نظرات کاربران درباره کتاب تعقیب گوسفند وحشی

این کتاب و یک هفته پیش خوندم ،اثری از هاروکی موراکامی وقایع این کتاب بین سال های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۵ اتفاق افتاد راجع به مردی که تو یک عکس به دنبال یک گوسفند خاص و خیالی میگرده تا اینکه سر از نا کجا آباد ها در میاره و نامزدش اون و تنها میزاره در کل کتاب بدی نیست و انتهای خوبی داره که قابل انتظار نیست.

کتاب های موراکامی رو اگه میتونید با ترجمه انگلیسیش بخونید نه ترجمه های شرحه شرحه ی فارسی 🙂

هاروکامی در آخرین کتاب از سه گانه اش ، موضوعِ سرگشتگی ، بی پناهی و یاسِ انسان معاصر را با تمی از مرگ در داستانی سوررئال تر از دو داستانِ دیگر دنبال می کند.این بار راوی در پی یافتن گوسفندی راهی سفری می گردد که او را در روشن بینی نسبت به زندگی ، انسان و مسخ او توسط مفاهیمی که از درون خالی اش می کنند ، کمک می نماید.جستجوی راوی برای یافتن گوسفند وحشی یک سفر در ژرفای باورها و عقایدی است که از بیرون بر انسان تحمیل می شود و باعث سقوط او در ورطه ای هولناک می گردد. در تعقیب گوسفند وحشی از نظر داستان پردازی قویتر از دو داستان قبلی موراکامی است و فضای سوررئال آن ، به خوبی در خدمت داستان و پایان بندی اش استفاده شده است.با اینهمه ، نیمۀ اول داستان کشدار و طولانی شده و نیاز نیمۀ دوم داستان به این داستان سرایی ها را توجیه نمی کند. در یک جمع بندی ، خواندنِ رمانِ در تعقیب گوسفند وحشی ، تجربۀ لذت بخشی است ، خصوصا اگر دو کتاب پیش از آن را نیز خوانده باشیم.

داستان جالبی داره .البته خوندن کتاب برای کسانی که با محیط کوهستان اشنا هستند جذابتر هم میشه.وغم بزرگ که همیشه با موراکامی هستش

از خواندنش لذت بردم...چقدر یک ذهن می تواند خلاق باشد...

ترجمه به شدت سنگین و غیر روان بود. پیشنهاد نمیکنم این ترجمه رو.

چهارده هزار تومن! چه خبرتونه؟! چه خبرتونه؟!

خود کتاب خوب بود اما امان از ترجمه 🤦🏻‍♀️

کتابهای این نویسنده بزرگ همگی قشنگند ولی اگر از این کتاب خوشتان اومده کتاب کشتن شوالیه دلیر این نویسنده هم در همین مایه هاست 👍

کتاب فوق‌العاده جالبی بود فضاسازی داستان عجیب و شگفت‌آور بود. جملات مورمورکننده، اتفاقات غافلگیرکننده‌ی داستان و غلظت بالای سوررئالیسم معجون عجیبی شده بود و جالب‌تر از همه این‌که محوریت داستان موضوع «گوسفند» ئه و موراکامی به خوبی از پس چنین ایده‌ی عجیبی بر اومده و گسترشش داده هرچند من قبل از این دو کتاب دیگه از سه‌گانه‌ی رت رو نخونده بودم اما بازم نهایت لذت رو از خوندنش بردم ترجمه‌ی آقای غبرایی هم خیلی عالی بود هرچند در نیمه‌ی اول، داستان کمی پراکنده به نظر می‌رسید و انگار که چند موضوع بی‌ربط کنار هم قرار گرفته بودن؛ ولی از نیمه‌ی دوم به بعد انسجام و جذابیت هر دو بیشتر شد و تا نقطه‌ی اوج خواننده رو با خودش همراه می‌کرد هرچند اشکالاتی در پیرنگ یا روابط علت و معلولی داستان یا شخصیت‌پردازی وجود داشت؛ اما با توجه به کلیت داستان قابل چشم‌پوشی هستن بین کتاب‌هایی که از موراکامی خونده بودم (کافکا در کرانه، چوب نروژی، سوکورو تازاکی و مجموعه داستان‌های کوتاهش) سوررئال‌تر بود و مرز‌های خلاقیت و تخیل رو درهم می‌شکست؛ به طوری که تا حدی هولناک به نظر می‌رسید خوندنش رو به کسانی که با قلم و سبک موراکامی تا حدودی آشنایی دارن پیشنهاد می‌کنم. وگرنه برای شروع، زیادی عجیب‌غریب و نامفهوم جلوه می‌کنه.

کشش داستان خوب بود تا انتها

برای کسانی که میخواهند این اثر را درک کنند باید دو اثر مهم که زیر بنای تمامی آثار بعدی موراکامی را تشکیل میدهند مطالعه کنند ؛ یکی به آواز باد گوش بسپار و دیگری پین بال . در همین راستا لازم دیدم به چند نکته اشاره کنم ؛ آغاز داستان در تاریخی شروع میشود که تاریخ خودکشی یوکیو میشیما نویسنده سنت گرای ژاپنی است .۲۵ نوامبر ۱۹۷۰ ؛ روز قربانی شدن بره خدا ؛ یوکیو میشیما . مسیح ژاپن . من وارد جزئیات مرگ او نمیشوم هرچند مرگ هدفمند او بخش بسیار مهمی از جریان سیالی را دنبال میکند که در این کتاب با ظرافت به آن اشاره میکند . من میخواهم ورود کنم به یکی از آن نکات اشتراک بعضی تم ها که نویسنده در غالب آثارش بر آن اشاره میکنه منجمله سفر در زمان که میخواهم آن را واکاوی کنم . موراکامی در این کتاب چندین بار خودش را در ورطه چاهی تصور میکنه که نمیداند انتهای آن به کجا میرسد و یک احساس ترس توام با استفهام برای او پدیدار میشود که دقیقا در اثر دیگر خودش کشتن شوالیه به تفسیر وقتی درون غار هایی کرمچاله شکل گرفتار میشود به آن اشاره میکنه مانند سفر خواهر کوچک راوی در کشتن شوالیه زمانی که درون یکی از همین غارها وارد میشود. او مانند کسی است که سر در گم در میان جهانهای بیشمار است . مانند اثر آینه ایی در همین کتاب وقتی مرد گوسفندی را در اینه میبیند . به عبارتی نویسنده با تسلط بر بسیاری از اصول فیزیک کوانتوم و نظریه ریسمان و نیز تناسخ ولی نه به معنای عامیانه آن؛ بلکه به معنای سیر در جهت تکامل نقشهای افراد برای کامل شدن در جهت نیروانا تلاش میکند تا از دل متافیزیک واقعیت را معنا ببخشد.مانند آثار سایر نویسندگان چون بورخس ، فوئنتس یا مارکز . به همین دلیل به اعتقاد من خودکشی در آثار موراکامی به عکس آنکه آن را پررنگ جلوه میدهد ولی مزموم است و در واقع خود کشی در آثار موراکامی عملی ارزشمند قلمداد میشود که هدفمند و برای کمک به سیر تکامل است برای رهایی از شر اما نه در تمام مواقع ، بلکه اثری است هدفمند برای ارزش پیدا کردن ماهیت اخلاق که میشود آن را تاکیدی دوباره بر اهمیت اخلاق در جامعه نظیر آنچه امانوئل کانت به آن اهتمام داشت دانست فارغ از دین یا هر مکتب دیگر. . گوش و قدرت شنیداری دختر در واقع هوش کیهانی است ؛ هوشی که وقتی زنجیره تسلسل تکامل را بدست بیاوریم دیگر نیازی به آن نخواهیم داشت . او بعنوان عنصری واحد برای نیل به ارامش و رسیدن به حقیقت در مسیر تکامل برای ما نمود پیدا میکند و آنگاه که موفق به یافتن این زنجیره تکامل میشویم ؛ وظیفه او خاتمه میابد . ژاپن امروز بدلیل گسستگی از اندیشه ( ذن) که بیانگر حقیقت والای انسانی است به ورطه سردر گمی دچار شده که نمیتواند راهی برای رهای از این ورطه بیابد . نکته حائز اهمیت دیگر در آثار موراکامی دیدگاه موراکامی نسبت به مسئله جنسی است . هرچند بیشتر منتقدین آثار او، وی را زن ستیز قلمداد میکنند ولی باید به این نکته اشاره داشت که او زندگی را از دیدگاهی هنری حتی در سکس مورد نقد و نظر قرار میدهد و در جایی مثلا در همین کتاب زمانی که اشاره میکند : امشب نه! این اهمیتی است که برای این نکته قائل است . سکس در آثار موراکامی مانند نقاشی و آمیخته با هنر است و لذت را بینابین خود و شریکش تقسیم میکند . امیدورام جسارت من را در نقد اثر بپذیرید .

اگر طرفدار موراکامی هستید ، این کتاب را با این ترجمه بد اصلا نخوانید

ترجمه افتضاح آقا افتضاح! مثلا شراب رو ترجمه کرده خوشگوار! اونقدر ترجمه ی بد این اثر تو ذوق می‌زنه که‌ از خوندنش منصرف شدم.

بسیار جذاب عالی و معرکه پردازش قوی و فضا سازی بسیار دقیق و جذاب .

داستان یک آدم کاملا معمولی رو روایت میکنه و حقیقتا داستان قرار نیست به جای خاصی برسه،تهش میگید:شت!این دیگه چه کوفتی بود.هروند اگه از پایان کتاب انتظار خاصی ندارید بخونید،روایت ساده اش یه جورایی جذابه