند. مثلأ در یادداشت مترجم سال ۲۰۱۳ بصورت ۱۳۲۰ نوشته شده و یا ۲۰۰۸ بصورت ۸۰۰۲ که اشکال مطبعی است. اما سپاس بیکران خودم را نثار دست اندر کاران پایگاه فرهنگی طاقچه و فعالیت های ارزنده شان بخاطر نشر این کتاب های بسیار خوب میکنم. ارزوی موفقیت آنها ، آرزوی قلبی من است.

با سلام از همکاری انتشارات وزین آگه با کتابخوان طاقچه بسیار ذوق زده ، و خوشحال شده ام.. منتظر کتابهای خوب این انتشارات هستیم بخصوص ٣ گانه نیچه با ترجمه آقای آشوری: چنین گفت زرتشت- غروب بتان - تبارشناسی اخلاق در آخر تقاضا دارم که برنامه نویسان ، امکانات بیشتری به نرم افزار طاقچه اضافه نمایند...

هر فردی که میخواد با علم سیاست جدید اشنا بشه ناگزیر از مطالعه ماکیاولی هستش. من ماکیاولی رو انسان ناجوری میدونم که حرفاش شاید حقیقت نباشه اما عین واقعیته. و البته ترجمه اقای داریوش آشوری یه ترجمه نسبتا جذاب و فرهیخته طوره.

آموزه ها و شیوه‌های حکومت کردن! کتابی برای حاکمان تمام دوران چگونه هستند! بهتر است چگونه باشند! و اینکه چگونه بوده‌اند! با خواندن کتاب ذهن مرتب در حال مقایسه‌ی متن کتاب و حاکمان و حکومت داری های عصر کنونی می شود

ترجمه کمی ثقیل بود

در قسمت مقدمه آقای آشوری.، تاریخ های ویراست ۳ و ۴ ظاهراً اشتباه نوشته شده‌اند.

خیلی خوشحالم که بالاخره این کتاب با ترجمه آقای آشوری رو خوندم. شاید بی‌ربط باشه اما این کتاب برای من، الهام‌بخشی بود برای مبارزه با آرمان‌گرایی.

شهریار، آغازگاه اصلی سیاست مدرن و فلسفه‌ی سیاسی مدرنه. تفاسیر متعددی ازین اثر وجود داره و کتاب، بسیار مهم و تاریخ‌سازه. بهترین ترجمه‌ی فارسی این اثر، برای داریوش آشوری هست

لطفاً اعدای میلادی را تصحیح فرمایید، اعدا چهار رقمی میلادی کاملا بهم ریخته شده مثلا 1504 شده، 0415

ترجمه عالی از یک مترجم باسواد و هنرمند. کتابی بسیار مهم در اندیشه سیاسی. ای کاش ازین مترجم کارهایی بیشتری روی طاقچه بود

کتاب کم حجم و پر باری ست درباره سیاست و ایین شهریاری با ترجمه استادانه اقای اشوری . ازنظر ماکیاولی شهریار خوب کسی ست که از تمام ابزارها برای حفظ قدرت خویش حتی تا نابودی یک قوم بهر ببرد. شهریار خوب کسی نیست که همیشه اخلاق مدار و دارای فضایل نیک باشد بلکه گهگاهی مکر و حیله نیز بکار برد درکل کارایی شهریار برای حفظ قدرت ازدید ماکیاولی ارجح ترست .

به نظرم همه باید حداقل یک‌بار این کتاب رو بخونند. ممکنه در ابتدای کار نوع ترجمه کمی غریب به نظر برسه، اما بهش فرصت بدین و بخونید این کتاب رو!

این اثر و این ترجمه فاخر ستودنی است . به نظر من این کتاب جزو کتابهایی است که بایستی قبل از مرگ خواند.

درباره‌ی کتاب چیز زیادی ندارم بگم چون از مشهورترین کتب تاریخه. برعلاوه‌ی اهمیت سیاسی یکی از مهم‌ترین نمونه‌های ادبیات رنسانس زبان ایتالیاییه. درباره‌ی ترجمه با سبک آقای آشوری همه آشنا هستند و تلاش برای کلاسیک‌نوشتن و استفاده از کلمات باستانی هم از ویژگی‌های ترجمه‌ی ایشونه. ولی ایشون (و چند ترجمه دیگه از جمله ترجمه ثاقب‌فر) هیچ درکی از principe و شهریاری ندارند و پادشاهی و امیری و شهریاری طوری استفاده می‌کنند انگار هیچ فرقی از هم ندارند در حالی که رنسانس برپایه‌ی این تفاوت شهریاری با بقیه روش‌های حکومت معنا پیدا کرده. هنر رنسانس به خاطر نداشتن اعتبار پادشاهیه شهریاران رشد کرده و... به جای مهم‌ترین کلمه‌ی این کتاب virtù هم هنر استفاده کردند، چون فردوسی چندبار به پادشاهان خوب گفته هنرمند و هنریار و هنردار. اینکه چقدر این کلمه معناش در طی سالیان عوض شده به‌کنار اگر به نظرتون کلمه‌ای در فارسی معاصر معناش رو نمی‌رسونه بگید: ویرچو. نه که براش معنا تعریف کنیم که زمین تا آسمان با استفاده‌ش فرق داره.

حتما باید خواند