نظرات کاربران درباره کتاب کوچکترین چیزها را می‌دیدم

داستان گناه از جلال آل احمد رو خوندی؟ کلا داستان های کوتاه چون تشریحی نیستند فکر می کنیم که حرفی برای گفتن ندارند. ولی به نظرم خیلی بهتر از رمان ها و داستان های بلند نکات و مسائل ریزی که باهاشون درگیر هستیم رو بهمون نشون میدن. حالا که به خودت لطف کردی و این داستان رو خوندی به نظرت نباید چند لحظه فکر کنی که آیا یک همچین مشکلی که این شخصیت داره -- که به نظر من جوش خوردن با احساسات و افکارمون هست -- را شما نداری؟ و یا کس دیگری از آشنایان که دوست داشته باشی این کتاب رو بهش معرفی کنی تا تلنگری بهش بزنی؟ ممنون که وقت گذاشتی و نظر منو خوندی😊

هر چه بیشتر بخونیم سلول های مغزی کنجکاو تری خواهیم داشت که مثل کار آگاه هایی حرفه ای از مسیر های مختلفی که می شناسند و یا می سازند، برامون به دنبال معرفت و شناخت می گردند. به نظرم که نویسنده می خواسته که جوش خوردن ما با احساسات و افکارمون رو نشون بده که شاید اسمش رو نوعی وسواس گذاشت مثل همون فکری که شخصیت اصلی داستان رو می کشونه به در حیاطت خونش در اون موقع شب و یا اون چیزی که سام رو می کشونه به باغچش و خواب رو ازش می گیره. شاید هم می خواسته چند صحنه از یک زندگی رو توصیف کنه. ممنون که وقت گذاشتید😊🌷

از ۱۰ صفحه این همه برداشت داشتید!!! به نظرم کار نویسنده درست بوده که تونسته این همه مفاهیم رو برسونه. ممنون که نظر من رو خوندید😊🌷