نظرات کاربران درباره کتاب آخرین انار دنیا

جنگ از همه ما جانور و هیولا ساخته است این کتاب به حال امروزمون خیلی شباهت داره آخرین انار دنیا رمانی عظیم، با زیرساخت‌های سایکولوژیک که جابه‌جا بر ساحت انسان و غلتیدن آن در وادی قدرت و پایمالی عاطفه تأکید دارد. بختیار علی در این کتاب به تمام مسائل بنیادی زندگی بشر از مرگ و تنهایی و خدا و زیبایی گرفته تا خیانت و تکثیر متشابه انسان‌ها در یکدیگر نیز پرداخته. هریک از شخصیت‌های اصلی کتاب، نمادی از اتفاقات و سختی‌هایی است که بر سر ملت کُرد آمده است. از فقر و تنگدستی گرفته تا آواره شدن، اسیر بودن در چنگ دشمن، تا وضعیت وخیم بازمانده‌های بمباران‌های مختلف

عالی به جرات لایق جایزه نوبل ادبیات

داستان پردازی و فضاسازی کتاب واقعا فوق‌العاده هستش. دیالوگ‌های عمیق و بسیار تاثیرگذاری داره و در عین حال روند و پایانی بسیار غمگین و تلخ داره.

کتاب کاملا اتقاقی بهم معرفی شد.کلمه کلمه اش رو با لذت خوندم و داستان رو با اشتیاق دنبال کردم.ترجمه آقای میروان حلبچه ای بسیار گیراست....حظ بردم از خوندنش . به نظر من از خیلی از کتابهای سبک رءالیسم جادویی که برنده جایزه نوبل شدن، بهتر بود . چهره جنگ و حتی پشت پرده و نتیجه جنگ رو عالی به تصویر کشیده بود. توصیه میکنم همین ترجمه رو مطالعه بفرمایین. از متن کتاب "آهسته گفت: من و تو دوستی نداریم...هیچ کس نمیتواند بین ما قضاوت کند.کسی نمی تواند".با اندوه گفتم:"آنهایی که می توانستند قضاوت کنند، یا مردند، یا اسیر هستند، یا زبان ندارند".

داستان از زبان مردی است که پس از تحمل۲۱سال اسارت آزاد میشود. قلم عالی است. به همه دانشجویان فلسفه و علاقه مندان فلسفه توصیه می کنم این کتاب را بخوانند.

این کتاب یک شاهکاره و نمادی از زندگی سخت و رنج آور کردها در همه دورانهاست و هرشخصیت نشانی از گوشه ای از درد آوارگی ومصیبت هاییی ک هنوز این قوم تحمل میکنند...این یک کتاب معمولی نیست دوستان هرداستان یک نماده...

کتابی که اصلا ارزش خوندن نداره. این کتاب اصلا مرز ببن واقعیت و وهم درش مشخص نیست

این کتاب در ژانر رئالیسم جادویی نوشته شده و حقیقتا مرا جادو کرد. به قول یکی از دوستان شعری بود که به نثر آن را نوشته اند. با این کتاب زندگی کردم و آن‌قدر غرق در آن شدم که تمام شخصیت‌ها را زندگی کردم و با خواندن صفحه‌ی آخر، احساس کردم کوله‌بار تجربه‌ی آن‌ها بر دوش من قرار گرفته. داستان درباره‌ی مردیست که پس از بیست و یک سال اسارت، آزاد شده و می‌خواهد به دنبال پسرش که در زمان اسارت او فقط چند روزش بوده، بگردد. در این راه مرد داستان، درگیر ماجراهای متفاوتی می‌شود و به دنبال کشف راز نهفته در آن‌ها می‌رود. کتاب واضحا ضد جنگ است و درباره تاثیرات جنگ بر زندگی آدم‌ها، با تمام جزئیات حرف می‌زند؛ از بدی‌ها و سیاهی‌های جنگ می‌گوید، از کشته شدن آدم‌های بی‌گناه از خرابی‌ها، گم‌شدگی‌ها و چندپاره‌شدگی‌ها... آن‌قدری که قلب آدم فشرده می‌شود. جنگی که رهبران به راه می‌اندازند و خود در آن بالا فقط نظاره گر هستند؛ درحالی که مردم و آدم‌های بی‌گناه بدون داشتن هیچ دلیل واضحی می‌جنگند و در این راه برای هیچ می‌میرند. نویسنده با نوشتن تمام این‌ها به شدت بر ضد جنگ برخاسته و می‌خواهد برادری را به ما بیاموزد... مفهموم "پیمان برادری" که فراتر از "هم‌خون" بودن می‌رود.. که باعث می‌شود آدم‌ها فراتر از نکوهش جنگ رفته و با این مفهوم خود با دیگری یکی بدانند و خود را وقف یکدیگر کنند... گویی که برای خود، خود را وقف کنند... و این را راهی برای صلح و رهایی از جنگ نشان می‌دهد.

خیلی ممنون بابت این هدیه .از قسمت های اول کتاب که جالب به نظر میرسه

ممنون طاقچه جان. دیزاین جدید طاقچه خیلی خوب شده. تبریک!

دو نسخه ازین کتاب موجوده.یکی ۸ تومن یکی ۲۳ تومن! و جالبه زیر ۲۳ تومنی نوشتن که ترجمه ی مریوان حلبچه ای و نشر ثالث بهتره؟ کسی میتونه راهنماییم کنه؟

واقعا که لذت بردم

تعریف این کتابو زیاد شنیدم.ـ کاش رایگان بشه

ابتدای داستان خوب بود برای همین ادامه دادم اما از اواسط داستان متوجه شدم با داستانی بی در و پیکر رو به رو هستم و دیگه نخوندمش

👍🏾 جنگ بده، از بدیای جنگ هم زیاد گفتن و نوشتن. خوبی که این کتاب داشت این بود که حالت شعارگونه نداشت؛ بلکه با توضیح و توصیفی که توش هست خواننده براش مجسم می‌شه که جنگ چه چهره و تبعاتی می‌تونه داشته باشه. 👎🏽 این کتاب رو دوست نداشتم و خوندنش خیلی خستم کرد. به خاطر سبکش که رئالیسم جادوییه. نویسنده با توضیح بیش از حد و جملات رو مخ کاراکترها که هر چیزی رو صد بار پشت سر هم تکرار می‌کنن خیل من رو اذیت کرد. اگه برگردم عقب این کتاب رو نمی‌خونم. از اون کتابایی بود که با سرعت می‌خوندم که زودتر تموم بشه و از شرش خلاص بشم. همین حالت رو در مورد رمان «عشق در روزگار وبا» از ماکز داشتم. اونجا هم دقیقاً الکی داستان کش اومده به هر حال نمی‌گم داستان بدیه. من این سبک رو دوست ندارم. 👎🏽👍🏾 از نماد زیاد استفاده شده تو داستان. بزرگترین و مشخص‌ترینش اناره که نماد امید و خوشبختی و این چیزاس. دو تا خواهر سپید که آواز می‌خونن و تصمیم دارن هیچ وقت ازدواج نکنن. پاکی و عصمت بچگی که می‌تونه توسط چیزای مختلفی به لجن کشیده بشه. جنگ و قدرت و سیاست. بچه‌ای بااستعدادی که به خاطر فقر نمی‌تونن خودشون رو بروز بدن. اما حتی همین‌ها هم گاهی اونقدر احمقانه و بچگانه بیان می‌شن که من دوست نداشتم. اگه یکی دو فصل خوندین و خوشتون نیومد بذاریدش کنار؛ خستتون می‌کنه شاد و کتابخوان باشید 👻🔥

دوستان کدام یک از این دو ترجمه این کتاب بهتر است؟

کتاب خیلی خوبیه

چطوری باید سقارش بدم ک بفرستن واسم دم خونه؟

کودوم ترجمه و انتشارات بهتره واسه این کتاب؟؟

توی ماز بودم انگار 🥴 دوست نداشتمش