نظرات کاربران درباره کتاب کورسرخی

خاطرات افغان بد نبود

وقتی کتاب را میخوانی و آن شخصیت پردازی که در داستان انجام شده و به خوبی موقعیت ها و حوادث تشریح شده می توان خود را در وسط داستان گذاشت تا لذت خواندن چند برابر شود.

اولین کتابی که از ایشون خوندم ، روایتها واقعی و ناخوشایند هستن ولی نثر گیرایی داره ، لعنت به جنگ و لعنت به جهل

من نسخه‌ی متنی کتاب رو در ابتدا خوندم. نثر جذاب و روانی داره.

اولین کتابی بود که از خانم عطایی خوندم.قلمشون رو دوست داشتم وبه عنوان اولین اثری که ازایشون‌میخوندم تونست منو جذب کنه وبا مسائل مهاجرین آشنا کنه.در کل کتا منو باخودش همراه کرد.

حس غریبی دارم. حسم عوض شده با قبل. یاد کارگر افغانی می افتم در صف نانوایی پشت سر من. با آهی از ته قلبش گفت: ای زندگی. و دال را با فتحه گفت. این مرز مشترک که به قول نویسنده دو کشور هم زبان و هم فرهنگ را جدا کرده، یک مرز است. حالا که در غرب این مرز ریشه دوانده ای، ریشه هایت را به آن سو هم بفرست. در مرز باغها، درختها سودای مرز ندارند. و کسی هم کاری به ریشه ها ندارد. دست مریزاد.

کتابی آغشته به کلمات سرد درد. کتابی نمایانگر بی خانمانی بی خانمانان. و در نهایت، اشک هایی که کلماتی روی کاغذ شدند.

لطفا در بی‌نهایت قرار بدید.

هویت و مهاجرت از مهم ترین مسائل امروزه به زیبایی و روانی از قلم نویسنده در قالب زندگینامه اش بعنوان دختری افغان ثبت شده است دختری که با همسری ایرانی و پدر و مادری افغان بدنبال ریشه های هویتی خود است . داستان های مستند به همراه نثر روان و تصویر سازی خوب از نقاط قوت کتاب است

دوسش داشتم