نظرات کاربران درباره کتاب عشق (ملت عشق)

سلام علیکم یکی از بدترین کتابهایی بود که در عمرم خواندم دین را با بی دینی پیوند زد با طرحی زیرکانه احکام دین را به بازی گرفت در تمام قسمت هایش سعی کرد شبهه اکنی کند در دین نه موالانا را شناخته نه دین را شناخته به نظرم فقط خواسته شبهه بیافکند و انسان ها را از دین گریزان کند سوره بقره (آیه ۱۳) وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا کَمَآ آمَنَ النَّاسُ قَالُوٓا أَنُؤْمِنُ کَمَآ آمَنَ السُّفَهَآءُ أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَآءُ وَلَٰکِنْ لَا یَعْلَمُونَ (١٣) و هنگامی که به آنان گفته شود: «همانند (سایر) مردم ایمان بیاورید!» می‌گویند: «آیا همچون ابلهان ایمان بیاوریم؟!» بدانید اینها همان ابلهانند ولی نمی‌دانند!(۱۳)

کتاب خیلی خوب و جذابیه ولی برای شناخت بیشتر و درست تر از شمس و مولانا بهتره کتابای دیگه رو بخونید

سوژه ی انتخابی شافاک در این کتاب بسیار جذابه. توصیفات صحنه ای جالب و دلنشینه. رمان در زوایای دید مختلفی نوشته میشه. در مورد شخصیت اصلی داستان از زاویه ی سوم شخص کار میشه در حالی که روایت های دیگه از زبان اول شخص هستن. این ایده ی جذابیه. طبیعتا انتخاب زاویه ی روایت از طرف نویسنده با اهداف زیادی مشخص میشه. اما گاهی اوقات این انتخاب زاویه برای بهره بردن از مزایا و یا فرار از برخی دشواری ها صورت میگیره. به نظر میاد استفاده از روایت اول شخص برای برخی شخصیت ها مثل قاتل ، علاالدین و بایباراس کمی جسورانه ست و البته برای کمک به قضاوت نکردن شخصیت ها از جانب مخاطب استفاده شده. به نظر اون چیزی که الیف شافاک رو در اثری مثل ملت عشق بر سر زبان ها انداخته دورنمای کلی داستانشه که به مخاطبش جسارت میده. اما اون چیزی که از نظر فنی ملت عشق رو برجسته میکنه در اصل تکنیک هاییه که به کار برده شده. اما استفاده از این تکنیک های خلاقانه و در مقابل مسیری که شافاک در نوشتن داستان طی کرده مثل نقاشی میمونه که سبک جدیدی از نقاشی رو ابداع میکنه اما آثارش خیلی دلنشین و زیبا نیست. چیزی که ملت عشق رو برای من جذاب کرد سبک نوشتاری الیف شافاک بود نه محتوای داستانش. خیلی از احساسات شخصیت ها خشک و خام بود . خیلی از وقایع جفت و جور در نمیومد. برای طی شدن مسیر دلخواه نویسنده بسیاری از ظرایف نادیده گرفته شدن و برخی شخصیت ها جایی که امکان حضور بالایی داشتن حذف شده بودن. در پایان باید چند جمله ای با مخاطبان کتاب در میون بذارم. نویسنده وظیفه ی قضاوت شخصیت هایی که در رمان یا داستان به کار میبره به عهده نداره. قضاوت کردن خوب یا بد بودن شخصیت هاش اصلا کار درستی نیست. همه ی ما در وجودمون یه سلیمان سرخوش یه علاالدین یه رومی یه شمس و حتا یه الا داریم. اون که با این ابعاد مختلف وجودمون چطور برخورد میکنیم؟ کدومو سرکوب میکنیم؟ به کدوم بها میدیم به هیچ کس غیر از خودمون مربوط نیست. هیچ کس از شما نمیخواد الا رو تحسین کنید. این فقط یه روایته. شما هرچقد که دلتون میخواد از هر داستان و روایت سود ببرید.

ترجمه آقای فصیحی بسیار بهتر و قابل استناد تره(به عنوان کسی که ترکی استانبولی بلده و کتاب رو به زبان اصلی خونده این حرف رو می‌زنم)

کتاب عجیبی بود.. از خوبی هاش اینکه جمله های زیبایی داشت.. من رو بیشتر با شمس و مولانا آشنا کرد (کلا از داستان زمان قدیمش بیشتر لذت بردم تا امروزیش) اینکه داستان از دید چند شخصیت روایت می شد خیلی خوب بود.. بعضی از قسمت هاش برام مثل درس بود.. این هم که بعضی از دوستان می گن شخصیت مولانا و شمس رو تخریب میکنه، من یه همچین حسی نداشتم.. اتفاقا خیلی هم از شمس خوشم اومد (منهای رفتارش با کیمیا).. اما بدی هاش.. چیزهایی که من نمی تونستم قبولش کنم.. اینکه خیلی ساده و با چند ایمیل و تماس عاشق بشی.. الان همه مشاورای ازدواج خودشون رو می کشن که حواست باشه بی دلیل و به خاطر چندتا رفتار ظاهرا جالب زندگی تو خراب نکنی.. اینکه وقتی به احساس روزمرگی و خستگی برسی زندگی رو بیخیال شی.. اگه این جور باشه که پس ما هم باید به دیوید حق بدیم (در حالی که اینطور نیست).. و همچنین اشتباه در افغانی بودن مولوی.. پایان داستان امروزیش رو هم خیلی دوست نداشتم..

اصلا مگه میشه حرفی هم زد؟؟؟؟ هرکی نخونه ضرر میکنه

میخواستم بدونم این نسخه از کتاب کامله؟ چون نسخه ها و ترجمه های دیگه هم تعداد صفحاتش بیشتره هم قیمتش سانسور نشده یا حذف نشده؟

این کتاب مثال بارز این نکته‌س که به حرف اکثریت توجه نکن‌! نویسنده‌ی فمنیست این کتاب، تلاش مذبوحانه‌ی برای توجیه خیانت داره! با این تفاسیر اون قسمتایی که در مورد مولانا و شمس هستش اگه در بستری از واقعیت نوشته شده باشه و حاصل تحقیقات معتبر باشه، میشه به این کتاب نیمچه ارزشی داد

اصلا توصیه نمیکنم. صرفا یک کتاب تخیلی است با اندکی واقعیت آمیخته و توصیفات بسیاری دارد که خسته کننه می شود. مثل یک رمان معمولی است که گریزی به تاریخ زده

کتاب خیلی قشنگیه..ب همه توصیه میکنم حتمابخونن

داستانش چطوری است بعضی میگویند قشنگه بعضی نه ایا ارزش خریدن را دارد

از کتاب ملت عشق .. مطمئن نیستم. اما داستان مولانا و شمس بهترینه

یکی از بهترین کتاب هایی است که تا به حال خوانده ام ؛ بخش زیبایی از کتاب برای ترغیب همه برای خواندنش کافی است : عمری که بی عشق سپری شده باشد بیهوده گذشته است . مپرس که آیا باید در پی عشق الهی بدوم یا عشق مجازی ، عشق دنیوی ، آسمانی یا جسمانی ؟ از هر دوراهی دوراهی تازه ای زاده می شود در حالی که عشق به هیچ تعریف و توصیفی نیاز ندارد ، یا درست در مرکزش هستی یا خارج از آن در حسرتش ...

نمیدونم چرا اصلا کشش و جذابیت نداشت برام:(((

به نظرم مزخرف بیان شده همراه با غلو فراوان...خود شمس ومولوی اگر این کتاب رو بخونن حالشون ازین همه دروغ و فریب متن نوشته شده درباره خودشون به خشم میان.

اسلام مولوی در اینجا یک اسلام لیبرال و اخلاق مدارانه لجن معرفی شده است در صورتی که هر فردی حتی یکبار در عمر خود مثنوی را چند صفحه تورق کرده باشد پی می‌برد که اسلام مولوی که همان و هو اصول اصول اصول الدین هست اسلامی است که خمینی با همان اسلام علیه بنای طاغوتیان زمان قیام کرد

مروری بر زندگی مولانا و شمس تبریزی از زاویه ای متفاوت. پیوند خوردن این داستان با داستان زندگی فردی در دوران معاصر داستان را بسیار جذاب تر کرده است. تکرار شدن داستان عشق در طول تاریخ و وجود همیشگی آن. البته این ترجمه از این انتشارات رو مطالعه نکردم پس راجع به ترجمه نمیتونم نظری بنویسم. در کل کتابی دوست داشتنی :)

با اینکه فقط نمونه شو خوندم به نظرم کتاب بسیار خوبیه.

از آمار همین طافچه میتونید متوجه بشید که این رمان عام پسند خیلی بیشتر از آثار خود مولانا خونده میشه. متاسفم برای آن مخاطب ایرانی و فارسی زبان که وقتی میتونه آثار خود مولانا رو به زبان خودش بخونه به جاش میره سراغ یک رمان زرد، تا نویسنده ناآشنا به زبان و فرهنگش شاعر کشور خودش رو بهش معرفی کنه.با این جماعت کتابخون ما ترکیه باید هم به واسطه مولانا دکان باز کنه و ادعا کنه مولانا یک شاعر ملی آنهاست. اگر تهاجم فرهنگی مصداق بیرونی داشته باشه، همینه.

نویسنده موضوعی فراتر از توانایی خودش انتخاب کرده بود . چهل قانون عشق مطرح شده مفاهیم چندان بلندی ندارن . اسم کتاب بزرگتر از محتواشه . متاسفانه توصیه نمیشه : )