نظرات کاربران درباره کتاب تلخون

منو یاد کتاب افسانه های کهن از فضل الله مهتدی صبحی انداخت که بچه بودم می خوندم تجدید خاطره شد 😍😢

خیلی عالیییییییه من که خیلی خوشم اومد

چرا رو نکته های بد کلید کرده بود ....داستان اصلا خوب نیست ...وذهنیت ..بد به خواننده نوجوان منتقل میکنه ...... چرا .....؟ ..انتشارات این کتاب رو چه حسابی همچین داستانهای رو منتشر میکنه ......

خیلی دلچسب بود 😌 منو یاد داستانهایی که کودکی واسمون تعریف میکردن انداخت

اخه اینم شد داستان. فقط مخصوص بچه های زیر 6 سال هس ک خوابشون ببره . بنظر من اینو بذارت قسمت کودک و نوجوان

کتاب قشنگی بود داستانهای کوچیک و قصه های قبل خواب دوسش داشتم

اصلا خوب نبود کتاب های رایگان بیشتری بذارید

وااای این کتاب منو برد به دوران بچگییییم😭😭😭خاطراتم زنده شد😫

قصه تلخون، قصه ی آه (نسخه کار نشده تلخون)، بی نام قصه هایی در سبک افسانه های فولکلور آذربایجان است. قصه عادت و پوست نارنج قصه های واقع گرایانه ای از سرگذشت یک معلم است. قصه به دنبال فلک حکایت پندآموزی است که شاید بارها آنرا شنیده باشید. و سه قصه پایانی کتاب، قصه هایی برای کودکان است. در کل به جز قصه به دنبال فلک، باقی داستانها خالی از مفهوم قابل لمس و زیبایی تخیل است، و خواننده عامی مانند من، بهتر است وقت خود را صرف خواندن آنها نکند.

وای من خیلی دوست داستم منو یاد بچه گیامو داستانای مامانم که شبا واسم میگفت انداخت .نوستالژی و عالی و البته خاص که با هر ثلیقه ای سازگار نیست فقط کسی که کودک درونشون زنده و سرحاله از این جور داستانا خوشش میاد نثل من😍

عالیه...حتما بخونید...با دید عمیق بهش نگاه کنید.

این مجموعه داستان‌های جناب بهرنگی منو به دوران کودکی برد اواسط دهه هفتاد وقتی بعد از فارغ شدن از دبستان به دبیرستان و کتابخانه می‌رفتم و کنار مادرم کتاب‌هایی از این دست می‌خواندم، بسیار لذت بخش بود.

داستان های جذاب و تخیلی خیلی باحالی داشت . مخصوصا داستان اول . پیشنهاد میکنم بخونین .

همیشه نیاز به داستان هایی برگرفته از افسانه های قدیمی احساس میشه ، داستان پردازی عالی و کتاب رو توصیه میکنم

خیلی بچگانه بود خوشم نیومد

من تلخون رو دوست داشتم و از مسخره بازی های آدی و بودی هم خندم گرفت.😂😁 ولی یک مقدار چیز های بدی هم داشت. که دوستان هم گفتن. به خانوم ها توهین شده. و داستان آدی و بودی هم پدر و مادر هارو مسخره نشون داده. کسانی که زحمت زیادی برای ما کشیدن... واقعا حقشون نیست که اینجوری مسخره نشون داده بشن. خصوصا در قسمت پخت توتک : 《سوقاتی چه ببریم؟ دست خالی که نمی شود رفت. آدی گفت: پاشیم خمیر کنیم، توتک بپزیم.صبح زود می رویم. شب چله ی زمستان بود. مهتاب هم بود. آدی گفت: بختمان گفت تنور خدا روشن است دیگر لازم نیست تنور آتش کنیم. خمیر را چونه چونه چسباندند به دیوار های حیاط و رفتند خوابیدند. صبح پا شدند خمیر ها را از دیوار کندند و گذاشتند توی خورجین. خمیر ها از زور سرما مثل مس سفت و سخت شده بودند.》 و خجالت دختر از لباس ها و سوقاتی های پدر و مادرش هم واقعا خجالت آور بود.

عجب کتابی😞😞😞😩😮😮😕😕😯

خیلی زیبا بود درباره ی زندگی می گفت درباره ی سختی ها می گفت و به من گفت زندگی چقدر اهمیت دارد بسیار بسیار دوست دارم

قلم ساده و در عین حال شیوا و قوی، باعث شده داستان‌های ایشون چه واقعی و چه غیر واقعی دلنشین باشه برای اکثر سنین. عالی بود.

یکی از بهترین کتاب های قدیمی که خوندم این کتاب بود,کتاب ماهی سیاه کوچولو رو هم پدربزرگم داشته و من خواندم, خیلی کتاب فوق العاده ای است.واقعا ذهن خلاقی داره نویسنده ی این کتاب...