نظرات کاربران درباره کتاب بارون درخت‌نشین

یک اثر زیبا از ادبیات ایتالیا که من رو بیشتر یاد رابینسون کروزوئه، دن کیخوته و داستان های این چنینی انداخت. پسری به نام کوزیمو از خانواده ای اشرافی ولی نه چندان متمول که تصمیم میگیره همه عمر ۶۵ ساله خودش را بالای درختان زندگی کنه. حوادث متعددی براش پیش میاد که بر جذابیت رمان اضافه میکنه ازین جمله هستند درگیری با دسته گرگ های وحشی و گرسنه و تعقیب و گریز دزدان دریایی تا عشقی نافرجام که منجر به اضمحلال عقلانی کوزیمو میشه.

خوندن کتاب بارون درخت نشین از ایتالو کالوینو پنج ساعت و چهل و پنج دقیقه زمان برد و همین حالا تمومش کردم. قلبم تند می‌تپه. تا حالا تا این اندازه عاشق یک کتاب نشده بودم. تا حالا انقدر دلم نخواسته بود که یک کتاب رو بغل کنم. بی نهایت زیبا بود؛ اگر بخوام به کسی کتاب هدیه بدم حتما این کتاب رو براش می‌خرم. انقدر الان احساسات مختلفی رو دربارش تجربه می‌کنم که نمی‌تونم درست بنویسم اما دلم می‌خواد تازه و داغ نظرم رو درباره این کتاب بنویسم. درخت‌ها، کوزیمو و برادری که قلم به دست گرفت. حتی برای یک صفحه هم ازش خسته نشدم و اشتیاقم برای خوندنش کم نشد. تصویرهایی که تو ذهنم شکل می‌گرفت انقدر زیبا بود که دلم می‌خواست تجربه‌اش کنم. با خودم می‌گم اگر همون هفته اول کوزیمو که دوازده سالش بود از درخت پایین کشیده می‌شد، چی می‌شد؟ با خودم می‌گم چقدر عاشق خوندن زندگی کوزیمو بودم. من به همه خوندن این کتاب رو پیشنهاد می‌کنم. من که عاشقش شدم و ناتوانم از وصف حسی که درباره تک تک فصل هاش داشتم. خیلی زیبا بود، خیلی. چمنزاریست در جایی علفهایش همه زرین مرا با خود ببر ای دوست که در آنجا بمیرم من ۱ فروردین ۱۴۰۳

حتما توصیه میکنم بخونید، حس خیلی خوبی میده بهتون

عالیه این کتاب. چاپی کتاب رو چند بار خوندم. در مورد بریدن روشنفکران از عوام و تنهایی‌شون نوشته شده.

کتاب در مورد یک تصمیم بارون هست که تو کل زندگیش تاثیر میذاره و مارو با خودش تو دنیای جدیدی که واردش شده همراه میکنه. حس و فضای کتاب رو خیلی دوست داشتم و ذهنم رو کامل درگیر کرده بود. ترجمه خوبی داره و کتاب روانیه.

بسیار زیبا که می تونی مثل یه فیلم تصورش کنی

داستان، سراسر مقاومت و زیبایی بود در راه عقیده؛ نویسنده سعی داشت زاویهٔ دید دیگری از زیستن رو تصویر کنه که اصلا آشنا نیست. شخصیت کوزیمو، نماد انسانی بود که در چهارچوب‌ها و عقاید از پیش تعیین شده نمی‌گنجه و همیشه به دنبال یک الگوی جدیده؛ از روابطش با افراد گرفته، تا نحوهٔ زندگی کردنش. شاهد مثال هم این که کوزیمو از معاشرت با دیگران خیلی زود به ستوه می‌اومد، اما در عین حال دائم در حال ساختن روابط جدید، با افراد جدید بود و سعی می‌کرد بین حس جامعه‌گریزی و معاشرت مقاومت کنه و وقتی دیگه در حال کش اومدن بین این دو قطبه، فرار می‌کرد به سمت بالاترین درخت‌‌ها. . . انگاری نویسنده راه‌حل غیرقابل اجرای خودش برای زندگی رو(به دلیل نداشتن شجاعت، یا ناتوانی در تغییر شرایط)، در قالب داستان بیان کرده بود و با ساخت یک جهان داستانی که از قضا منطق اون جهان، با رویای نویسنده هم همخونی داره، به آرامش ذهنی رسید.

«چگونه می‌توان هم از مردم گریخت و هم از نزدیک با ایشان، و برایشان، زندگی کرد؟ چگونه می‌توان هم به زندگی آدمیان و قراردادهای دیرینهٔ آن پشت‌پا زد و هم برای آنان و به کمک خودشان، زندگی نو و نظم نوینی را جستجو کرد؟» مضمون رمان، پاراگراف بالاست. غلبه بر سنت‌ها و عادات جامعه که نه به‌خاطر درست‌بودنشان که به‌خاطر تکراری‌بودنشان، رسم شده است. اگر یک‌پنجم آخر رمان که وصلهٔ ناچسبی به کوزیمو و دنیایش بود را نادید بگیریم، ایدهٔ «زندگی روی درخت و تعامل با مردم از فاصله‌ای معقول و نگاه بالا به پایین» ایدهٔ بکر و دوست‌داشتنی‌ای است و البته کالوینو هم خوب از پس جزییات و توصیفات و شخصیت‌پردازی‌ها برآمده است. البته! در کتاب‌ها و کلاس‌های نویسندگی، نکته‌ای تحت عنوان «نگو! نشان بده!» مطرح و توصیه می‌شود. این رمان اگر به‌جای شصت سال پیش، امروز چاپ می‌شد، احتمالا به دلیل گفتن محض و نه نشان‌دادن، رمان مقبولی نبود. مهم است؟! معلومه که نه. مهم اینه که بعد از شصت سال هنوز می‌فروشد و هنوز خوانده می‌شود. گور بابای آموزه‌های نویسندگی :)

داستان جذاب و پرکششی داشت.

کتاب خوبی بود، ترجمه یکم افعال سنگین داشت ولی روان بود. داستان تا حدودی یکنواخت میشد ولی در کل نو آوری و جالب بود

نصف کتابو خوندم ولی نتونستم تمومش کنم جذابیتی نداشت برام

نویسنده در یک فضای متفاوت و با یک داستان جالب، نقدهاشو ارائه میکنه.

واقعا که ، کتاب رو خریدم،ده هزار و پونصد تومن از حسابم کم شد،ولی کتاب دانلود نشد و نیومد تو قسمت کتاب های من،الان دردمو به کی بگم؟؟؟!!!!

یک شاهکار ادبی. عالی.یکی از کتابهایی که عاشقشم

فقط باید بگم بهترین کتابی بود که تو زندگیم خوندم.

یک شاهکار ماندگار

بد نبود، چیز خاصی ازش یاد نمیگیری، تنها قسمت جذابش سه خط گفتگوی اسکندر و دیوژن بود!!!، ولی ترجمه کتاب انصافا خوب بود

خلاصه یک صفحه ای این کتاب جذابه. با خوندن کلش چیزی بیشتر از همون خلاصه به دست نمیآوری

این کتاب صوتیه؟

تعریفشو زیاد شنیدم هنوز نخوندمش فعلا یک ستاره می دم