نظرات کاربران درباره کتاب ‫پاییز فصل آخر سال است‬‌‫

متنش روون و تاثیر گذار و شخصیت پردازیش عالیه.. روزمرگی هاو دغدغه ها رو به طرز جذابی بیان کرده.. از خوندن خط به خطش لذت بردم و مطمئنا چند بار دیگه هم میخونمش..

این کتاب عالی هست واقعا شخصیت پردازی هر سه زن بسیار عالی انجام شده خواندن کتاب به شدت توصیه میشه

خیلی کتاب جذابی بود. من و همسرم به شدت جذبش شدیم. نویسنده توانایی داره. واقعیت جامعه امروز جوونا رو بیان میکنه

عاشقش شدم . یکی از بهترین رمان گونه های ایرانی ک حقیقت این روزهای زندگی ما است.

عالیییییییییییییی بود😍

روزی که کتاب رو خریدم فکر نمیکردم انقدر روم تاثیر بذاره ...از معدود توشه های دلخواهم برای سفر خودشناسی...(کتابهای خوب بخوانیم)

هرس رو هم بذارین

چاپیش رو پارسال خوندم، قلمش عالیه

داستانی روان،واقعی و ملموس از زندگی امروز زنان جوان در ایران و دغدغه‌هاشون، سلیقه‌ی شخصی من خیلی کتاب رو نپسندید متاسفانه. به نظرم نویسنده در خلق سه شخصیت متفاوت موفق نبوده و شخصیتهای داستان علی‌رغم تاکیید نویسنده بر متفاوت بودن بسیار به هم شبیه هستنند. به عبارت دقیق‌تر نوعی ضعف در شخصیت‌پردازی در این کتاب دیده میشه

بسم‌الله الرحمن الرحیم سیاهی، تاریکی، تلخی، ناامیدی را به بهترین شیوه روایت‌کرده‌است... مثل اینکه قبرستان را زیباترین فضای باز دنیا کند. بهترین سنگ، شکیل‌ترین طراحی با باغچه‌های کوچک، نیمکت‌های مبله... هر چقدر هم تلاش کند باز قبرستان است و مردم با آمدن انجا، یاد عم و اندوه و ناراحتی می‌افتند... * کاش کشور ما، وقتی نامش جمهوری اسلامی است، به انچه خلاف جمهوری اسلامی است جایزه نمی‌داد. به کسی که به ظاهر مسلمان است، اما بی‌دینی را رنگ می‌کند و جلوه می‌دهد و دین را به سُخره می‌کشد.

رمانی تلخ، تیره و تاریک که تنها نقطه قوتش زبان جذاب نویسنده است. با همین نقطه قوت مخاطب را تا آخر همراه میکند. شخصیت پردازی داستان بسیار ضعیف است. حتی زبان سه شخصیت هم شبیه هم درآمده است. اگر اشاره ی خود نویسنده نبود، مخاطب تفاوت شخصیت ها را متوجه نمی‌شد.

کتاب پایان مشخصی نداره و در واقع یه داستان رو دنبال نمی کنه اگه دنبال قلم خوب و متن زیبا میگردید به نظرم حتما بخونید ؛ درکل من دوستش داشتم نویسنده مهارت خیلی خوبی در اتصال قسمت های داستان به حال و گذشته داشت ...

به نظرم داستان بی‌هدفیه. من نصفش رو خوندم و دیگه ادامه ندادم. متن روان و شخصیت پردازی خوبی داره اما ارزش دیگه ای نداره به پای «هرس» نمی‌رسه

ازین کتاب تصمیم گیری سریع رو میشه یاد گرفت ، معطل نکنیم در تصمیمات حیاتی زندگی .... و قلم نویسنده هم بسیار شیوا و روان بود .

بد نبود ولی پایان باز:/

من خیلی دوسش داشتم ساده و روون نوشته شده بسیار عالی شخصیت پردازی شده پایانش بازه و میتونی هرجور ذهنت بهت میگه ازش نتیجه بگیری و در کل یه پیشنهاد خوبه به نظر من

حس این داشتم که همه آدم هر چند ظاهر خوب و خوش بختی دارن ولی هر کسی واسه خودش مشکلات و دغدغه هایی داره، که باید کنار اومد باهاشون

تنها رمانی بود که با شخصیت‌هاش همزادپنداری کردم. خیلی به زندگی واقعی دانشجویی و سن و سال ۲۲ تا ۳۰ نزدیک بود و جنس دغدغه‌ها رو خوب بیان کرده بود. از رویاپردازی‌های فانتزی‌گونه رمان‌های دیگه فاصله داشت و بیشتر به واقعیت نزدیک بود. به نظرم نویسنده واقعا باهوش بوده، داستان و سبک نوشتنش پیچیده است که این پیچیدگی رو من خیلی دوست داشتم. اما جایی تموم شد که من فکر نمی‌کردم تموم بشه، دوست داشتم یکم بیشتر ادامه می‌داشت.

این کتاب رو حتما حتما به دانشجو ها توصیه میکنم(مخصوصا علم و صنعتی ها که حال و هوای دانشگاه توش دیده می‌شد مخصوصا اون پیانو تو آمفی تئاتر😜) یک بار از اول تا آخر ایده ها و افکار مربوط به کار و اپلای رو توضیح داده بود ولی نکته بدش این بود که در خلال داستان خیلی سریع فضا عوض میشد و تا میومدی بفهمی مثلا طرف تو فکر و خیال خودشه وارد فضای قبلی میشد فلذا گاهی فضای داستان از دست آدم در میرفت اگه کتابی تو اولویت ندارین و نمیدونین با کدوم کتاب خودتونو سرگرم کنید گزینه خوبیه چون میخوام اگر آخرش به این نتیجه رسیدین که وقت تلف کردم به خودتون نهیب بزنید کتاب بهتری سراغ نداشتم😅

عالی بود. لذت بردم از خوندنش