نظرات کاربران درباره کتاب هر چه باداباد

لطفا در بی نهایت قرار بدین🙏

{ 🔸🔸🔸🔸 مطالعه نسخه چاپی 🔸🔸🔸🔸🔸 } بعد از کتاب جزء از کل و کتاب ریگ روان که به‌ترتیب درباره‌ی ترس از مرگ و ترس از زندگی بودند، استیو تولتز در کتاب هر چه باداباد با الهام گرفتن از مفهوم رجعت ابدی نیچه، یک دنیای آخرالزمانی خیالی ساخته که در آن آدم‌ها، غرق در حسرت آن‌چه از کف داده‌اند، به دام چرخه‌ی بی‌پایان مرگ و زندگی افتاده‌اند و دنبال راه خلاصی می‌گردند.؛/ ☕ در واقع داستان با همان لحظه‌ای شروع می‌شود که راوی در خانه نیست و مرد غریبه به درِ خانه او می‌آید و به همسرش می‌گوید قبلاً در این خانه زندگی می‌کرده و می‌خواهد از محل زندگی گذشته‌اش بازدیدی کند. همسر راوی، مرد غریبه را، با اکراه و بعد از اینکه مرد می‌گوید که مرگش نزدیک است، به خانه راه می‌دهد اما از حضور او قدری نگران و دلواپس است. بعدها درمی‌یابیم که این مَرد غریبه کیست و چه ربطی به راوی مُرده کتاب دارد.......،🌿از خلال روایت و ماجرای همین راویِ مُرده است که وارد چرخۀ تکرار و رجعت ابدی نیچه‌ می‌شویم. در واقع نیچه می‌گوید آنچه تا ابد خود را تکرار می‌کند، تکینگی تاریخی ما است و عیان شدن بازگشت ابدی، این بار مشخص را روی دوش ما می‌گذارد. ما باید اهمیت بی‌نهایت خطاها و عادات و شیوه‌های‌مان را برای همه‌ چیزهایی که در راه است، تجربه کنیم. این گونه‌ای از حال مستقبل ما است. بنابراین در این طرح کلی هم با نوعی معرفت یا خاطره سر و کار داریم و هم با گونه‌ای فراموشی ابدی. این ایده بازگشت ابدی است.

من نسخه چاپی کتاب رو مطالعه کردم. این کتاب رو کم تر از جز از کل و بیشتر از ریگ روان این نویسنده دوست داشتم. کتاب تعلیق داشت و باعث شد که من توی مدت خیلی کوتاهی کتاب رو مطالعه کنم. سوژه کتاب به پسا کرونا بر می گرده و از این نظر جالبه. اگه جملات فیلسوفانه و دهان پرکن جز از کل براتون جذاب بوده توی این کتاب کم تر شاهدش هستید...خیلی کم تر! آخر داستان شوکی بود برای من و اشک منو دراورد. مطالعه این کتاب رو به دوستان خودم توصیه کردم. ترجمه کتاب بسیار روانه و شاید تنها نقط ضعف کتاب این باشه که در فضاسازی دنیای آخرت خیلی دقت و وسواس انجام نشده بود.

چرا کتاب های خوبی مثل این کتاب رو در طرح بی نهایت قرار نمیدین ؟خب الان من هر کتابی می‌خوام بخونم تو بی نهایت نیست فقط کتاب های قدیمی هستن... من دیگه این طرح رو خریداری نمیکنم و اگه بخوام مال هر کتاب پول بدم خب از فیدیبو میخرم...

عالی بود استیو تولتز نشون داد بلد نیست بد بنویسه یه شاهکار دیگه بعد از دوتای قبلی

عالی بود این کتاب 👍👍 راجع به زندگی بعد از مرگ و اینکه انسان فانی هست یا مانا👍

این کتاب عالیههههه. حتما بخونید

ترجمه فوق العاده

یه جمع بندی کلی برای برخورد اولم با این کتاب : ۱_فضا سازی : تقریبا تونسته بود یه فضای متفاوت بسازه و نسبت به فضای کار‌های قبلیش کلیشه ای عمل نکنه (همون کاری که توی ریگ روان کرد)اما بخوایم از قیاس با خودش بگذریم کلا تولتز روی منظره و رنگ پردازی داستان زوم نمیکنه و بیشتر تلاشش به پرداختن ایده س(هرچند در جز از کل کمی سعی کرد خودش رو محک بزنه ) و اون تمی که در این کتاب از دنیای پس از مرگ میده برای همین یکم برای مخاطب ممکنه مجهول بمونه. این ضعف تو ساختار روایی اگر در روند کارش ادامه داشته باشه ویژگی اذیت کننده ای محسوب میشه که در این کتاب یک جاهایی حس میشد ۲_شخصیت پردازی: توی این رمان هم کارکتر‌های زیادی رو انتخاب نکرده و داستان روی سه شخصیت اصلی ((انگوس مونی _فوگل _گریسی ))می‌چرخه با سه دنیای درونی متفاوت که انگوس مونی نسبت به گریسی و فوگل شخصیت متفاوت و سبک سر‌تری داره که نقشش در روند داستان برای بالانس کردن و فاصله انداختن بین عقاید فوگل و گریسی موفق ظاهر میشه و تولتز بیشتر سعی می‌کنه لحن کمدی خودشو از این شخصیت انتقال بده .از اون طرف گریسی نمونه بارز یک انسان آلوده شده به تعارض شناختی رو میبینیم که نماینده هرکدوم از ما در عصر مدرنه .تولتز شخصیت سمج و کنجکاو خودش رو به این شخصیت نسبت میده و بعد از تمام حوادث و مسائل متافیزیکی و کوانتومی و عدم قطعیت (( که از یه جایی به بعد داشت به سمت اغراق میرفت))که مطرح می‌کنه باز خودش رو وادار به پیدا کردن جوابش و جمع بندی رمان یعنی رجعت ابدی می‌کنه و رسالت رو برگردن گریسی میندازه اما شخصیت بعدی یعنی فوگل ترکیبی از سبک سری انگوس و ذهن متلاطم گریسی رو میبینیم که از همون اول روایت، بذر بی اعتمادی رو در ذهنمون میکاره و در اخر به ثمر می‌رسونه..فوگل که با حقیقت مرگ بی علاج خودش روبرو شده و در انتظار مرگه بدون معطلی سعی در آزادی خودش به هر نحوی داره و مهم تریم هدفش رسیدن به عشق ((از دید خودش ))به هر بهاییه حتی قتل .اما شخصیت فوگل هم خالی از لطف نیست حتی وقتی مخاطب با اون روی حیوانی و قاتل فوگل آشنا میشه باز نمیتونه به طور کامل به کارکتر بی محل باشه چون وجود فوگل یکی از رشته‌های اصلی پیرنگ داستانه که نشون میده جدا از فرشته مرگ بودن می‌تونه گاهی آخرین راه نجات هم باشه(( حتی با خود مرگ)) _ در کل این رمان نه تراژدی نسبتا پررنگ جز از کل رو داشت (چون تلاشش بر محور تفکر درباره رجعت ابدی فقط با بالانس کردن و اجتناب از تاثیر گزاری و ضد حس زدن به مخاطب ممکن بود )و نه اون ذهن چند بعدی آلدوی ما توی ریگ روان (که به نظرم نسبت به مضمون رمان باید بیشتر روی این وجه قضیه کار میشد،اما در هر صورت احساس میشه که تولتز داره مثل خیلیا سیر جدلی خودش رو تو روند کار های بعدیش تست می‌کنه تا به یه ثبات نسبی در آثارش برسه .

فکر میکنم تولتز تنها نویسنده‌ایه که میتونه حتی یه ایده‌‌ی تکراری رو به گونه‌ای پردازش کنه که خواننده رو به ادامه دادن ترغیب کنه. هر سه کتابش بشدت دیالوگ محورن و واقعا هر نویسنده‌ای نمیتونه به این زیبایی داستانی دیالوگ محور با دیالوگ‌های ساده و درعین‌حال جذاب بنویسه^^

اگه کتاب‌های قبلی استیو تولتز ر دوست داشته باشید از این هم خوشتون می‌آد.

خیلی کتاب خوبی بود البته باید حتماً متوجه استعارات وتمثیلات بود . مترجم اول کتاب گفته این نظر نویسنده نسبت به آخرته ، ولی به نظر من تمامش تمثیل و استعارست . عمق مطالب استیو تولتز همیشه من رو متحیر میکنه.

ترجمه افتضاحه. پر از غلطهای ترجمه که از متن فارسی به راحتی میشه حدس زد انگلیسیش چی بوده. متاسفم که خیلی‌ها نوشتن ترجمه روان. این نشون میده هیچی از خوندن نمی‌فهمن. آخه یعنی چی یک تاغار بستنی رو تو یک نشست خورد؟ یک نشست؟ مهمانی‌های غیربهداشتی؟ یک اتاق بگیرید که احتمالا ترجمه تحت اللفظی get a room بوده یعنی برید یه جای خلوت. و خیلی موارد دیگه. پر از اشکالات ساختاری زبان. پر از غلط‌های فاحش ترجمه. اینا دیگه از یه مترجمی که بیست ساله کارش اینه مایه تاسفه.

خسته کننده اس. من رمان ایرانی" همه چیز تمام" رو پیشنهاد میکنم. فوق العاده اس. از همین طاقچه میشه دانلود کرد.